การถวายไทยธรรมและผลของบุญในชีวิต 9 วิธี ก้าวสู่...เส้นทางมหาเศรษฐี หน้า 7
หน้าที่ 7 / 17

สรุปเนื้อหา

ในบทนี้นำเสนอเรื่องราวการถวายไทยธรรมของนางผู้ซึ่งได้รับการอุปถัมภ์จากพระเถระ และผลที่เกิดขึ้นกับชีวิตของนายปุณณะและภรรยา เมื่อถวายอาหารแด่พระสารีบุตรจึงพบว่านาในไร่เปลี่ยนเป็นทองคำ ทั้งสองได้เรียนรู้ถึงความสำคัญของการสั่งสมบุญและความศรัทธาที่มีต่อการทำบุญ ซึ่งจะส่งผลให้เกิดความสำเร็จในชีวิตในอนาคต พระมงคลเทพมุนีและพระราชภาวนาวิสุทธิ์ยังได้ให้โอวาทเกี่ยวกับการรับรู้ถึงบุญที่ช่วยสนับสนุนชีวิตในช่วงที่พบกับอุปสรรค อย่าลืมนึกถึงบุญเป็นสิ่งสำคัญในชีวิต

หัวข้อประเด็น

-การถวายไทยธรรม
-ผลบุญที่เกิดขึ้น
-ความสำคัญของการทำบุญ
-การนึกถึงบุญในชีวิตประจำวัน
-บทเรียนจากนายปุณณะและภรรยา

ข้อความต้นฉบับในหน้า

บางคราวพอมีไทยธรรม ก็ไม่พบพระเถระ ผู้เป็นเนื้อนาบุญ บาง คราวพบพระเถระแต่ก็ไม่มีไทยธรรม วันนี้เราพบพระเถระด้วย ไทยธรรมก็มีด้วย ขอให้พระเถระโปรดสงเคราะห์เราด้วยเถิด จึง วางภาชนะลงพร้อมกับพนมมือกล่าวนิมนต์พระเถระ พระสารีบุตร ก็น้อมบาตรรับ เมื่อนางใส่อาหารได้เพียงครึ่งหนึ่ง พระเถระก็เอา มือปิดบาตร แต่นางได้ร้องขอให้ท่านรับอาหารทั้งหมด จากนั้นนางจึงรีบกลับบ้านเพื่อหุงหาอาหารชุดใหม่ให้แก่ สามี ฝ่ายนายปุณณะหิวจนแทบทนไม่ไหว จึงเข้าไปนั่งพักใต้ร่มไม้ ภรรยาของนายปุณณะเมื่อครั้นมาถึงก็กลัวว่าสามีจะโกรธที่มาช้า อาจทำให้สิ่งที่ตนเองทำบุญไว้จะไม่เกิดประโยชน์ จึงรีบตะโกน บอกแต่ไกลให้สามีทําใจให้ผ่องใสเพราะวันนี้ตนได้นำอาหารส่วนที่ เป็นของสามีถวายแด่พระสารีบุตร เป็นเหตุให้มาสาย นายปุณณะเมื่อได้ยินเช่นนั้นก็ดีใจ พร้อมกับกล่าวชื่นชม ภรรยาว่า ทำดีแล้ว ตนเองก็ได้มีโอกาสถวายน้ำบ้วนปากและไม้ สีฟันแด่ท่านเช่นกัน เขาทั้งสองมีใจเลื่อมใสและปีติในบุญมาก เมื่อ ทานข้าวเสร็จ ด้วยความอ่อนเพลียจึงหลับไป เมื่อตื่นขึ้นมา มองไปที่ท้องนา เห็นนาที่ตนไถไว้กลายเป็นสี ทองคำ นายปุณณะมองด้วยความตกตะลึง รีบหันไปถามภรรยา เพื่อความแน่ใจ ภรรยาของเขาจึงเดินไปดูพร้อมกับหยิบก้อนทอง นั้นฟาดกับงอนไถเกิดเสียงดังกังวาน ทำให้รู้ว่าสิ่งที่ตนมองเห็น เป็นทองคำจริงๆ จึงอุทานด้วยความเบิกบานใจว่า “น่าอัศจรรย์ จริง สิ่งที่เราถวายแด่พระธรรมเสนาบดีนั้น ให้ผลทันตาเห็นทีเดียว” ก้าวที่ ๗ : “เรียกบุญให้ช่วย” เมื่อประสบปัญหาในชีวิต พระมงคลเทพมุนี (สด จนฺทสโร) หลวงปู่วัดปากน้ำ ภาษีเจริญ เคยให้โอวาทไว้ว่า “ในโลกมนุษย์ ถ้ามีบุญ จะค้าขายก็ร่ำรวย หาทรัพย์ง่ายไม่ติดขัด พาตัวให้ไปสู่สุคติ... ต้องนึกถึงบุญ สิ่งอื่นอย่าไปนึก เมื่อต้องภัย ให้เอาใจจรด อยู่ที่บุญ ถ้าไปค้าขายติดขัดขึ้น ก็ขอให้บุญช่วย นึกถึงบุญตรง กลางดวงธรรมนั้น ถ้าว่ามีอุปสรรคมาแทรกแซงอย่างใดอย่างหนึ่ง มีผู้มา รุกราน ก็ขอให้บุญช่วย สิ่งอื่นช่วยไม่ได้ ถ้าหาบุญได้ใช้บุญเป็นก็ต้องเอาใจไปจรดอยู่ที่ศูนย์กลาง ดวงบุญ.." พระราชภาวนาวิสุทธิ์ (หลวงพ่อธัมมชโย) ได้ให้โอวาทไว้ว่า เราต้องสั่งสมบุญเอาไว้มากๆ และต้องรู้สึกปลื้มปีติ เพราะความ ปลื้มปีติ ทำให้เกิดความสงบทั้งกายและใจ เพราะถ้าปลื้มมาก ปีติ มาก จะมีผลทำให้บุญส่งผล ได้เร็ว หากปลื้มแล้วยังนึกถึงบุญได้ บ่อยๆ มากเท่าไร ก็จะมีผลต่อจํานวนชาติที่ส่งผลได้มากชาติ ขึ้นเท่านั้น ๑๒ ๑๓
แสดงความคิดเห็นเป็นคนแรก
Login เพื่อแสดงความคิดเห็น

หน้าหนังสือทั้งหมด

หนังสือที่เกี่ยวข้อง

Load More