เส้นทางชีวิตและธุรกิจของคนทำบุญ : หน้า 15/17

โชคชะตา อีกทั้งผมยังเป็นคนชอบศึกษาธรรมะเข้าวัดมาตั้งแต่ยัง เด็ก ชอบฟังพระเทศน์ ชอบอ่านธรรมะ อ่านเรื่องนรก สวรรค์ จึง ทำให้มีอัธยาศัยชอบทำบุญเป็นชีวิตจิตใจ ทำจนหมดเกลี้ยงทุกครั้ง เรียกว่ามีเท่าไรก็ทําจนหมด โดยไม่คิดเสียดาย ก็ตอบไม่ได้เหมือน กันว่าทั้งๆ ที่ผมจน แต่ทำไมมีนิสัยชอบทำบุญจนหมดตัวตั้งแต่เด็ก รู้แต่ว่าทําแล้วสบายใจ มีความสุข ตอนเรียนอยู่ที่จุฬาฯ ผมมีเงินทานอาหารกลางวันได้แค่ ข้าวแกง ๑ จาน ต้องเดินกลับมาดื่มน้ำก๊อกฟรีบนอาคาร ไม่เคยได้ กินขนมเหมือนเพื่อนคนอื่นๆ เลย ผมต้องช่วยอาจารย์ทำวิจัย ไปด้วย เพราะทําให้ผมมีเงินมาจ่ายค่าเทอม ช่วงที่ผมใกล้จบยิ่งขัดสนเงินมาก เพราะคุณพ่อคุณแม่ถูกไล่ ที่ทำกิน เนื่องจากหมดสัญญาเช่า ทำให้ต้องย้ายไปขายกับข้าวที่ ใหม่ แต่ขายไม่ได้เลย ทำให้ทุกคนในบ้านเครียดกันมาก แต่ก็นับว่า โชคยังเข้าข้าง หลังจากเรียนจบเพียง ๑ สัปดาห์ ก็ได้งานที่การ ไฟฟ้านครหลวงทันที ผมทำงานที่การไฟฟ้าอยู่เพียงระยะหนึ่ง ก็ลา ออกไปหาประสบการณ์กับบริษัทเอกชน อีก ๒ บริษัท แล้วจึงออก มาตั้งบริษัทของตัวเองเมื่อปี พ.ศ. ๒๕๑๙ ซึ่งก็เต็มไปด้วยอุปสรรค มากมาย ผมดำเนินธุรกิจอย่างกระท่อนกระแท่นมาตลอด เปลี่ยน ธุรกิจมาหลายอย่าง ชีวิตผมเป็นเช่นนี้จนกระทั่งในปี พ.ศ. ๒๕๒๖ มีเพื่อนคนหนึ่งมาชวนผมทำบุญซื้อที่ดินถวายวัดพระธรรมกาย ตารางวาละ ๖๒.๕๐ บาท เขาบอกว่าส่วนของเขาเหลืออยู่ ๑๐ ตารางวา ผมบอกเหมาหมดเลย แต่ก็ยังรู้สึกว่าทำน้อยไปเพราะ ๒๘ อยากได้บ้านหลังใหญ่ๆ และรถคันโตๆ จึงเดินทางมาที่วัดและทำ บุญเพิ่มอีก ๑๐๐ ตารางวา รวมเป็น ๑๑๐ ตารางวา และด้วยบุญ จากการซื้อที่ดินเพียง ๑๑๐ ตารางวานี้เอง เป็นเรื่องแปลกมากที่ ธุรกิจเครื่องฟอกอากาศของผมขายดีจนมียอดขายสูงเป็นอันดับ ๑ ของประเทศ ในขณะนั้น สามารถซื้อทาวน์เฮ้าส์ ๓๖ ตารางวา หลังแรกในชีวิต ตามด้วยบ้านเดี่ยวริมทะเลสาบ เนื้อที่ ๒๓๖ ตารางวา และที่ดินในสนามกอล์ฟ ๒ แห่ง เนื้อที่รวมกันกว่า ๕ ไร่ ตลอดจนได้ที่สร้างโรงงานผลิตเครื่องฟอกอากาศอีก ๒๒๔ ตารางวา สามารถซื้อที่ดินที่จังหวัดลพบุรีได้อีก ๕๐๐ ไร่ มูลค่านับร้อยล้านบาท อีกทั้งมีรถยุโรป VOLVO, BMW Series 7 ใช้สมปรารถนา ต่อมาผมคิดจะทําธุรกิจตัวใหม่เพิ่ม คือ ทำโครงการขาย ที่ดิน ผมและภรรยาลงทุนลงแรงไปมาก จนเกิดภาวะเงินจม ผม ต้องรุสต๊อกเครื่องฟอกอากาศหลายร้อยเครื่อง และเครื่องกรองน้ำ เกือบ 4,000 ชุด ได้เงินมาหลายล้านบาท ก็เอามาลงทุนต่อ ช่วง นั้นเราตกอยู่ในสภาพแย่มากๆ หนี้สินทับทวีเพิ่มขึ้นอย่างรวดเร็วถึง ๕๕ ล้านบาท ธนาคารโทรมาทวงแล้ว ทวงอีก ต้องยอมให้ธนาคารยึดทรัพย์สิน และที่ดินที่มีอยู่บางส่วนเพื่อหักหนี้ ผม ลองผิดลองถูก ทําหลายอย่างโดยไม่ลด ความพยายาม กระทั่งปี พ.ศ.๒๕๔๕ ได้ ทําอาหารเสริมบรรจุแคปซูลขาย ภายใต้ ชื่อตราว่า เนเจอร์กิฟ ตอนนั้นขายไม่ดี พอจะม ๒๙