การสร้างบารมีของพระสัมมาสัมพุทธเจ้า : หน้า 5/77

พระราชภาวนาวิสุทธิ์ (หลวงพ่อธัมมชโย) ยาวนานแค่ไหน พอถึงร้อยปีทิพย์ก็มาลูบสักครั้งหนึ่งจนกว่าภูเขา ลูกนั้นจะราบเสมอพื้นดิน กว่าพระองค์จะมาเป็นพระสัมมา สัมพุทธเจ้า ตรัสรู้ด้วยพระองค์เองโดยไม่มีครูบาอาจารย์ได้ ต้อง สร้างบารมียาวนานขนาดนั้นและมีใจแน่วแน่ ไม่แปรผันเปลี่ยน ไปเป็นอย่างอื่นเลย หนทางสร้างบารมีมิได้โรยด้วยกลีบกุหลาบ การสร้างบารมีนี้ ลูกอย่านึกว่าเป็นสิ่งที่ทำได้ง่ายๆ เหมือน เดินอยู่บนกลีบกุหลาบ แท้ที่จริงหนทางการสร้างบารมีนั้น เหมือนโรยด้วยเศษเพชรพลอย ทั้งแข็ง ทั้งแหลม ทั้งคม แข็ง กว่าสิ่งใดๆ ทั้งสิ้น เพราะในจํานวนความแข็งของวัตถุในโลก เมื่อ เอามาขีดเทียบกันแล้ว เพชรเป็นที่สุด ไม่มีอะไรอาจเอาชนะเพชร ได้ เศษเพชรชูความแหลมคมบนหนทางแห่งนักสร้างบารมี โดย มีความปรารถนาจะเป็นพระสัพพัญญูพุทธเจ้า เป็นพลังใจในการ ก้าวเดินไปตลอดระยะเวลายาวนานขนาดนั้นทีเดียว ทรงเดินไปโดย ไม่หวาดหวั่น ไม่วิตกกังวล พระองค์สร้างบารมีโดยไม่กลัวอุปสรรค สละทรัพย์ โดย ไม่เสียดาย ทรัพย์ที่สละก็ไม่ใช่เล็กน้อย ทรงสละตั้งแต่น้อยๆ จนกระทั่งยกทรัพย์ที่เป็นราชสมบัติให้ แม้มีสมบัติจักรพรรดิ ซึ่ง เป็นสุดยอดแห่งสมบัติของปุถุชนก็ยังยกให้ สละแจกจ่ายเป็นทาน โดยไม่เสียดาย ปรารถนาเพียงเป็นพระสัมมาสัมพุทธเจ้า 5