ข้อความต้นฉบับในหน้า
40 พ่อสอนลูก
เปรียญธรรมคู่คุณธรรม
เมื่อลูกมีเปรียญธรรมสูงขึ้น คุณธรรมก็ควรสูงขึ้นตามมา
ด้วย ให้มีกาย วาจา ใจ สะอาด บริสุทธิ์ ผ่องแผ้ว เป็นพระที่
สมบูรณ์ยิ่งๆ ขึ้นไป
อย่าให้เปรียญธรรมที่เราได้มานั้นเป็นประดุจตอของ
วัฏฏะ คือกีดขวางหนทางไปสู่อายตนนิพพาน
อย่าได้เกิดมานะทิฏฐิว่า เราได้เปรียญธรรมประโยคสูงๆ
แล้ว มีความรู้มากกว่าครูบาอาจารย์ของเรา ซึ่งบางท่านก็ไม่ได้
ศึกษาพระปริยัติธรรม จะด้วยเหตุผลอันใดก็ตาม หรือบางท่าน
ได้ศึกษาแต่ว่ามีเปรียญธรรมต่ำกว่าเรา อย่าให้มานะทิฏฐิเกิดขึ้น
จนกระทั่งคุณธรรมในตัวของเราลดลง
ตรงกันข้าม ยิ่งมีเปรียญธรรมสูงขึ้น ยิ่งต้องมีความรู้สึก
ว่าเราจะต้องมีความอ่อนน้อมถ่อมตนต่อครูบาอาจารย์เพิ่มขึ้น
นั่นคือความน่ารักอย่างหนึ่ง เป็นการแสดงออก งคุณธรรม
ที่สูงขึ้น และจะเป็นแบบอย่างที่ดีแก่เพื่อนสหธรรมิกทั้งหลาย
(๑๙ พฤษภาคม ๒๕๔๐)