ข้อความต้นฉบับในหน้า
พระราชภาวนาวิสุทธิ์ (หลวงพ่อธัมมชโย) 9
ช่วงที่พักผ่อนจําวัดเท่านั้น พอรู้สึกตัวตื่นขึ้นมา มองเห็นผ้า
กาสาวพัสตร์ห่มคลุมกาย ก็เริ่มสร้างบารมีกันเรื่อยมาเลย จน
กระทั่งเข้าจ๋าวัด และเป็นอย่างนี้ไม่ใช่เดือนเดียว ไม่ใช่ปีเดียว
แต่เป็นหลายๆ ปี
เพราะฉะนั้น การที่ลูกสามารถทำกิจวัตรกิจกรรมได้
อย่างสมบูรณ์ และสอบได้เป็นมหาเปรียญ ๙ ประโยคอย่างนี้
จึงเป็นสิ่งที่ทําได้ยากอย่างยิ่ง น่าปีติและน่าภาคภูมิใจ
อย่างไรก็ตาม ขอให้ลูกถือผลของการสอบได้นี้ เป็นเพียง
เครื่องทดสอบว่า ลูกเข้าใจคำสั่งสอนของพระสัมมาสัมพุทธเจ้า
ได้แค่ไหน และจะน้อมนำมาสอนตัวเราเองได้ดีเพียงไร
ยึดตรงนี้เป็นหลัก
ให้
ถ้าลูกคิดอย่างนี้ การศึกษาพระบาลีก็จะเป็นประโยชน์
ต่อตนเอง เรียนมาเพื่อสอนตัวเอง ให้เราได้พ้นจากทุกข์ทั้งปวง
การศึกษายังไม่สิ้นสุด
୯
แม้จบประโยค ๙ แล้ว ลูกอย่าพึงคิดว่าการศึกษาของเรา
จะสิ้นสุด ยังมีสิ่งที่เราจะต้องศึกษาต่อไปอีก เพราะเปรียญธรรม
ที่เราเรียนนั้นเป็นแค่ภาคทฤษฎี เป็นประดุจแผนผังของชีวิตเท่านั้น
แต่ว่าแผนผังชีวิตที่เป็นภาคปฏิบัตินั้น ก็เป็นหน้าที่ที่ลูกจะต้อง
ศึกษากันต่อไป ให้ได้บรรลุวัตถุประสงค์ของการบวช เพื่อประโยชน์
ตนและประโยชน์ของชาวโลกทั้งหลาย