ข้อความต้นฉบับในหน้า
ประโยค๘ - วิสุทธิมคฺคสฺส นาม ปกรณวิเสสสุล (ปฐโม ภาโค) - หน้าที่ 128
วิสุทธิมคเค
เอว ปน ปเทเท วุจฺจมาเน ราคาทีน สทฺธาที่หิปิ สัสคุคิ กตฺวา
อเนกา จริยา โหนติ ตสฺมา สงเขเป็น ฉเฬว จริยา เวทิตพฺพา ฯ
จริยา ปกติ อุสสนุนตาติ อตฺถโต เอก ๆ ตาส์ วเสน ฉเฬว
บุคคลา โหนติ ราคจริโต โทสจริโต โมหจริโต สัทธาจริโต
พุทธิจริโต วิตกกจริ โตติ ฯ ตตฺถ ยสฺมา ราคจริตสฺส กุสลปปวตฺติ
สมเย สุทธา พลวตี โหติ ราคาส อาสนุนคุณตา ยถา หิ
อกุศลปกฺเข ราโค สินิทโธ นาติลโข เอว์ กุสลปกฺเข สทฺธา
ยถา ราโค วัตถุกาเม ปริเยสติ เอว สทฺธา สีลาทิคุเณ ปริเยสติ
ยถา ราโค อหิต น ปริจฺจชติ เอว สทฺธา หิต น ปริจฺจชติ
ตสุมา ราคจริตสฺส สัทธาจริต สภาโค ฯ ยสฺมา ปน
โทสจริตสฺส กุสลปปวตฺติสมเย ปญฺญา พลวตี โหติ โทสสส
อาสนุนคุณตา ยถา หิ อกุสลปกฺเข โทโส นิสสิเนโห” น
อารมณ์ อลลียติ เอว์ กุสลปกเข ปญฺญา ยถา จ โทโส
อภูตมปิ โทสเมว ปริเยสติ เอวํ ปญฺญา ภูติ โทสเมว ปริเยสติ
ยถา โทโส สตฺตปริวชฺชนากาเรน ปวตฺตติ เอว ปญฺญา
สงฺขารปริวชฺชนากาเรน ตสฺมา โทสจริตสฺส พุทธิจริโต สภาโค ฯ
ยสุมา ปน โมหจริตสฺส อนุปฺปนฺนานํ กุสลาน ธมฺมานํ อุปปาทาย
วายมมานสฺส เยฮุยเยน อนุตรายกรา วิตกกา อุปฺปชฺชนฺติ โมหสฺส
อาสนุนลักขณฑิตา ยถา หิ โมโห ปริพฺยากุลตาย อนวฏฺฐิโต เอว
วิตกโก นานปุปการวิตกกันตาย ยถา จ โมโห อปริโยคาหณตาย
๑. ม. สินิทฺโธ ฯ