วิสุทธิมคฺคสฺส นาม ปกรณวิเสสกุล วิสุทธิมคฺคสฺส นาม ปกรณวิเสสสฺล (ปฐโม ภาโค) หน้า 147
หน้าที่ 147 / 291

สรุปเนื้อหา

เนื้อหานี้พูดถึงการวิเคราะห์กมฺมฎฐาน และหลักการที่เกี่ยวข้องกับสุขและทุกข์ในพระพุทธศาสนา การพิจารณาเกี่ยวกับนิยยาและความหมายของกมฺมฎฐาน พร้อมทั้งอธิบายการบรรลุอรหัตต์และคุณธรรมที่ต้องมีสำหรับนักปฏิบัติ นอกจากนี้ยังมีการกล่าวถึงความสัมพันธ์กับอาจารย์และการฝึกฝนทางจิตเพื่อนำไปสู่การตื่นรู้

หัวข้อประเด็น

- การวิเคราะห์กมฺมฎฐาน
- หลักการในพระพุทธศาสนา
- ความสำคัญของอาจารย์
- การบรรลุอรหัตต์
- คุณธรรมสำหรับนักปฏิบัติ

ข้อความต้นฉบับในหน้า

ประโยค๘ - วิสุทธิมคฺคสฺส นาม ปกรณวิเสสกุล (ปฐโม ภาโค) - หน้าที่ 147 กมฺมฎฐานคฺคหณนิทฺเทโส คิริภาว์ วา ปาปุณาติ ฯ นิยยาติตตฺตภาโว ปน เนว อตชุชนีโย โหติ น เยน กามงฺคโม สุพฺพโจ อาจริยายตฺตวุตติเยว โหติ ฯ โส อาจริยโต ทุวิธี สงฺคห์ ลภนโต สาสน วุฑฒิ วิรุฬห์ เวลล์ ปาปุณาติ จูฬปิณฑปาติกติสฺสตฺเถรสฺส อนเตวาสิกา วิย ฯ เถรสฺส กร สนฺติก ตโย ภิกขู อาคมสุฯ เตสุ เอโก อหิ ภนฺเต ตุมหาก อตฺถายาติ วุฒิเต สต โปรเส ปปาเต ปติ อุสสเหยียนติ อาหฯ ทุติโย อหิ ภนฺเต ตุมหาก อตฺถายาติ วุฒิเต อิม อตฺตภาว์ ปณฺฑิโต ปฏฐาย ปาสาณปิฎเฐ สนฺโต นิรวเสส์ เขเปต อุสสเหยียนติ อาหฯ ตติโย อหิ ภนฺเต ตุมหาก อตฺถายาติ วุตฺเต อสฺสาสปสฺสาเส สนุนรุมภิตวา" กาลกิริย กาตุ อุสสเหยียนติ อาหฯ เถโร ภพพา วติเม ภิกขุติ กมฺมฏฺฐานํ กเถา ฯ เต ตสฺส โอวาเท จัตวา ตโยปี อรหัตต์ ปาปุณีสูติฯ อยมามิสโส อตฺตนิยยาตเน ฯ เป็น วุตต์ พุทฺธสฺส วา ภควโต อาจริยสฺส วา อตฺตานํ นิยยาเตตุวาติ ฯ สมฺปนฺนชุฌาสเยน สมฺปนฺนาธิมุตตินา จ หุตวาติ เอตฺถ ปนๆ เตน โยคินา อโลภาจีน วเสน ฉหากาเรหิ สมฺปนฺนชุฌาสเยน ภวิตพฺพฯ เอวํ สมฺปนฺนชฌาสโย หิ ติสฺสนุน โพธิ์น อญฺญตร์ ปาปุณาติ ฯ ยถาห์ ฯ ฉอชฌาสยาว" โพธิสตฺตา โพธิปริปากาย สวตฺตนฺติ อโลภชฌาสยา จ โพธิสตฺตา โลเก โทสทสฺสาวิโน อโทสชฌาสยา จ โพธิสตฺตา โทเส โทสทสฺสาวิโน อโมหชฌาสยา ๑. ม. ฆิเสนฺโต ฯ ๒. ม. อุปรุมภิตวา ฯ ๓. ย. 2 อชฺฌาสยา โพธิสตฺตานํ ฯ
แสดงความคิดเห็นเป็นคนแรก
Login เพื่อแสดงความคิดเห็น

หนังสือที่เกี่ยวข้อง

Load More