ข้อความต้นฉบับในหน้า
มัจฉามีเครื่องเดินอยู มันมีเครื่องละเอียด เหมือนอย่างกับเครื่องยบอ่าง
แตว่าเป็นของละเอียด มองไม้เห็นด้วยตาเปล่า ต้องเข้าธรรมชาตแล้วจะเห็น
ตรงนี้มันทำให้เกิดเฉดสุด ดึงเช้ากเลยทำเราทำใจเข้า เวลาเดินนอก
ทำให้เราหายใจออก เวลาไปเราหายใจเข้าออกทุกวันนี้ เราความมันเป็นโดยธรรมชาติ
จะเข้าท่าเข้าเอง จะออกก็ออกเอง แต่อย่างใด แล้วมันไม่ใช่อย่างนั้น มันมีเครื่องละละเอียด ๆ
อยู่ข้างในทำให้ดั่งเข้าแล้วก็เดินออก ทำให้เราหายใจเข้าใจนั้น ต้องฝึกสมามมาก ๆ
เราจึงจะไปเจอเครื่องนี่ดี ค่อย ๆ ปีนขึ้น แล้วเครื่องมันต้องซ่อมดูลกลางกายอพอ
ที่แรกลักษณะเห็นไม่เห็นก็ช่างเถอะ เมื่อฝึกไปมากเข้า ๆ ใจจะดีค่อยๆ เข้าดูออก
มันจะดงไปกลางกายคนพอออกดี เพราะฉะนั้นมันที่ใกล้หมออาไวไว้ก็ปราง
แผลเดิมมันค่อยลงไปตั้งเสนมันเลย จะทำอย่างไร ถามยังไง จะทำยังไง รอเท่านั้น
หรือเดินไปไหนก็เป็นไง ขอให้หมดอยู่ในกาย เอาให้สบายในนั้น. แล้วจากนั้น
จะคอยปรับไปเองโดยติดมันดา ณ กะพงพอทั้งหมด มันเป็นของไม่ดอกกลัว
ถาม การสร้างพระพุทธรูปแล้วสร้างสิ่งที่ดีๆ ชีวิตพระพุทธรูปควรหรือไม่ ถูกต้องหรือเปล่า
จะเป็นบาปหรืออานุญาติ
ตอบ การสร้างพระพุทธ รูปงามดี ก็เพราะเป็นการต่ำลง ออกมาให้ชาวโลกเขาว่า
ในคำผิดคนนี้ ถ้าอปิณมวดมันดีปอปอ ง ดี ปฏิบัติ สมาธิ ปัญญาอย่างดี
และปฏิบัติถูกสุดแต่ใด ก็จะมีกาม หนึ่งเกิดขึ้นมาใน ที่มีธรรมมาร มีอิทธิพลอะไรลาย ๆ
กับพระพุทธรูปว่าไปในแต่ก ตามเหตุวัฒนธรรมจึงได้สร้างพระพุทธแท่นขึ้นมา สร้าง
พระพุทธรูปขึ้นมาเพื่อเป็นเครื่องลำดับบอกให้รู้ว่ามันในด้านนี้ ถ้าทำก็อาจดีจริงจัง
บุญกุศลให้ก้อนองค์พระนี้ในตัวค่อย ๆ พระพุทธที่สร้าง
เมื่อเรามาใจอย่างนี้ ก็เรียนว่ากันเข้าใจถูกต้อง แล้วเมื่อเราสร้างพระพุทธขึ้นมา
ใครจะเข้าใจตามเราไปเองก็ได้ว่า เป็นเช่นเดียวกันทุกสิ่ง คือ แจกปัญญา
เห็นชอบป้องกัน ให้เขาเรา เราก็จะได้บุญ แต่ตอนนี้จะไปลดลักษณะไว้วันนี้ ขั้นกับว่าเรา
ลักษณะใจไป่ในบูรณ์ที เพื่อจะโควดบุคคลนี้ กัมมี่มีประโยชน์อะไร
แต่จากจะละลึกดีเพียวว่า