วันคริสต์รุ่นและวันดับดับขันธปรินิพพาน : หน้า 9/60

2. วันคริสต์รุ่น ของพระมหาบุรุษ ผู้เป็นมรรคชของ เราเขาเห็นได้ว่า...... วันอิสาขูชาขนเป็นวันสำรอง มนุษย์และเทวดาทั้งหลาย เป็นวันที่ "พระธรรมกาย" ของโลกอย่างแท้จริง แสงแห่งธรรมที่พระพุทธองค์ทรงภายในได้ถูกค้นพบ ความจริงแท้ได้ถูกเปิดเผยและ แผ่ขยายออกไปนั่น ยิ่งประโยชน์ซ่อนไม่มีประมาณแก่ อวิชชาคือความไม่รู้ทำลายสิ้น ในวันนี้พระพุทธองค์เสด็จไปที่ต้นพระ ศรีมหาโพธิ์ และทรงเจริญสมาธิภาวนาเข้า ถึงความ รู้ภายในไปตามลำดับ และในที่สุดได้ทรงบรรลุพระ- พุทธญาณในเวลาต่อกัน เมื่อพระมหาบุรุษทรงบรรลุพระอรหันต์แล้ว โลภนตรนรกรวัง 500 โยชน์ในระหว่างจิตรบวดทั้งหลาย ไม่เคยส่วงด้วยแสงพระอาทิตย์ 7 ดวง ก็ได้มีแสงสว่างไสวเป็นอันเดียวกัน มหาสมุทรกว้าง 84,000 โยชนับได้กลายเป็นน้ำหวาน แม้ว่า ทั้งหลายหยุดไหล คนบอดแต่กำเนิดก็สามารถเห็นรูป คน หูหนวกแต่กำเนิดก็กลับได้ยินเสียง คนง่อยเปลีย่ยนแต่ ตกนิดก็เดินได้ กรรมกรทั้งหลายมีเครื่องจองจำในทัน ได้ขาดหวดไป พระมหาบุรุษได้รับกบชาจากเหล่า ทายเทพด้วยสัมมติเป็นอุบัติการณ์ใน ต่อมาทำให้ท่านสมคมไรน่เลื องเปล่งอุทานว่า... “เราเมื่อแสดงมหายาซึ้งคือคำถา ผู้ตรำเรือ เมื่อ ไม่ไปสม ได้งดเวทย์ไปสู่สงสารมิใช่น้อย การเกิด บ่อย ๆ เป็นทุกๆ ดูก่อนนายชำพาะจะทำเรือน เราเห็น ท่านแล้ว ท่านจึงทำเรือนมิได้อดไป ซีรอั้งปวง ของท่าน เราหักแล้ว ยอดเรือนเราก็จำได้แล้ว จิตของเรา ถึงสิงขารือที่พานแล้ว เราได้ถึงความสิ้นตันหาแล้ว” 3. วันดับดับขันธปรินิพพาน คือ การเสด็จจาก โลกไปสู่พระนินพนของพระพุทธองค์อย่างผู้มีชัยชนะ เหนืออาณาจักรโลกะ โทะะ โมะะ ซึ่งเป็นสิ่งอัศจรรย์ให้มนุษย์ ต้องตกอยู่ในอาณาจักรแห่งการเวียนว่ายตายเกิดอย่างไม่มี ที่สิ้นสุด และก่อนที่จะเสด็จดับขันธ์นั้น ยังทรงมีพระ กายำุ ประทับไว้ในจิวฬาวะค แก่พระบริสุทธิ์ว่า... “ดูอันกุุ บุ่พทยหลาย สังขาทั้งหลายย่อมมีความเสื่อม สลายไปเป็นธรรมดา ท่านทั้งหลายย่อมยกจันปิอันเป็น ประโยชน์ของตนและประโยชน์ของผู้อื่นให้บริบูรณ์ด้วย ความไม่ประมาทเกิด” (ภาพประกอบ: วี-Peace MAGAZINE 7)