ข้อความต้นฉบับในหน้า
พระครูสังฆรักษ์รังสฤษดิ์ อิกขจินดา ผู้ช่วยเจ้าอาวาสวัดพระธรรมกาย ต่อมาพิกได้เข้ารมณ์เป็นบุคลากรของวัดอุบลารุ่น 7 ค่ะ
ช่วงงานบุญใหญ่เราจะมาพักค้างที่วัด เตรียมงานกันแทบไม่ได้หลับ ไม่ได้นอนเลย แถมยังรับบูญต่อไปอีก 1 วัน นอกจากอาหารของพระแล้ว อาหารเจ้าหน้าที่และสาธุชนเราจะเตรียมกันเองๆ ก็ได้ กำลังจากน้อง นักเรียนมาช่วย แต่งานทำเป็นค่ะ โดยที่ทำหน้าที่แบ่งงาน สอนวิธีการเตรียมการระบบให้เสร็จตามจำนวนและทันเวลา ดูแลให้อย่างดี ให้กำลังใจของ ที่มาช่วยงานด้วย
มาถึงตอนนี้นี่ก็มีใจตอนนั้นเราเอากำลังมาจากไหน ทัยกม็อ ยกละมังบ
อาหาร ทุกอย่างใช้น้อยเจ้าหน้าที่อาสามครบหมด มักจะร้อนส่งอาทารกินรถเป็นรถของอาสามครบที่มาช่วยงาน ตลอดเก็บงานล้างภาชนะก่อนกันมือเทียว มือออกไปตาม ๆ กัน
ถาม : ตอนนั้นนี่ก็มีโอกาสพบคุณยายบ้างไหมคะ และท่านได้แนะนำหลักในการทำงานให้กับอาสาสมัครอย่างไรบ้างคะ
ตอบ : ตอนนฺเป็นอาสาสมัครแผนกโภชนาการ ได้โอกาสพบคุณยาย เพราะคุณยายจะเดินตรวจครัวอยู่บ่อย ๆ ท่านไม่ขอให้คุณกินเวลาทำงาน ท่านบอกว่าจะทำอะไรให้จนใจให้เสร็จ เสร็จแล้วก็ไปคุยกันได้มีมิตรภาพทำงาน และเวลาล้างภาชนะ ถ้ามีเสียงดัง ท่านจะเมตตา เข้ามาบอกว่า เวลาทำอะไรก็ทำโครงๆ คงๆ เดี๋ยวมันจะพังของ สิ่งที่ท่านเน้นให้ระมัดระวังสมองคือ เรื่องการดูแลรักษาความสะอาดและการดูแลรักษามันดีของพระศาสนาเพราะเราใช้งานมานานจากการอธิบายจบจากผู้มีจิตศรัทธาทั้งหลาย โดยให้ช่วยกันดูแลให้ได้ ใช้ความระมัดระวัง ให้ใช้ได้นานที่สุด และช่วยกันประหยัด อย่าทำทิ้ง ๆ วาง ๆ อย่าให้เลย ๆ เทะ ๆ