ข้อความต้นฉบับในหน้า
seed of wisdom
เรื่อง : LP. YOD ^-^
artwork : Prame
เข้าสู่พระธรรมกาย
กุศลแห่งการถือศีลทำความดี
เมื่อเมื่อลมโปรยปราย
เหล่าพรรณไม้แตกใบอ่อนเขียวชาว
สายลมแห่งฤดูฝนที่แสนอ่อนโยน
พัดผ่านมา
นั่นเป็นสัญญาณให้พิพทธสาวกknowว่า
ช่วงเวละแห่งการเข้าสมมพระอริยะแล้ว เหตุพุทธ-
บริษัทผู้โทษธรรมต่างก่อเตรียมมา วาจา และใจ
ให้สะอาดบริสุทธิ์ เพื่อจะรองรับบุญใหญ่ใน
ช่วงฤดูเข้าพระราช
เพราะรู้ตัวในช่วงเวลานี้เป็นเวลาที่พระภิกษุสูงมีอยู่จรัย
มากที่สุด เนื่องจากพระสัมมาสัมพุทธเจ้าทรง
กำหนดวาระเวลา 1 คำเดือน 8 จนกระทั่งถึง
15 คำ เดือน 11 เป็นช่วงที่พระภิกษุสูงมีจะต้อง
อยู่ประจำที่วัดอาราม ไม่รอนแรมไปพักค้างใน
ที่แห่งใด ซึ่งถือเป็นธรรมเนียมปฏิบัติมาแต่ครั้ง
สมัยพุทธกาล
โดยปรากฏเหตุมาในยุคต้นพุทธกาล
ครั้งที่ยังไม่มีการเข้าสมมพระ ตลอดทั้งปีพระกิจก็มุ่ง-
เดินทางไปในที่ต่าง ๆ เพื่อเททองส่งอนุโมทิยม หรือช่วงไหนที่ไม่ได้ไปเททองใน พรบแล้วเห็นว่าน่าจะผุ้งหล่นๆ ร่นกรวดให้
ก็จะร่อนแร่ไป ซึ่งส่วนใหญ่มักจะอยู่ในเขตป่า
เขาห่างไกลจากตัวเมือง บางครั้งต้องผ่านไปใน
ชนบท ในช่วงฤดูฝนที่ชาวบ้านทำไร่ทำนากันอยู่
ซึ่งบางครั้งข้าวของเขาก็เพิ่งหว่านลงไปในแปลงออกมาใหม่ ๆ บางทีดูเหมือนต้นหญ้า
เมื่อพระพุทธองค์ทรงตรัส** จึงใช้ปัญหา-
นี้เป็นช่วงเวลาของการตัวเต็มในการ
ทำความดีงาม ๆ นี้ไปของพระภิกษุในองค์เอง
สำหรับในส่วนของบุญนิโยมพุทธศาสนิกชน
นอกจากจะได้รับบุญใหญ่ในบรรุรภ์บำรญพระ-
ภิกษุสูงผู้เป็นเนื่องบุญอันลึกลึกแล้ว ยังได้โอกาสดี บอลในในการทำความดีงาม ๆ นี้ไปตามอย่างท่านด้วย เช่น...
ทำทานให้ยิ่ง ๆ ขึ้นไป ใครที่ก่อน
จะเข้าสมมพระ ตักบาตรบ้าง ไม่บอกบ้าง วันไหนมีโอกาสก็ไป วันไหนก็ไปก็ไม่ว่า เมื่อเข้าสมมพระแล้วก็ให้ตั้งใจทำให้ดีที่สุด และถ้าอะไรขึ้น ควรอธิษฐานกันไปเลยว่าจะ ตักบาตรทุกเช้าตลอดสามเดือนนี้