ประสบการณ์การทำงานอุปัฏฐากพระในวัด : หน้า 16/60

ทราบ: ทราบมาว่าพี่สมพงษ์เป็นอุปฐากพระเดชพระคุณหลวงพ่อ ท่านทันทีนี้มาถีแล้วค่ะ จุดเริ่มต้น ที่ต้องมารับหน้าที่นี้ได้อย่างไร มีความประทับใจในการทำหน้าที่นี้อย่างไรบ้าง พี่ในหลักคุณธรรมหรือมีข้อคิด ที่ได้จากการรับมอบนี้อย่างไรบ้าง ตอบ: พอมาทำงานในวัด ท่านสั่งอะไรไปทำ อย่าทำงานวัดได้แค่ปีกครึ่ง และในปี 2530 หลวงพ่อสั่งให้ ไปทำงานพิเศษตามโครงการพิเศษของท่าน ก็ไปตามสั่ง ได้เข้า ระบบองค์กรของวัดเลยเป็นเวลาประมาณ 5 ปี ช่วงนั้นรู้สึกว่านานมาก เพราะต้องก้าวไปอยู่ตรง ที่ต่าง ๆ ตอนนั้นไม่มี DMC เหมือนสมัยนี้ ไปอยู่ที่ไหน ก็ไม่ห่างวัด ตอนนี้อยู่ต่างจังหวัดก็ไปเห็นหนังสือ กลายภาพยนตร์วางอยู่แทบหนังสือเท่านั้น น้ำกามันจะไหล คิดถึงวัดนะครับ แต่ก็ทำงานไปค่อยก็ดี ๆ คำสั่งหลวงพ่อ ไม่ให้กลับไปไม่ได้ทำกว่าทนจะมีคำสั่งเปลี่ยนแปลง จนมาเกิดทุกวลา คือ เหมือนได้รับบทบาทความทุกข์ คือ ประสบอุบัติเหตุหน้าตาเสียโฉมไปหน่อยเลยได้กลับวัด เดือนมีนาคม 2535 หลวงพ่อท่านก็เมตตาให้ไปปฏิบัติธรรมณอุทยา 1 เดือน เป็นหนึ่งเดือนที่มีคุณค่า ตอน นั้นเขานั่งกันเอาคำเดียวก็ลงดอยแล้ว แต่ก็ใด้อยู่ ถึงหนึ่งเดือน ปฏิบัติได้ระดับหนึ่ง หลังจากนั้นได้อุ ช่วยงานจัดปฏิบัติธรรมบนดอยต่อไปเรื่อย ๆ ต้องอยู่บน ดอยเพราะตกงาน (ยิ้ม) กลับวัดไปก็ยังไม่รู้จะไปทำอะไร ที่วัด เพราะงานนานเลยช่วยงานบนดอยไปเรื่อย ๆ ก็ได้ทรงพลังสูง(ผมสุทธิชัย สุทธิชัย ผอ.สนัทราชทินก) นี้แหละครับ ตอนนั้นท่านเป็นอาบกุลอภิบาทหลวงพ่อ เวลาทุกอย่างก็อยากจะช่วยซักจิวรหลวงพ่อบ้าง ท่านนั้น ท่านไหน ช่วยงานอุปฐากแบบ ต่าง ๆ เวลาหลวงพ่อไม่อยู่ดอยก็อยู่อย่างความ สะอาดของหลวงพ่อให้พร้อมอยู่เสมอ จากนั้นได้ทำงาน ใกล้ชิดท่านมาเรื่อย ๆ ตั้งแต่บรรจุ นวด ดูแลถวาย ภัตตาหาร ยา ประสานงานตามนั้น เช่น ประสานงาน ทรส. (ทารกคนสนิท) กับเสา ค คือ 1 รับใชเรื่องส่วนตัวท่าน ของใช้ความเป็น อยู่ส่วนตัว สนุกจิาร แปรงสีฟัน ยาสีฟัน ผ้าเช็ดตัว ฯลฯ อะไร ๆ ที่เป็นเรื่องส่วนตัว นี้ก็งาน ทรส. และ 2. รับใช้งานส่วนร่วมที่นรับผิดชอบ เช่น ประสานงาน