บทเรียนจากพระรัตนตรัย : หน้า 64/120

"สัมมา...อะระหัง" จิตใจสบาย ค่ำค่ำดี พระสัมมาสัมพุทธเจ้าย่อในยุคทุกกาล ยา ธรรม มะ ว่า พระสัมมา สัมพุทธเจ้า เป็นผู้มีอำนาจ เมื่อถูกยกูคงคาย้อมเอาคูเขา ป่าไม้ ว่าเป็นที่พึ่ง แต่ที่พึ่งนั้นไม่เก่ยง ไม่อุดม เพราะบุคคลคลอศัยแล้วอิ่มไม่พันจากทุกข์ได้ ส่วนผู้ใดครองพระพุทธ พระธรรม และพระสงฆ์ ว่าเป็นที่พึ่ง ทั้งพึ่งแล้วเป็นที่พึ่งอันเกษม เป็นที่พึ่งอุดม เมื่อบุคคลอาศัยที่พึ่งนั้นแล้ว ย่อมพักจากทุกข์ทั้งปวงได้ พระรัตนตรัยเป็นที่พึ่งที่ระลึกอันแห่งรุ่งของสรรพสัตว์ทั้งหลาย นอกจากสามารถปกป้อง คุ้มครองและนำความปลอดภัยสู่ชีวิตได้แล้ว จิตใจที่ยึดมั่นอยู่กับพระรัตนตรัยยังอำนาจ พาดูดโอกาสปรีบัติหรือความอุดมสมบูรณ์พูนสุขได้ด้วย ดังเรื่องราวในสมัยพุทธกาลเรื่องหนึ่งซึ่งเกิดขึ้นในกรุงราชคฤห์... มีเด็กชาย ๒ คน เป็นเพื่อนกัน คนหนึ่งเป็นลูกของผู้มีจริยธรรม เด็กทั้ง ๒ คนนี้ ชอบเล่นบุตรด้วยกันเสมอ เด็กคนแรกจะรู้สึกถึงคุณของพระสัมมาสัมพุทธเจ้า โดยกล่าวว่า "นโม พุทธสสะ" ทุกครั้งก่อนจะทอดบุตร ส่วนเด็กอีกคนหนีจะรู้สึกถึงคุณของเดียรหลายก่อนจะทอดบุตรเช่นกัน ผลการแข่งขั้นปรากฏว่า เด็กที่เป็นลูกของผู้มีสัมมา จําชนะทุกครั้ง เด็กที่นิ่งมือถือ ถือจึง คิดว่าพื่อนคนนี้ระลึกถึงคุณของพระพุทธเจ้าก่อนทอดบุตร จึงชนะเราทุกครั้ง เราเองก็ทำอย่างนั้นบ้าง เขาจึงเริ่มระลึกถึงคุณของพระพุทธเจ้าบ้าง ซึ่งเป็นการสั่งสมพุทธะสนูติโดยเขาไม่รูตัวตนแต่นั้นเป็นต้นมา วันหนึ่ง พ่อของเขาเที่ยมกิวนออกไปตัดฟืนออกเมือง โดยพาเขาไปด้วย ขากลับหยุดพัก และปล่อยให้พักกินน้ำกินเล่า ต่อมาโคงเขาตามฝูงโคเข้าไปในเมือง พ่อจึงให้ลูกชาย เฝ้าถวายไว้ ส่วนตนเข้าไปหามาในเมืองจนเย็น แต่ประตูเมืองปิดเสียก่อน จึงออกนอกเมืองไม่ได้ ฝ่ายลูกรอจนร่วง จึงคลานเข้าไปนอนหลับอยู่ได้กลีบเพียงสั้น