ข้อความต้นฉบับในหน้า
Dhamma TIME
เล่าเรื่องคุณยาย
เรียนเรียงจากายการโรงเรียนอนุปสมฉันในฝันวิทยา
วันที่ 1 มีนาคม พ.ศ. 2557
เล่าเรื่องคุณยาย...ตอน
ความลับไม่มีสำหรับคุณยาย
กาบวาระพระเดชะพระคุณหลวงพ่อ
ที่คาดอย่างสูงครับ
กะผม พระครูในภูมิภาคประดิษฐ์ อธิษฐานโย
พระอาจารย์ประจำภาคนครหลวง 6 และก็เป็น
พระอาจารย์ที่ช่วยดูแลศูนย์ที่ประเทสอินโดนีเซีย
ด้วยครับ
หลวงพ่อครับ...ก่อนผมจะบวช ผมเป็นอุบาสก
หรือที่เรียกอีกชื่อหนึ่งว่าผมเป็นอุบาสกที่เคยเป็น
หนึ่งในปฐมภูมิจากคุณยายมาดั้งแต่ พ.ศ. 2530 ถึง
2535 รวมแล้วก็ประมาณ 5 ปีครับ ซึ่งผมได้รับบุญ
ทำ หน้าเป็นสาราณ แก้วข้าพเจ้าอายุขึ้นไป
บอกบุญ ไปหมอ และก็สำล่อพาคุณยาย
ตรวจวัด แม้ลาจะผ่านไปนานแล้ว แต่ท่านก็ถึง
บุญที่ใกล้ ก็อดปลื้มเลยปลื้มไม่คายที เนื่องจาก
ผมรู้สึกว่า…ได้อุปฌากเนื้อบูชาอันเลิศ เพราะ
ท่านมียุคุณธรรมและคุณวิเศษอย่างสูงไม่มี
ประมาณ ซึ่งระหว่างท่านอุปถัมภ์ผมก็เจอ
อาณฌภาพและความทรงอิทธิพลของคุณยายกับ
ตัวเองหลายอย่าง อย่างเรื่องหนึ่ง..ทีมพบกับตัว
เองอย่างจัง ก็คือ มีวันหนึ่ง..ชนะทีมกำลังเดิน
ทางกลับจากไปูระนอกวัด ซึ่งพวกเราประจำทาง
แสนมาจอดหน้าวัดปูบิ ผมก็ลงเดินมาเจอหน้าสภาว
ซึ่งเป็นอุบาสกด้วยกัน (ตอนนี้ท่านบวชเป็นพระอยู่
นพวาณมัณฑ์) ซึ่งระหว่างเดินก่อนจะถึงประตูวัด ผม
ก็บีบชาครคุณุอนตามประสาคนรู้จะนะครับ..
ซึ่งฐานะว่า..ก็คือ ฐานะยากจน เพราะเงินเดือน
ไม่พอใช้ และต่างน้ำกันไปน้ำกันมา ถึง
ปัญหาด้านการเงินของแต่ละคน แต่คู่กัน
แบบกะหนุ่มกะหนิง โดยไม่ใส่ลงเสียงดังอะไรเลย
ครับ
และพอผมเดินเข้าวัดผ่านประตูมาถึงครัว