ธรรมะเพื่อประชาชน : หน้า 28/40

ธรรมะเพื่อประชาชน พระมหากู้เป็นเถระ พระธรรมเทศนาโดย: พระเทพบุตรมหาโมลี พระมหากู้เป็นเถระ พุทธิจิตนะ ธรรมจิตนะ สิงห์รัตนะ ๓ อย่างนี้ เท่านั้น สิ่งที่มนุษย์เราควรจะดีอร่อยเป็นที่พึ่งแท้จริงได้คือ เมื่อเราเสบุกทุกข์เขาก็เข้าใจท่านได้ ท่านแล้วจะมีแต่ความสุข มีสติและปัญญาเกิดขึ้น สามารถแก้ไขปัญหาต่างๆ ให้ลุล่วงไปได้ และเป็นที่ระลึกถึงสูง ควรที่จะระลึกถึงท่านได้อยู่เสมอๆ นึกแล้วจะมีความสุขขึ้น เมื่อของเราจะบริสุทธิ์ยิ่งๆ ขึ้นไปตามลำดับ พระสัมมาสัมพุทธเจ้าได้ตรัสไว้ในพุทธนิกายนย "มุมมิสิต สุข สติ วิปฌาณ เจตสา อริยปฏิโต ธมมะ สทธ มิติ ปณฺฑิโต บุคคล ผู้ถืออามในธรรม มีใจผ่องใส ย่อมอยู่เป็นสุข บันฑิต ย่อมนิยมในธรรมที่พระอริเจ้า ประกาศแล้วทุกเมื่อ" มนุษย์ทุกคนในโลกล้วนแสวงหาความสุขด้วยกันทั้งสิ้น บางแสวงหาจากการดื่ม จากการกิน จากการเที่ยว หรือจากการได้รับของที่ถูกใจ แต่ความสุขเหล่านั้น เป็นความสุขชั่วคราว ไม่ยั่งยืน เมื่อได้รำแล้วจงแสวงหากันไม่อย่าราไป ถ้าจ เรียกให้ถูก ต้องเรียกว่าเป็นความแสวงหามากกว่า แล้วอะไรคือความสุขแท้จริง อยู่ที่ไหน มีลักษณะอย่างไรบ้าง ความสุขที่แท้จริง ต้องเป็นความสุขที่เป็นอมตะ แล้วเป็นความสุขที่เข้าถึงได้ สัมผัสได้ นั่นคือความสุขที่เกิดจากการเข้าถึงพระรัตนตรัยภายใน เป็นสุขล้านๆ ที่ปราศจากความโลกา ความโกรธ ความหลง เป็นความสุขที่คู่ไปกับความบริสุทธิ์ จะ เข้าสู่ความสุขนี้ได้ ด้วยวิธีการทำใจให้หยุดนิ่งที่ศูนย์กลางกายเท่านั้น เหมือนอย่างพระมหา- ณ์กับใจนะ เมื่อมีความสุขในแล้ว ท่านมักจะอุทานอยู่เสมอว่า "สุขจริงหนอ สุขจริงหนอ" * เรื่องมีอยู่ว่า ในสมัยพุทธกาล มีพระราชา พระองค์หนึ่ง ทรงพระนามว่า มหากัปโปะ ทุกๆ เช้าพระองค์จะสรรหาของไปเล่นว่า ขนมี พระพุทธ พระธรรม พระสงฆ์ มั่งเกิดขึ้นแล้วหรือยัง ทรงทำเช่นนี้อยู่เป็นเวลานาน ก็ยังไม่ทราบคำตอบ ตอบมาในวันหนึ่ง ขณะพระองค์เล็ดลิดประพาสอุทยาน พร้อมกับมหาอัมพาตหนึ่งพันคน เห็นพ่อค้า ๑๐๐ คนเดินทางผ่านมา จึงตรัสถามว่า