ข้อความต้นฉบับในหน้า
Dhamma TIME
กุศลกรรมบวก 10 ประการ
เหตุแห่งความยัีกยัน
ในสมัยก่อน บ้านของผู้มีบุญครอบครัว
หนึ่ง ชื่อบ้านธรรมบาบ หมายถึงบ้านที่ทุกคนใน
ครอบครัวปฏิบัติธรรมมีความเอื้อเฟื้อเผื่อแผ่
ต่อ เพื่อนร่วมโลกที่สำคัญ ทุกคนในบ้านต่าง
รักษากุศลกรรม 10 ประการ ได้อย่างบริสุทธิ์
จนชาวบ้านยกย่องสรรเสริญ ให้เป็นหัวหน้า
หมู่บ้านพร้อมทั้งเรียกครอบครัวว่า
"ครอบครัวธรรมบาล"
ท่านเองเดียวกันกับ "บ้านักสยามมิตร"
บ้านแสงสว่างของโลก
อย่างพวกเรานี้และที่ทุกคนในบ้านมุ่งมั่น
สร้างบารมี ชักชวนชาวโลกให้มาทำความดี
ชักชวนมานิยมในทิฐิของ
จนเป็นครอบครัวแก้
ครอบครัวธรรมกาย ครอบครัววัตตอย่างของโลก
เมื่อทุกคนในบ้านปะพุทธิมุ่งดี
คือ พระพรหมโพสีติ์ ก็ลงมาเกิดพ่อแม่ชื่อ
ว่า "ธรรมบารมกุลมา" เมื่อเติบโตขึ้นพ่อแม่ส่ง
ไปเรียนหนังสือที่เมืองที่สวนธรรมบารมกุลมา
เป็น ลูกศิษย์ที่สมบูรณญาณเป็นเลิศ จึงได้รับ
เลือกเป็นหัวหน้า วันหนึ่งลูกชายคนโตของ
อาจารย์เสียชีวิตกะทันหัน อาจารย์และบรรดา
ลูกศิษย์ต่างพากันร้องให้วัวควาญ แม้
มาผนึกคิกลูกศิษย์อาจารย์ แล้ว ก็ยังเฝ้าร้อง
ให้พระราชนำที่เฝ้ากลออนได้เพียงธรรมบารมกุลมาเท่านั้นที่เมิ่งให้
ธรรมบารมกุลมา
เพื่อน ๆ ว่า "ทำไมลูกชายอาจารย์ต้องตายในวัยไม่สมควร" เพื่อน ๆ ตอบว่า
"สงเคราะห์ปวงโมงเป็นทุกข์" บังคับปัญญาไม่ได้ มีเกิดแล้วก็ต้องมีดับ พวกเราห้ามความตายของ
ลูกชายอาจารย์ไม่ได้ แต่ธรรมบารมสงสัยว่า "มันก็จริงว่าส่งใจไม่เที่ยง แต่ก็ควรถายตอนแก่หรือ" เพื่อน ๆ จึงถามว่า "แล้วที่บ้านของท่านไม่มี"