การทำความเข้าใจพระนิพพาน : หน้า 17/45

เทียนไม่ได้นับ การว่ะใจซึ่งมีความละเอียดอ่อนยิ่งไปกว่า และวิริยะ วิจารณา วิจารณา อภิใจยานทัสนะแย่มเหมือนกันไม่ก็มี กับิยะและใบสมบูรณ์ แท้เปรียบเหมือนต้นไม้ต้นไม้ที่มีใบสมบูรณ์ แม่ก็ถึงถึงความบริสุทธิ์ กระที่ถึงความบริสุทธิ์ แล้วก็ถึงความบริสุทธิ์ ดังแก่นักถึงความบริสุทธิ์ไปตามลำดับ สำหรับผู้ที่เริ่มศึกษาเรื่องของพระนิพพานอาจจะสงสัยว่า พระนิพพานเป็นสุขอย่างยิ่งนั้นเป็นอย่างไร รสดาเข้า ถึงพระนิพพานเป็น อย่างไร จะอุปมาอุปไมได้หรือไม่ว่า สุขจากพระนิพพานมีมากกว่าสุขที่ยั่งยืนอยู่ในภพชั่วอย่างไรบ้าง แล้วทำไมพระผู้มีพระภาคเจ้าจึงทรงชักชวนให้ภิกษุเป็นผู้ขี้นนิพพาน ไม่ให้เป็นดินใน บุญอาจารคุณ ทั้งเป็นของมนุษย์ และของทิพย์ก่อนอื่นต้องทำความเข้าใจก่อนว่าพิพพานนั้น เป็นชื่อของความดับทุกข์โดยสมบูรณ์ กล่าวไว้ ๒ ประเภท คือ “สุขใจเสพนิพพาน” เป็น นิพพานที่สามารถเข้าถึงได้ในปัจจุบันอยู่ ในดวงของเรานี้ โดยมีจิตเชื่อมโยงกันที่ ศูนย์กลางกายฐานที่ ๙ ถ้าหลีกได้ถูกส่วน มี ความละเอียด ความบริสุทธิ์ถึงที่สุด ก็จะเข้าถึงได้เป็นนิพพานของพระอริยะเจ้า ที่จิตก็เลอะสะละได้หมดสิ้นแล้ว แต่ยังมีชีวิตอยู่ สว่าง “อนุปาทิเสสเสนิพพาน” เป็นเหตุว่างอยู่นอกภาวสออกไป ผู้หมดกิเลสเป็นพระอรหันต์ เมื่อฉันถ้าดับ คือ กายเนื้อแตกทำลายไป เลือดแต่ธรรมขันธ์ หรือธรรมภายใน จะถูกดุดไปสอยตอนนิพพาน นิพพานเข้า ถึงได้ในสง่าลักษณะเช่นนี้วันนี้พระพุทธองค์ได้ตรัสรู้สวสมมาสมัญญา ทรงรู้ชาตะ รสแห่งธรรมมีรสเดียียว คือ วิถีติ เป็นรสแห่งความสุขานี้ ที่เป็นสุขจูงใจ ไม่มีทุกข์ใจป็น ที่ทรงชีวนดีในพระนิพพานอย่างเดียว ก็เพราะพระองค์ได้ทรงสัมผัสแหง ความสุขยิ่งตกอยู่ในไตรลักษณ์หมดแล้ว ทรงรับ