ข้อความต้นฉบับในหน้า
ศิลาจำลักภาพเจดีียรมัลปลลวะและจารึกอักษรปลลวะ รัฐเคดาห์ มาเลเซีย พุทธศตวรรษที่ 12 ที่มา http://www.photodharma.net/Malaysia/Bujang-Valley-Museum/Bujang-Valley-Museum.htm
ศิลาจำลุกมณฑปในพุทธศาสนามาหายาน อักษรปลลวะภาษาปรากฏ เกาะมัลดีฟ พุทธศตวรรษที่ 12 (สันนิษฐานว่าเป็นศิลาจุกุกซ์ใช้ในการก่อสร้างสถานที่สำคัญ) ทำมา https://www.tamilnet.com
ปัจจุบันบูรณะในตอนเหนือของชมพูพุรี ราชธานีของพระองค์คือเมืองเปษาวีในประเทศปกครองสถาน ปัจจุบันอุปลัมก็มีการส่งค่ายนพระ ไตวปัญของนักษราสวดว่า ซึ่งมีการบันทึกพระธรรมคำสอนเป็นลายลักษณ์อักษรในครั้งนี้ด้วยพระพุทธศาสนาจึงเผยแผ่ไปตามเส้นทางการค้าขายทางบก ซึ่งต่อมาอภากหลายศตวรรษ พระพุทธศาสนาก็เผยแผ่ไปตามเส้นทางการค้าทะเล วรรณคดีพุทธ-ศาสนาภาษาสันสกฤตเจริญรุ่งเรืองเป็นอย่างมากในยุคนี้ ในด้านพุทธศิลปันธราวกมีความเจริญถึงขีดสุดในยุคของพระองค์เช่นกัน
หลักฐานบูรณะคดีที่สำคัญของยุคนี้คือผอบบรรจุพระบรมสาริริกกฏ ขุดพบที่มหาสถปะเจ้าเก็นยะนอกกรุงเสวาร ประเทศปกติสถาน ผอบเป็นรูปพระพุทธเจ้า ประทับนั่งบนดอกบัวพร้อมนวดตา 2 องค์ ซึ่งก็พบเป็นอักษรโบราณรู้สึกใจความว่า “ทาลัยอิสลามเมาฆูควบคุมงานที่วิหารกันยะในอารามของมหาเสนา” ปัจจุบันผอบนี้มีกุญแจรักษาไว้ พิพิธภัณฑ์เชียงรายส่วนพระบรมสาริริกฏนี้รัฐบาหลีอังกฤษไปประดิษฐานในเมืองบันดาเล่ย ประเทศเมียนมา
เหรียญพระบาปนิ พระเจ้าณิยะ พ.ศ. ๒๒๐–๒๕๕ (127-151 A.D.) อาณาจักรกฤษณะ ที่มา http://humshehri.org