การเข้าถึงพระนิพพานและความสุขภายใน : หน้า 18/45

ว่าวไม่มีสุขใจ ที่เป็นสุขอย่างๆ เพราะยังเจือด้วยเกลส จึงไม่เที่ยง มีทุกข์เจือปน และบังเกิดมักจะไม่ดีฉะนั้น การเปรียบเทียบระหว่างความสุขที่ยากอยู่ในใตลักษณะกับความสุขที่เข้าถึงภาวะของพระนิพพานนี้ เทียบกันไม่ได้เลย ลำพังเพียงได้เข้าถึงธรรมกายพระโสดาบัน เป็นพระโสดาบันบุคคล พระพุทธองคัุ์ตรัสไว้ว่่า “โสดาบัติดผล ประเสริฐว่าความเป็นพระเจ้า จักรพรรดิในแผ่นดิน ประเสริฐว่าภิภพโลกสวรรค์ และความเป็นใหญในโลกทั้งปวง” ดังนั้นความสุขของผู้เข้าสู่ธรรมจึงเทียบไม่ได้กับความสุขในโลก หรืในสวรรค์ ความประเสริฐของชีวิตวัดนี้ก็คือความสูงส่งของจิตใจ จิตใจที่สูงหมายถึงใจที่ถูกยกยอดให้สูงขึ้นเหนือโลก เหนือภพะ เป็นผู้เข้าสู่แก่นแท้ของชีวิต คืผู้ได้รับบรรลุธรรมกาย ยิ่งได้บรรลุฐานอภิตเป็นพระอรหันต์ได้เมื่อไร จะเสวยเอกนิรมลสุข สุดอย่างเดียวเท่านั้น เราจะชำนิชำนาญความสุขที่เกิดจากการเข้าถึงพระนิพพานว่าเป็นอย่างไร ต้องลงมือปฏิบัติด้วยตนเองจึงจะเข้าใจและซึ้ง เพราะพระสักธรรมที่พระพุทธองค์ตรัสรู้ขึ้นเป็นเอกสิทธิ์ คือเชิญชวนให้มาพิสูจน์ด้วยตัวเอง ผู้ทั้งหลาย ท่านได้อุปมาไว้ว่า หิ่งห้อยที่มีแสงน้อยอับรึมิ มีอาจจะเอามาเปรียบกับดวงจันทร์ที่ส่องรัศมีจากไปห้ว หยาดน้ำที่ติดอยู่ปลายเส้นผม มิอาจจะเอามาเปรียบกับน้ำในมหาสมุทรที่มีอยู่ในตัว เหมือนจะเอามาเปรียบกับ น้ำในมหาสมุทร ถีงฝีปนละอองที่อ่อนลอยอยู่ในท้องฟ้า มีอาจจะเปรียบเทียบกับแสงในทะเลสลาก์มีอยู่ในตัวเดียวกัน ก็จะเปรียบเทียบกับ โดยเฉพาะปฏิปทาที่จะให้ถึงพระนิพพานอันประเสริฐนั้น มีอยู่ในพระพุทธศาสนาเท่านั้น ความวิเศษสุดของพระพุทธศาสนา อยู่ตรงที่ปรึกษาไปสู่พระนิพพาน มีเป้าหมายเพื่อทำพระนิพพานให้แจ้ง จะนั่นการพวกเราเกิดขึ้นในฤดียามพวกคำสอนในพระพุทธศาสนาและวิชชา ธรรมกาย ซึ่งยิ่งมีสอนกันอยู่ นั่นแหละเป็นโชคดีอย่างมหาศาล ซึ่งควรต้องรักษาไว้ และใช้โอกาสอันนี้ให้ดีก็คือคุณค่าที่สูงสุด ด้วยการมันฝึกฝนใจให้หยุดนิ่ง ให้เข้าถึงพระธรรมกายภายในตัว เราจะได้ทำพระนิพพานให้แจ้ง ชีวิตการสร้างบารมีของเราจะปลอดภัยและมีชัยชนะไปทุกทุกชาติ ตราบเท่าจนถึงที่สุดแห่งธรรมกันทุกคน พระธรรมเทศนาโดย: พระเทพญาณมหามุนี นามเดิม พระราชภาวนาวิสุทธิ์ (ไอญบูลย์ ธมฺมโย) * มก. เล่ม ๕ หน้า ๑๑๓