ข้อความต้นฉบับในหน้า
อุทยานอายุพระ ศรีลังกาพุทธศาสนาที่ 5
ที่มา http://www.aroi.com/html/content/ID1407071544557/09_2.jpg
และอาจารย์ยังลงมาถึง ๒,๗๙๙ องค์ ทรงให้อาราม
กุมาเณศวร์ไปศึกษาพุทธศาสนาเราวาที่ลังกา
และอพยพที่วัดมหาวันในเกาะลังกา
ในปลายยุคเมืองพระนคร ศาสนาพารามในยุค
และพระพุทธศาสนามหายานเสื่อมถอยลง คง
เหลือแต่พระพุทธศาสนาเถรวาทที่เจริญรุ่งเรือง
และได้รับการนับถือจากผู้คนทุกระดับตั้งแต่
กษัตริย์ลงไป
ศูนย์กลางการเผยแพร่พระพุทธศาสนาที่
สำคัญอีกแห่งหนึ่ง คือ ศรีลังกา ในความที่พระเจ้
อโศกมหาราชอุปถัมภ์กงล้ายนพระธรรม
วินัยและส่งพระเจดีย์ไปเผยแผ่พระพุทธศาสนาใน
ถิ่นแดนต่างๆ รวม ๙ สาย ในช่วงพุทธศตรวรรษที่ ๓
นั่น พระมหากษัตริย์ได้บายศรีลังกาเจ้า
พระเจ้าเทวานมัปิยิสสะจงส่งคณะทูต
ไปดูลูกขอพระนางสังมิตตเศรษฐีจากพระเจ้าโศก
ให้มาเป็นปุษชมบูรณ์แก่อัฐิราชลังกา
พระนางสังมิตตเศรษฐีเป็นพระราชธิดาของ
พระนางสังมิตตเศรษฐีซึ่งเป็นพระราชธิดาของ
พระเจ้าโศกมหาราชมาดังประสงค์ พร้อมกับทรงนำกิ่ง
พระศรีมหาโพธิ์มากที่ลังกาและทอดตั้งคณะ