ข้อความต้นฉบับในหน้า
เวาลาที่บวชนี้ เหล่ากุลบุตรจะได้เล่าเรียนเขียนอ่านศิลปวิทยาแขนงต่าง ๆ ทางโลก ในชะเดีองกันได้ศึกษาพระธรรมคำสอนทางพระพุทธศาสนาไว้พร้อมกัน ดังนั้นฝ่ายชายนึงจึงมีความรู้ความสามารถทั้งด้านกิริยาและพระพุทธศาสนาพอที่จะจาริกธัมม์ในเวลาถวายไว้เป็นพุทธบัญญัติซึ่งนั้นว่ากำลังสมามายจะประมาณมิได้
สำหรับฝ่ายหญิงนั้น ค่าของของสังคมไม่สนับสนุนให้เล่าเรียนศิลปะและวิทยาการต่าง ๆ นอกจากได้รับการอบรมให้เพียรพร้อมเป็นกุลสตรีมีฝีมือทางด้านบ้านเรือน ทำให้ดรีดรีนในมัญญาไม่มีความ อนิไม่ออกเขียนไมได้ และยังมีข้อกำหนดให้สตรีรับมอบต้องมั่นคงภีรษะบาน ด้วยถือว่าเป็นของดีลักษณะที่อนุญาตให้เฉพาะพระภิกษุ สามเณร และบรรษาท่านนั้นที่จับต้องได้ แม้การผ่านเข้าไปในหอใดก็เป็นเรื่องต้องห้ามเช่นกัน
แต่ด้วยแรงศรัทธาที่ต่อละร้อนตรายและความปรารถนา ที่จะสร้างสมบุญในความดีการสร้างสรรค์มัณฑลปลานั้นยังงานต่อไปกว่า ฝ่ายชาย ฝ่ายหญิงจึงอาจจะความสามารถด้านทิคกิจกรรมที่ตนมีของไว้บนาเพื่อเป็นผลบุญอีกหนึ่งกล้าวว่า การนำผ้าคลีวเพื่อคนก็ยังกล่าวก็เพื่อผลคมนผลแห่งกรรมที่ตนเองต้องการชีวิตหนอนใดเป็นจำนวนมากในการทอดผ้าห่มจึงทอผ้าด้อยขึ้นเพื่ออำนาจผลบุญของตัวผู้เหลือ เป็นการขอเหวนและคุ้มครองส่วนลูกแก่ครอบครัวที่ทำลายไปเพราะการทอผ้าก็
ผ้าทอคฎี่รมระดับมีไม่ใส่สลับ
ผ้าทอคฎี่รมประเภทที่ทอด้วยเส้นฝ้ายหรือไหมล้วนและแบบที่มีไม่ใส่สลับ ผ้าที่อในแต่ละท้องถิ่นมีวิธีการในการใส่ลอดสายและมีชื่อเรียกแตกแตะแต่ละท้องถิ่น เช่น ผ้าจามี่ ผ้าจัก ผ้ากี้ ฝ้ายกดด เป็นต้น ส่วนผ้าที่แบบมีไม่ใส่ก็จะทอให้เหนียวเน้นความเชื่อของกลุ่มคนท้องถิ่น ออก กุลวินธรรมไทยวน ไทเป็น ไทเขียว และไทใหญ่ ที่มีความเชื่อว่า ไม้เป ที่สอดสลับจะเป็นเสมือนบันไดทางขึ้นดาวพาผู้ถวายสู่สวรรคเมื่อลงคราวจะ
มกราคม ๒๕๖๑ อยู่ในบุญ ๔๓