การฝึกสมาธิและการเข้าถึงพระธรรมกาย วารสารอยู่ในบุญประจำเดือนมกราคม พ.ศ.2560 หน้า 86
หน้าที่ 86 / 101

สรุปเนื้อหา

บทความนี้พูดถึงวิธีการฝึกสมาธิและการเข้าถึงพระธรรมกาย โดยเน้นความสำคัญของการมีจิตอ่อนโยน และการไม่ใช้กำลังในการฝึกสมาธิ รวมถึงข้อแนะนำและข้อควรระวังต่าง ๆ เพื่อให้ผู้ฝึกได้ประโยชน์สูงสุดจากการฝึกสมาธิ โดยมุ่งหวังให้ทุกคนมีความสุขและเจริญรุ่งเรืองในชีวิต และการเข้าถึงพระธรรมกายเป็นทางหนึ่งในการบรรลุสันติสุขในตัวเองและในมนุษย์ชาติ

หัวข้อประเด็น

-การฝึกสมาธิ
-การเข้าถึงพระธรรมกาย
-ข้อแนะนำในการฝึก
-ความสุขจากการฝึกสมาธิ
-การเตรียมใจฝึกสมาธิ

ข้อความต้นฉบับในหน้า

ดวงเล็ก ๆ ตรงกลางนั้นไปเรื่อย ๆ ใจจะปรับจูน หยุดได้ก็ตอน เกิดการตกศูนย์และเกิดคลาดคลื่นขึ้นมาเท่านั้น ดวงนี้เรียกว่า "ดวงรวม" หรือ "ดวงปรมาณู" อันเป็นประตูบังด้วนที่จะเปิดไปสู่ หนทางแห่งผลึกผลิน การละลายถังคงนิ่งดั่งสามารถทำได้ใน ทุกแห่ง ทุกที่ ทุกอิริยาบถ ไม่ว่าจะนั่ง นอน ยืน เดิน หรือทำงานใด ๆ ข้อแนะนำ คือ ต้องทำให้มันเสมอ เป็นประจำ ทำเรื่อย ๆ ทำอย่างสบาย ๆ ไม่เร่ง ข้อควรระวัง ๑. อย่าใช้กำลัง คือไม่ใช่กำลังใจ ทั้งสิ้น เช่น ไม่มีลามเนื้อเพื่อให้เห็นนิมิตเร็ว ๆ ไม่รีบแขน หรือกล้ามเนื้อหน้าท้อง ไม่รีบฉี่ ฯลฯ เพราะการใช้ง้ากำลังตรงส่วนไหนของร่างกายมักจะทำให้ติบคลื่นจากศูนย์กลางไปสู่จุดนั้น ๒. อยาให้แน่น คื อทำใจให้เป็นกลาง ประคองตัวมิให้ผลออกจากบริกรรมนิด ส่วนจะเห็นนิมิตเมื่อใดนั้น อย่ากลัวถ้าถึงเวลาแล้วอม่นเอง การบังเกิดดวงนิมิตนั้นอุปมาเหมือนการขึ้นและตกของดวงอาทิตย์ เราไม่อาจเร่งเวลาได้ ๓. อย่ากังวลเกี่ยวกับดวงตามฤทธิ์ใจเข้าออก เพราะการฝึกสมาธิเพื่อให้ถึงพระธรรมกายภายใน จะซำารถิน "อโลกสิ้น" คือกลิ่นแสงสว่างเป็นภาพเบื้องต้น เมื่อฝึกสมานคนเข้าถึงดวงปรมณูแล้ว ดวงสมาธิไปผ่านยมนัยย่๙เริ่ด กายทิพย์ กายรูปพรหม กายอรูปพรหม จนกระทั่งเข้าสู่พระธรรมกายแล้วจึงเจริญวิปัสสนาในภายหลัง ดังนั้นจึงไม่มีความจำเป็นต้องกำหนดดวงใจเข้าออกแต่พระใด ๔. เมื่อเลิกจากนั่งสมาธิแล้ว ได้ตั้งใจไว้ที่ ศูนย์กลางกายเดียว ไม่ว่าจะอยู่ในอิริยาบถใด ก็าม เช่น ยืนดีดี เดินดีดี นอนดีดี หรือดีดี อย่ายึดฐานที่ตั้งจิตของตนต่อไปวิตามินเป็นอันขาด ให้ตั้งใจ บริจาคมากๆ พร้อมกันนี้ก็ถึงบริกรมินเป็นดวงแก้วใสฤกษ์ ๆ คุ้มกันตลอดไป ๕. นิมิตต่าง ๆ ที่เกิดขึ้น จะต้องน้อม ไปด้วยใจที่ศูนย์กลางกายทั้งหมด ถ้ามีมิดเกิดขึ้นแล้ว หายไปในที่สุดก็ควรให้ตามตามปกติ ในที่สุดเมื่อจิตสงบ นิมิตย่อมปรากฏขึ้นใหม่อีก การฝึกสมาธิถือนั้นเท่าที่กล่าวมาทั้งหมดนี้ ยอมเป็นปัจจัยให้เกิดความสุขได้พอสมควร เมื่อถึงซึ่งปัญญายมอยู่เสมอ ๆ 1 เทอุติง จนได้ปฏิบรรจบแล้ว ก็ให้หนันระงับธารดวงปรมาณูนี้ไว้ตลอดชีวิต ดวงตนอยู่ใน ดีลักษณ์อันนั้น เป็นอย่างเดียวได้ ที่พึง ของชีวิตที่ถูกต้องตาม ที่จะส่งผลเป็นผู้มีความสุขความเจริญ ทั้งในภายภาคหน้าและภายหน้า ทุกเวลาที่สามารถแนะนำได้ ก็ไป ขยายไป ยังเหล่ามนุษยชาติ อย่างไม่จำกัดเชื้อชาติ ศาสนา และเผ่าพันธุ์ สันติสุขในบุุคลที่ทุกคนไม่ได้ฝัน ก็ย่อมบังเกิดขึ้นอย่างแน่นอน มกราคม ๒๕๕๘ อยู่ในบุญ ๙๑
แสดงความคิดเห็นเป็นคนแรก
Login เพื่อแสดงความคิดเห็น

หนังสือที่เกี่ยวข้อง

Load More