การปลูกมะนาวด้วยวิธีสัมมะระหัง : หน้า 70/101

เวลาที่เราท่อง ‘สัมมะระหัง’ เรามีความสุข ก็เลยคิดว่า มะนาวเขาก็อยากมี ความสุขเหมือนที่เรา มีความสุข เรารู้ได้ว่า เขาก็ชอบ และบอกเขาว่า ให้ออกจากลูกเยอะ ๆ นะ ออกลูกดก ๆ นะ เมื่อก่อนที่ยังไม่รู้จัก ‘สัมมะระหัง’ เวลาปลูกมะนาวต้นก็เล็ก เก็บผลได้น้อย แต่ พอมาว่า ‘สัมมะระหัง’ ต้นใหญ่มาก จนต้องปีนเก็บ ใครมาเห็นต้นมะวักดกาใจ ทุกคน แม้กระทั่งปลูกเองก็ไม่เคยเห็นมะนาว ต้นใหญ่มากนี่เลย ใหญ่มากและได้ผลผลิต มากกว่าเดิม ปกติมะนาวทั่วไป ไปไม่ต้องปีน เก็บ แต่มะนาว “สัมมะระหัง” ของเรานี่ ต้นใหญ่ ต้องปีนเก็บ ที่เป็นแบบนี้เพราะเรา ได้ดู้ด DMC พระอาจารย์ปรมะนุชเจริญร ตัวอย่างขาวนาที่ปลูกข้าวได้ง่ายและ ได้ผลผลิตเพิ่มขึ้น หนูไม่เข้าใจเป็นข้าวในนา ฟังแล้วเหมือนไม่น่าเชื่อ แต่ก็อยากลองค่ะ เขาเป็นขาวนา เรายืนวสวน มันน่าลอง ที่สวน ของเรามี ๔๔ คลอง “สัมมะระหัง” แค่คลอง ละร้อย ๔ คลองจะได้ ๔,๕๐๐ ครั้ง ท่องไป เรื่อย ๆ “สัมมะระหัง” “สัมมะระหัง ๒” พอเราท่องไป ตัวเลขจะหาย เหลือแต่ “สัมมะระหัง” อย่างเดียว ก็ทำแบบนี้ไป เรื่อย ๆ แล้วอุดว่าจะเป็นอย่างไร ดีขึ้นไหม ผลปรากฏว่า มะนาวต้นใหญ่กว่าที่ปลูกไว้ค่ะ