การค้นพบชีวิตใหม่ผ่านการปฏิบัติธรรม : หน้า 39/69

เมื่อ จนทำให้มันเสียเสีย มีผลการเรียนแย่ ท้ายที่สุดถูกไล่ออกจากบ้าน ในตอนนั้นอาตมาตามเป็นโรคซึมเศร้าอย่างหนัก รู้สึกเครียดและกดดัน และรู้สึกว่าไม่สามารถควบคุมจัดการอะไรในชีวิตได้เลย “ลึก ๆ แล้วอาตมายากจะเก็บใจเปลี่ยนแปลงตัวเอง แต่ไม่รู้ว่าจะทำอย่างไร อาตมาจึงลองเข้ามาที่ศูนย์ปฏิบัติธรรมจอเจียงของวัดพระธรรมกาย ซึ่งตั้งอยู่ไม่ไกลจากบ้านนัก “อาตามีเริ่มจากการปฏิบัติธรรมทุกคืนวันพูด แล้วหลังจากนั้นไม่นาน ชีวิตของอาตมาดีขึ้นเรื่อย ๆ และกลับมาอยู่บ้านกับพ่อแม่เป็นครอบครัวที่อบอุ่นดังเดิม “แต่ตอนทางก็ต้องการที่จะพัฒนาชีวิตให้ดีขึ้นอีก จึงตัดสินใจขอพ่อแม่ให้ไปเรียนรู้สิ่งที่พระพุทธเจ้าทรงสอน อาทิ ความสุขที่มาจากเงิน ลาภ ยศ หรือความมั่นคงและมาพร้อมกับความทุกข์ ส่วนความสุขอีกที่หนึ่งมาจากใจเป็นสมาธิ และยังทรงสอนว่าให้เรากลับมามองตัวเอง ฝึกสมาธิฝึกตนเพื่อเอาชนะกิเลสในตนตัว ด้วยการทำความดี ละเว้นความชั่ว ทำให้ชีวิตในทุก ๆ วัน และให้ถือปฏิบัติดีปฏิบัติชอบ “อาตมาได้เป้าคำตอบที่ตรงใจและประทับใจที่สุด จากที่เคยบอกตัวเองอยู่เสมอ ว่าอะไรคือเป้าหมายชีวิต เราจะใช้ชีวิตให้มีคุณค่าและความสุขได้อย่างไร แต่เพราะคิดว่าตัวเองและฝึกใดที่นี่ ทำให้ตามเข้าใจตัวเองได้ดีขึ้น เข้าใจเพื่อนรอบข้างได้มากขึ้น เข้าใจแก่นแท้ของพระพุทธศาสนาได้ดีขึ้น และทำให้ตามมีความสุขมากกว่าที่เคยรู้ ได้อ่านรู้มากกว่าที่เคยรู้ ได้อ่านเหลือผู้อื่นมากกว่าที่เคยทำ “น่อจากเป็นสิ่งที่ก้าวเดินกว่าส่ง แต่อตมาก็ได้พบฉันแล้วว่า วิชชาชีวิตเรียบง่ายของพระภิกษุในพระพุทธศาสนาทำให้อตามปลอดโปร่งในทุก ๆ เรื่อง รู้สึกมีกำลัง มื้อสระ และมีเวลานั่งสมาธิจนเป็นชั่วโมง ๆ ซึ่งทำใหอตามมีความสุขเหลือเกิน และเป็นสิ่งที่อาตมารู้สึกว่า อาตมาอยู่ถูกที่ที่ควรอยู่ และเลือกถูกทางที่ดีที่สุด อาตมาจากภูมิใจและเห็นคุณค่าในตัวเอง จึงตั้งใจจะบวชวันต่อวัน เพื่อฝึกตน ฝึกใจ และช่วยเหลืองานพระพุทธศาสนาให้อย่าง ๆ ขึ้นไป “ในท้ายที่สุด อย่าเพิ่งเชื่อในสิ่งที่อาตาพูด แต่งามาพิสูจน์ด้วยตัวท่านเอง” ........... อธิบายสุขิโก ......... กันยายน ๒๕๖๑ อยู่ในบุญ ๓๗