ข้อความต้นฉบับในหน้า
เช่น บรรยายเน้นให้คุณพ่อและคุณแม่ ๒ ครั้ง ที่วัดพระธรรมกายนิวเจอร์ซีย์ และอีก ๒ ครั้ง ที่โครงการบวชพระนานาชาติ IDOP "อยู่วันหนึ่ง ในคืนที่เต็มไปด้วยผู้คน มากมายดังเช่นทุกครั้ง มีเสียงเพลง เสียง ดนตรีดังกระหึ่มและบรรยากาศที่ครึ้มครอง ของปาร์ตี้ดังตลอดลุกร้อน แต่ในคืนนั้นความรู้สึกของอาตมาจากเดิม อาตม กลับไม่รู้สึกสนุกสนานเหมือนดังเดิมแต่ก่อน จึงปล่อยตัวออกจากผุ่น แล้วเดินออกไป สู่อากาศบริสุทธิ์ในอากาศที่เงียบสงบ มีลมเย็นพัดผ่านเบา ๆ พร้อม กับคำถามที่ดังขึ้นในใจว่า ทำไมเราถึงเบื่อหน่ายอย่างที่ไม่เคยรู้สึกมาก่อนในชีวิต.. ชีวิตของเราจะดำเนินไปจุดไหน.. และสถานที่ที่จะค้นเจอความสุขที่แท้จริง.. "ในตอนนั้น อาตมามีความต้องการหลุดพ้นจากพันธนาการของวิธีชีวิตเดิม ๆ ที่เป็นอยู่อาตมาพยายามค้นหาบางสิ่งภายในที่ขาดหายไป เพียงแต่ไม่รู้ว่าจะว่าอะไร และขณะนั้นเองความทรงจำที่ผุดขึ้นมา เป็นช่วงเวลาที่อสนานสนุกในวัยเด็ก เมื่ออดนำมาได้เคยบอกเป็นสามเณร "อาตมาจัดสินใจบวบอีกครั้งในโครงการ IDOP ของวัดพระธรรมกาย ด้วยความเมตตาของหลวงพ่ออัมพย์โยในเรื่องให้โอกาสให้ชาวต่างชาติเข้ามาศึกษาเรียนรู้วิธีพระ วิถีพุทธ ที่ส่ง สันติ ปลอดภัยกล้า และไม่เยือกเย็น ด้วยคำสอนที่ท่านเคยกล่าวไว้ว่า สันติภาพภายนอก เริ่มต้นจาก สันติสุขภายใน " หลังจากที่ได้ดูสมบทเป็นพระภิกษุ อาตมได้ฝึกสมาธิเพื่อให้เข้าถึงพระธรรมกาย ซึ่งทำให้อตมานค้นพบเจอใจตัวเอง ชีวิตที่ขาดหายไปถูกเติมเต็มด้วยความสงบจากใจที่เป็นสมาธิ และสมาธินั้นทำให้อตมามีความสุขในทุกวันคืนตลอด ๖ ปีที่ผ่านมา สมาธิพระสัมพา-สัมพุทธเจ้าไม่ได้บุกในทุกกายธรรมวา โย ทน โท ระ ภิกขุ ยงหนุม พากเพียรอยู่ในพระพุทธศาสนา ภิกษุนั้น ย่อมยังโลภนี้ให้สง่างาม พระจะทันจากหมอกเมฆสว่างอยู่ ฉะนั้น." ๒๕/๒/๒๕๕ ๕ ตุลาคม ๒๕๖๓. อยู่ในบุญ ๔๕