การปฏิบัติธรรมแบบเห็นพระพุทธเจ้า : หน้า 46/63

"เทมนูมนั้นแหละจะเป็นตัวโดยสมบูรณ์ เทมนูมนั้นเป็นตัวโดยสมบูรณ์ไม่ใช่ตัวจริง ๆ ไม่ใช่ตัวโดยมวัตตี้ ทั้ง ๗ กาย กายทิพย์ กายทิพย์ละเอียด กายภูมิพรหม กายรูปพรหมละเอียด กายอรูปพรหมละเอียด เป็นตัวโดยสมบูรณ์ขึ้นนั้น" "ธรรมกายเท่านั้นเป็นพระพุทธเจ้าได้ พระองค์ทรงรับส่งด้วยพระองค์เองว่าม ธมฺมกาย อุ อิติฉิ เราตากคตคี ธรรมกาย นั้นเป็นพระพุทธเจ้า เป็นพระตถาคตแท้ ๆ ไมใช่เฉื่อย" "เมื่อธรรมกายเพ่งเล็งถูกรุก่าว ตกศูนย์ มีอายตนะอีกอย่างหนึ่งที่เรียกว่ายายตะนิมพาน ดึงดูธรรมกายที่ตกศูนย์นั้นเข้านิพพานอยู่เนืองนิจ เนื่องในพระนิมพานี้ ชื่อว่า ไปอยู่แดนเกษมประการหนึ่ง เมื่อระดับนี้ พระองค์เข้ามามิติ อายตนะนิมพาน ดั่งดูดเข้าสู่พพาน ไป นี่ถือวาไปสู่แดนอนเกษม ซึ่งอยู่ในความหมายว่าลุโค" และเมื่อกล่าวถึงเรื่องของ "การปฏิบัตธรรมแบบเห็นพระ" นั้น ก็พูดว่าในเนื้อหาของงานวิจัยนี้ยังระบุถึงการพบขึ้นส่วนของคัมภีร์ที่พิมในอัธยากลาง อันเป็นชิ้นส่วนของพระสูตรสำคัญคือ "ปรตยุปลุุ่น-พุทธ-สมบูรณ์วาสุดติ-สมาธิสูตร" หรือเรียกสั้น ๆ ว่า "ปรตยุปลุุ่น-สมาธิวสูตร" หรือ "ภุทธปาสุต" ว่าด้วย "การทำสมาธิแบบเห็นพระพุทธเจ้าในปัจจุบัน มปรกฏอยู่เทพนหน้า" ซึ่งพระสูตรนี้ถูกแปลในหลายภาษา คือ ภาษาจีน ทิเบต มองโกเลีย และญี่ปุ่น โดยเนื้อหาคำสอนในพระสูตร ซึ่งประมาณจากฉบับภาษาจีนและก็บนั่น สอนการทำสมาธิโดยให้อยู่บนพื้นฐานของศีลที่บริสุทธิ์ คุณธรรมที่บริสุทธิ์ และความไม่ยึดติดในสิ่งใด ๆ เช่น มีการพูว่า "พระโพธิสัตว์จะเป็นบรรพชิตหรือคฤหัสถ์ตาม (ชำระศีลให้บริสุทธิ์แล้วให้อยู่ในที่สงัด) น้อมระลึกถึงพระพุทธเจ้าพระองค์หนึ่ง เหมือนระลึกถึงสิ่งน่านปลื้มใจที่เห็นในฝัน ด้วยใจแน่วแน่ ไม่อึกแอ่น เขาไม่พึงทำความรู้สึกเหมือนกำลังรับรู้สิ่งที่มีตัวตน แต่ให้ทำความรู้สึกเหมือนกำลังรับรู้จากที่ว่างเปล่า เมื่อใจนั้นมั่นในความรู้จากที่ว่างเปล่าแล้ว มีใจจดจ่ออยู่กับพระพุทธองค์ ก็จะเห็นพระองค์เสมือนมาปรากฏอยู่เฉพาะหน้า งดงามดังพุทธปฐมที่เป็นรัตนะใสแจ่ม" ส่วนหนึ่งของคัมภีร์ต้นหวนหมายเลข S.2585 จัดแสดง ณ British Library (2018). แห่งเจ้าศิลป์มีความยาวรา ๑๕๐ ซม. โดยเป็นการจารึกทั้งสองข้าง ลงในบุญ พฤษภาคม ๒๕๖๒