การฝึกตัวและความบริสุทธิ์ในพระธรรม  วารสารอยู่ในบุญประจำเดือน ธันวาคม พ.ศ.2562 หน้า 10
หน้าที่ 10 / 68

สรุปเนื้อหา

ในบทความนี้มีการพูดถึงการฝึกตัวของหลวงพี่ที่ยึดถือหลักพระธรรมวินัย โดยเน้นถึงความบริสุทธิ์และการเป็นแบบอย่างให้ผู้คนได้มองเห็นตลอดเวลา หลวงพี่มีความรักและเคารพในครูอาจารย์ และถือว่าทุกสิ่งรอบตัวล้วนสามารถเป็นครูในความดีได้ การฝึกสมาธิและการสอนลูกศิษย์ด้วยใจที่เต็มไปด้วยความรัก เป็นสิ่งที่หลวงพี่ยึดมั่นมาตลอด โดยเฉพาะความตั้งใจที่จะฝึกคนด้วยชีวิตของตนเอง

หัวข้อประเด็น

-การฝึกตัว
-ความบริสุทธิ์
-พระธรรมวินัย
-การเคารพครูอาจารย์
-การเป็นแบบอย่าง

ข้อความต้นฉบับในหน้า

๑. มองดูการฝึกตัวของท่าน ๒. มองดูความบริสุทธิ์ของท่าน โดยดูจากพระธรรมวินัยที่ท่านได้เคยเชิญตนเองมาตลอด หลวงพี่เรียนจบจากคณะสถาบันตยกรรมศาสตร์ จึงได้โอกาสออกแบบภูมิลำเน้กกุลสร้างภูมิวายท่าน ท่านบอกว่า "ขอภูมิลแบบใส ๆ สามารถเห็นได้รอบเลย" หลวงพี่จึงทักท้วงขึ้นว่า "ถ้าภูมิสจะเห็นภายในหมดเลยนะครับ หลวงพี่จะทำอะไร" พอหลวงพี่พูดจบ ท่านก็พูดขึ้นว่า "ดีอ่ะ" จะได้เป็นบทพิเศษว่า หลวงพ่อบริสุทธิ์ ไม่ว่าใครเดินผ่านไปมา ก็จะเห็นหลวงพ่อได้ตลอดเวลา" สิ่งนี้จะเป็นเครื่องวัดความบริสุทธิ์ ญาณโดยหมอใครจะได้เห็นว่า ท่านกำลังทำอะไร เพราะหากที่แท้ได้มุมให้ผง จะเป็นสถานที่จะสามารถทำความชั่วได้ง่าย ทำให้ภูมใส ๆ บริสุทธิ์ดี เขาจะได้เห็นท่านเป็นตัวอย่างในการฝึกตัว นี้เพียงแต่เรื่องเบื้องต้นที่พวกเราสามารถมองดูท่านได้ตลอดเวลา ๒๕ ชั่วโมง จึงถือว่ายากมาก นี่เป็นการแรก ประกาศต่อมา ทุกครั้งที่ท่านจะกล่าวอ้างสิ่งใดก็ตาม ท่านจะยกครูอาจารย์ไว้ตลอดเวลา ท่านจะพูดถึงคุณครูใหญ่หรือคุณยายอาจารย์ๆ ทุกครั้ง และท่านไม่เคยอวดอ้างถึงคุณธรรมหรือความรู้ความสามารถของท่านว่า ท่านเก่งอย่างไรหรือดีอย่างไรเลย ทำให้หลวงพี่ว่า ท่านมีความสำคัญ มีความรักและเคารพในครูอาจารย์ของท่านเสมอ ดังนั้น เมื่อหลวงพี่ได้อยู่ใกล้ชิดท่าน จึงได้ซึมซับขึ้นมา ตัวของเราเองจะต้องเป็นดูจดัแน่นดิน เพื่อพร้อมที่จะรองรับคุณธรรมของทุกคน ท่านพูดเสมอว่า "มีอาจารย์อยู่รอบตัว" ไม่ว่าจะเป็นข้าวของเครื่องใช้ก็เป็นอาจารย์หรือเป็นครูให้ตัวเราได้ แม้แต่ตอนนั่งเทคนิคอยู่ ท่านบอกว่าคนที่นั่งฟังเทคนิคอยู่เป็นครูให้ตัวเราได้เช่นกัน เพราะฉะนั้นทุกสิ่งทุกอย่างรอบตัวเรา เราสามารถจับให้เป็นความดีได้หมด และเป็นครูสอนตัวเราได้ เมื่อถึงเวลาเป็นเด็ก เรายังมีความปรารถนาและใฝ่ฝันจะมีครูดีสักคน แล้วก็แสงหากัน สำหรับหลวงพี่ แมหลวงพี่เคยพบครูมาก แต่นับว่าชีวิตครูดี คือ คุณครูไม่เล็ก ซึ่งอบรมรมรำสอน เป็นดินบุญต้นแบบ เป็นมิตรถา เป็นผู้นำประโยชน์ในปัจจุบันและในอนาคตให้ ท่านจึงเป็นทั้งมิตรถแท้และเป็นกลายมิตร ดังนั้น จะหาคูณคนเก่งท่านได้ที่ใดในโลก ที่เอาชีวิตของตนเองเป็นเดิมพันเพื่อฝึกคนขึ้นมา วัดพระธรรมกายเต็มไปขึ้นได้จากการฝึกพระ ฝึกสมาธิ ฝึกอุบายสก ฝึกอุบายลึก จากรุ่นต่อรุ่น โดยท่านเอาชีวิตของท่านเป็นเดิมพันในการฝึก ซึ่งท่านไม่เคยเอาสักครั้งว่า ท่านเหนื่อย ท่านทำงานหนัก ท่านหัว หรือท่านไม่ไหว แม้บางวันท่านให้ข้าเกลืออยู่ ญาติโยมยังเข้ามากราบท่าน หลังจากญาติโยมกลับไปแล้ว หลวงพี่ถามท่านว่า "เหนื่อยไหมครับ" ເບີ່ງບົດນີ້ເພີ່ມເຕີມທີ່ນີ້.
แสดงความคิดเห็นเป็นคนแรก
Login เพื่อแสดงความคิดเห็น

หน้าหนังสือทั้งหมด

หนังสือที่เกี่ยวข้อง

Load More