การพัฒนาตนเองจากคำสอนของหลวงปู่ : หน้า 52/64

เมื่อสมัยหลวงปู่ของพวกเรายังมีชีวิตอยู่ พอจะเข้าสงฆา หลงปู่เรียกลูกศิษย์ลูกหามา พร้อมกัน ไม่ว่าจะอยู่ที่ไหน จะเป็นลูกศิษย์ฝ่ายวาสนา จะเป็นลูกศิษย์ฝ่ายสมฤกษา ที เรียกมาหมดเลย ให้ไปทบทวนความประพฤติของตัวเองให้ดี ใครคิดว่าพราะนี่จะแก้ไขอาบร่องอะไรบ้าง ไปสำรวจตรวจสอบความประพฤติของตนเอง ไปเลือกเอาว่าข้อไหนที่มีความรู้สึกว่านเป็นข้อที่นาจะต้องรับแก้เร็ว ๆ เลือกมาข้อหนึ่ง จะหลายข้อไหนก็ตาม แต่พระนั่นข้อเดียว หลวงพ่อเคยถามคุณย่อมอาจารย์ ว่าทำไมหลวงปู่ท่านเลือกเพียงข้อเดียว คุณย่อมให้ข้อคิดถูกใจจริง ๆ “ท่าน แค่ข้อเดียวชาตินี้แก้ให้หมดเถอะ แก้ได้ข้อเดียวก็เก่งแล้ว” การที่จะแก้ไขอะไรโดยเฉพาะข้อบกพร่องให้ได้เต็มที่จริง ๆ คุณย่อมเตือนเอาไว้ว่า “ไม่ง่ายนะ” เพราะว่าสิ่งที่ไม่ดีอะไรของเรานั้น กว่าเราจะมีสติรงนี้ไม่ถือก็ยาก เพราะมนุษย์จะเข้าข้างตัวเอง กว่าจะรู้ตัวว่ามีข้อบกพร่องอะไรสักข้อหนึ่งนั้นเป็นเรื่องยาก ถ้าถามนักหาใครมาช่วยบอกไม่ได้รึ ยิ่งหวาดามาบอกให้ ยิ่งยาก ทำไม ? ก็เรายูอยู่กับตัวเองมาตลอดชีวิตยังมองไม่ค่อยออก แล้วจะให้คนอื่นมามองออก ยิ่งยากหนักเข้าไปอีก แล้วในโลกนี้จะไม่มีใครบ้างหรือที่มองเราออก ถึงแม้ จะว่าเขาจะนอกสัยไม่ดีของเราได้ถูกเผง เราก็เท่าจะเชื่อ เพราะแต่ละคนมีเชื่อถือกันทั้งนั้น ใครบอกข้อบกพร่องให้ ยากจะเชื่อ แม้เชื่อแล้วเรามีข้อบกพร่องอย่างนี้ ๆ การหาวิธีแก้ ก็ทำได้แล้ว กำลังใจจะก็ดีๆ ก็แล้วกัน ซึ่งเหล่านี้เป็นเหตุผลว่า ทำไมหลวงปู่จึงบอกให้เลือกเอามาสักข้อหนึ่ง แล้วมานั่งใคร่ครวญให้ละเอียดไปเลย เอาให้สิ้นสุดกันให้ได้ภายในพระนั่น หลวงปู่สอนอย่างนี้ เพราะฉะนั้น ขอฝากเอาไว้ พระราชาให้พวกเราไปทบทวนดูให้ว่าว่าจะทำความดีอะไร จะ แก้ไขข้อบกพร่องอะไรของตัวเอง ก็สุดให้ได้ แล้วเลือกม ๑ ข้อ แล้วทำให้ได้ ถ้าทำได้เมื่อไร นอกจากเป็นบุญเป็นกุศลในเรื่องนั้นแล้ว ยังได้ทั้งอิฐฐานบารมีและสังจาบบิคิดตัวไป คือมีการวางผังการดำเนินชีวิตได้ดี บวกกับบารมีนั้น ๆ ที่ตัวเองได้ตั้งใจจะทำ “ในการที่จะแก้ตัวเองมีความจำเป็นจะต้องสร้างกำลังใจ เพิ่มพูนกำลังใจให้ตนเอง โดยเฉพาะอย่างยิ่งสิ่งที่ว่า ไม่ได้ คือ สด สติของเรานั้นต้องเพิ่มพูนให้ยิ่ง ๆ ขึ้นไป ต้องเพิ่มพูนให้มาก ในรณีนี้ต้องเพิ่มพูนให้มากัน' ครุไม่ใหญ่ในเทียบเท่าให้ดี ให้พ่อให้เรามีกำลังใจขึ้นทุกวัน มีสติเพิ่มพูนขึ้นทุกวัน แม้ยังมีข้อคิดเพิ่มเติมทุกวัน วันหนึ่งหลายครั้งด้วย บทเรียนที่นำนี้ทุกคนเห็นข้อความมีมาแล้วทั้งนั้น คือ “การใช้ห้องน้ำ หลวงพ่ออยากให้ลูกทุกคนได้มีโอกาสฝึกอุปนิสัยของเรา ซึ่งจะเป็นทางมาแห่งบุญ ให้ผู้ใช้บริการดจากเราไปมีความรู้สึกว่าเป็นคนแรกเสมอ คือทั้งอ่างล้างมือและห้องน้ำ ทุกอย่างให้สะอาดแล้วก็แท้” บทฝึกนี้ง่าย มิได้ยาก แต่จนถึงเวลาทำจริงง่ายไหม ไม่ง่าย พระข้ามไปทำกันด้วย