ข้อความต้นฉบับในหน้า
อีกเล่มหนึ่งที่กล่าวยืนยันถึงความสำคัญของ บางซี่ คัมภีร์ภาษาบาลี และ ภาษาสันสกฤต อันมีฉบับในหอพระสมุดวชิรญาณสำหรับพระนคร เมื่อปีวอก พ.ศ. ๒๕๓๒ ไว้ด้วย ซึ่งคณะบุคคลที่ร่วมกันตรวจสอบความถูกต้องให้แก่หนังสือ “สยามบาลีวรรณรวม” ดังกล่าวนั้น ส่วนแต่มีไขบุคคลธรรมา หกแต่เป็นผู้มีชื่อเสียงเป็นที่ยอมรับในวงการพระพุทธศาสนาของโลกทั้งสิ้น โดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อรวมกับ “ธรรมานโมนากก” ซึ่งสมเด็จพระญาณสังวร สมเด็จพระสังฆราช สกลมหาสมัพันธุ์ทรงพระนิพนธ์ไว้ให้เป็นบันทึกแห่งหนังสือเล่มนี้แล้ว ก็ควรกล่าวได้ว่า นับยามบ่ายของพระพุทธศาสนาของไทยควรเทิดทูนยิ่งที่เดียว
ในส่วนของอาจารย์ผู้ทรงภูมิรู้ภูมิธรรมด้านภาษาบาลีที่มาช่วยกันแนะนำตรวจอ่างก็เช่นกัน ได้ปรากฏรายนามของอาจารย์หลายท่าน กล่าวคือ ศาสตราจารย์ Steven Collins ท่านอาจารย์ Lance Cousins, Christoph Cuppers, Justin McDaniel, Justin Meiland ท่านพระวิปัสสี (ณมามาโม) และท่านอาจารย์สนติ ภักดีคำ เป็นต้น ขณะที่ตัวของท่านอาจารย์ Peter Skilling และท่านอาจารย์สนติ ภักดีคำ บรรจาธิการผู้เรียบเรียงนั้น ก็เป็นอาจารย์ที่ได้รับการยอมรับในวงกว้างเช่นเดียวกัน ด้วยความสมบูรณ์พร้อมทั้งมดนี้ วงการวิชาการพระพุทธศาสนาไทยจึงควรปลื้มใจว่า “หนังสือสยามบาลีวรรณรวม” ดังกล่าวมีความเหมาะสมสำหรับที่โลกจะใช้อ้างอิงเกี่ยวกับบรรรมนารมภาคในประเทศไทย และวรรณกรรมบาลีดั้งเดิมทั้งสองทาง ซึ่งก็อุ้มมีส่วนทำให้ความน่าเชื่อถือและความสำคัญของ บางซี่ คัมภีร์ภาษาบาลี และ ภาษาสันสกฤต อันนี้ฉบับในหอพระสมุดวชิรญาณสำหรับพระนคร เมื่อปีวอก พ.ศ. ๒๕๓๒ ที่ผู้เขียนนามกล่าวถึงนี้มีมากขึ้นไปอีกโดยปริยาย