การสำรวจคัมภีร์บาลีและสันสกฤตในพระพุทธศาสนา : หน้า 48/64

Here is the extracted text from the image: และโดยฉันนี้เมื่อผู้เขียนและคณะนักวิจัยของสถาบันวิจัยนานาชาติธรรมชัย (DIRI) ได้สำรวจลึกลงไปในเอกสาร คัมภีร์ภาษาบาลี และ ภาษาสันสกฤตๆ ปีพ.ศ. ๒๖๓ แล้วจึงได้พบว่า ในเอกสารนี้การจัดแบ่งไว้เป็น ๕ หมวดตามลำดับอักษรไทย คือ ๑) พระวินัย ๒) พระสูตร ๓) ตถาป ๔) พระอรรถธรรม ๕) หลังท้าวรวมทั้งสิ้น ๕๐ เรื่อง โดยปรากฏรายชื่อ คัมภีร์สำคัญ ๆ มากมาย เช่น คัมภีร์อปทาน (บาลี) ซึ่งกล่าวถึงเรื่องความประพฤติคดี (การปฏิบัติ) ในการบำเพ็ญบารมีของพระพุทธเจ้าและพระสาวก มี ๒๒ ผค คัมภีร์พุทธวจน (บาลี) ซึ่งกล่าวถึงเรื่องพระฉัพพระองค์แห่งพระพุทธเจ้า ๕ ผู คัมภีร์จิตตรากฐาน (บาลี) ซึ่งว่าด้วยอาราภารกรรมจาน ๔ คือ พุทธานุสติ เมตตาพุทธหมู่บริหาร อสขกรรมธม มณฑลิสติ ซึ่งเชื่อว่าพระพุทธโฆษาจารย์เป็นแต่ ๑ ผู ในขณะนี้คัมภีร์ธรรมหมากมาย (บาลี) ซึ่งกล่าวถึงพระพุทธเจ้าซึ่งมีธรรมเป็นพระภาย มีธรรมเป็นเครื่องประดับนั้น ปรากฏอยู่ในรายการที่ ๑๕๔ และที่น่าสนใจไม่น้อยไปกว่านี้คือ รายการคัมภีร์ที่ถูกจัดไว้ลำดับต่อ ๕ ม่านินก็ล้นแต่เป็นรายการคัมภีร์ที่มีความลักชิง เกี่ยวพันกับพระพุทธคุณของพระสัมมาสัมพุทธเจ้าทั้งสิ้นเป็นต้นว่า คัมภีร์พุทธาภิเลกปรก (คาถาส่วงสรสุทธิวรสิงคา) คำภีร์มหาสนุติ (ว่าด้วยมนตรีซึ่งทำให้จริญมนต์ถึงซึ่งความเกษม) คัมภีร์ชินปญฺญว ว่า ด้วยคาถาสำหรับอัญเชิญพระพุทธเจ้าและพระอริยสงฆ์ให้มาประดิษฐานในตนเพื่อป้องกันอันตราย คัมภีร์วิธีวิจิตตกาลก (ว่าด้วยคุณอันเป็นเครื่องประดับอวิจิตรงตามงามของพระพุทธเจ้า คำภีร์อนาคตวาส (ว่าด้วยงศ์ของพระพุทธเจ้าซึ่งจะมารัฐสู่อนาคต) หรือ คำภีร์ชินาลกงการ (ว่าด้วยพุทธคุณอันเป็นเครื่องประดับของพระพุทธเจ้า) ซึ่งพระพุทธภิตตระเป็นผู้แต่ง คำภีร์รวบม-