การฝึกสมาธิเพื่อเข้าถึงพระธรรมกาย : หน้า 265/272

ดวงดวงจันทร์ได้ “ดวงรูปจุ้มมวล” ที่ส่องสว่าง อันสวยงาม ติดสนิทมั่นคงอยู่ที่ศูนย์กลางกายแล้ว ให้มันติร้อกลิ่นถึงอยู่เสมอ อย่างนี้แล้ว ผลแห่งสมาธิจิจะทำให้ชีวิตดำรงอยู่บนเส้นทางแห่งความสุข ความสำเร็จ และความไม่ปรามาทได้ตลอดไป ทั้งยังจะทำให้มาชิละเอียดยูสมับตามลำดับอีกด้วย ข้อควรระวัง 1. อย่าใช่กำลัง คือ ไม่ใช่กำลังใด ๆ ทั้งสิ้น เช่น ไม่บีบกล้ามเนื้อดา เพื่อจะให้หมุนเนิรมเร็ว ๆ ไม่เกร็งแขน ไม่เกร็งกล้ามเนื้อหน้าท้อง ไม่เกร็งตัว ฯลฯ เพราะการใช่กำลังดงส่วนใดของร่างกายก็จะทำให้จิตเคลื่อนไหวจากศูนย์กลางกายไป สูญถีณ 2. อย่าอยากเห็น คือ ทำให้เป็นกลาง ประคองสติ มีผลออกจากบริเวรมภาวนาและบริกรรมบมิด ส่วนจะเห็นนิมิตเมื่อไห้นั้น อย่างวกล ถ้าถึงเวลาแล้วอิ่มเห็นเอง การบังเกิดของนิมิตนั้น อุปมาเสมือนการขึ้นและตกของดวงอาทิตย์ เราอาจจะเร่งเวลาได้ 3. อย่างกังลึกการกำหนดลมหมดใจเข้าออก เพราะการฝึกสมาธิ เพื่อให้เข้า ถึงพระธรรมกายภายใน อาศัยการนึก “อโลกสันติ” คือ กลิ่นคความว่างเป็นบท เบื้องต้น เมื่อฝึกสมาธิจนเข้าToจดวงปุ้มมวร แล้ว ฝึกสมาธิต่อไป ผ่านกายมนุษย์ ละเอียด กายทิพย์ กายรูปพรหม กายอรูปพรหม จนกระทั่งเข้าถึงพระธรรมกายแล้ว