หน้าที่ของพ่อและลูกในการให้ : หน้า 22/72

พ่อต้องทำหน้้าที่ของผู้ให้ ลูกก็ทำหน้าที่ของลูก ให้ร่วมบุญกับพ่อ คือ เป็นผู้ให้เช่นเดียวกัน ให้เขาเอาตัวของลูกไป เขาจะเอาไปทำอะไร ก็แล้วแต่ ไปใช้เขานะ เพราะว่าเราไม่ใช่ว่าไม่เคยสร้างบารมีมานอย่างนี้ เราให้กันมาถึงมากมายแล้ว ให้อีกสักครั้งทำไมจะไม่ได้ และอีกประการหนึ่งทางที่จะไปนั่น มันก็ผ่านเมืองที่ปูอยู๋ พ่อจะตั้งคำตัวเอาไว้ สำหรับให้คุณซักเขาได้ตัว เพราะเขาขาดแคลนเงินเขาก็ไม่มีเงินไปจ้างใครให้มาเป็นลูกจ้าง เขาถึงมาขอลูก แต่จริง ๆ แล้วเขาต้องการเงิน เขาไม่ต้องการลูกหรอก ลูกอยู่ที่ในปากับพ่อเนี่ ถึงจะอบอุ่นแต่มันก็ลำบาก ถ้าไปอยู่กับปูจะดีกว่าอยู่กับพ่อ เพราะพ่ออยู่ในป่าไปตรงนั้นอยู่เวียง คลัง นา มันก็สบายดี และจะได้มีโอกาสราบทูลเสด็จปู่ให้ทราบว่า ตอนนี้พ่อเป็นอย่างไร เมื่อปูเข้าใจจะได้ประชุมชาวเมืองเขาว่า ให้โอกาสพ่อกลับเมืองได้ ลูกเหมือนเป็นลูกด้วย เพราะฉะนั้น ไปเดินละลูกนะ” ท่านพูดอย่างนี้ไม่ได้พูดเชิญอะไรกเลย เพราะฉะนั้น ลูกทั้งสองได้ฟังแล้ว กลับรู้สึกดีใจว่า เราจะได้เป็นสำเภาทองเพื่อไปกราบทูลปู่ให้ทราบ ท่านจะได้หารือกับชาวเมืองที่ขับไล่ ดูความชัดเกาะ