หน้าหนังสือทั้งหมด

กุ้งคุณใหญ่และคุณแม่
75
กุ้งคุณใหญ่และคุณแม่
กุ้งคุณใหญ่ กับคุณแม่ก็ชื่นดี ถึงแม้จะรักกันก็ไม่เห็นไกลกันเสมอ เพราะธรรมชาติแห่งชีวิตพอถึงเวลาที่คุณใหญ่ออกไปเรียน ก็มีสิทธิ์ที่จะทะเลาะกันได้บ้างแต่ก็เข้าใจกันดี เรียงร้อยดอกและเส้นกัน…
เรื่องราวของกุ้งคุณใหญ่ที่มีความรักและความเข้าใจระหว่างเขากับคุณแม่ แม้ในบางครั้งจะมีการทะเลาะกัน แต่สุดท้ายพวกเขาก็ยังคงดูแลและรักกันเสมอ การเดินทางกลับบ้านเป็นช่วงเวลาที่สำคัญที่พวกเขาได้ใช้เวลาร่วม
การศึกษาเกี่ยวกับความเป็นอยู่ผ่านปัญญา
145
การศึกษาเกี่ยวกับความเป็นอยู่ผ่านปัญญา
ประโยค- คณีคริษฐ์ธมป์ที่ถูกรู ทอกันเปล ภาค ๔ หน้า ที่ 145 อ. ความเป็นอยู่ เอกปี แม้สิ้นวันหนึ่ง โว แห่งเธอ ท. วุตามานนู ผู้ประพฤติอยู่ ปญฺญาสมฺปทาย ในความถี่พร้อมด้วยปัญญา อินทิ ในเกสนี้ เสยุ เป็นธรร
…ปัญญาในการดำรงชีวิต ซึ่งแสดงให้เห็นว่าบุคคลที่มีปัญญาจะมีชีวิตที่ดีกว่าบุคคลที่ไม่มีโอกาสในการเข้าใจธรรมชาติแห่งชีวิต ซึ่งบางครั้งอาจเป็นเวลาหรือช่วงชีวิตที่ยาวนานถึงสี่ร้อยปี การประพฤติอยู่ในปัญญานี้เป็นสิ่งที่มีคุณค…
ภิกขุผู้เจริญวิสาสนา
55
ภิกขุผู้เจริญวิสาสนา
ประชวัต - พระธรรมปิฏกผู้ฉลองตอบปริยัติภาค ๖ - หน้า ๕๓ ๓. เรื่องภิกขุผู้เจริญวิสาสนา * [๑๓๔] [ข้อความเบื้องต้น] พระศาสดาเมื่อประทับอยู่ในพระเชตวัน ทรงปรารภภิกขุ ผู้เจริญวิสาสนามีประมาณ ๕๐๐ รูป ตรัสพร
…ี่ยวกับภิกขุผู้เจริญวิสาสนา ซึ่งมีประมาณ 500 รูป โดยสื่อถึงความสำคัญของการเรียนรู้และการทำความเข้าใจธรรมชาติแห่งชีวิต ผ่านการเปรียบเปรยถึงฟองน้ำที่เกิดและแตกไป ด้วยแนวคิดนี้ สอนให้เห็นถึงความไม่ถาวรของชีวิตและอัตภาพที…
อาญโกสิทธาพาในพุทธศาสนา
178
อาญโกสิทธาพาในพุทธศาสนา
อาญโกสิทธาพา ว ปริตพา วา สมา อดีตนาคตปจจุบันสุข พุทธะสุข เวรมาคสติ อท. สุวรรณาธิ์ ดาวเทว สังปุปโม หุวาม "มน.น ภานติโ วุวาม เทพสุข ปามูม นิชู "ตาด อม่ ตาย น คำญาติ วุวาม เทพบุติ ทัณติ
…สนอแนวคิดและความเชื่อเกี่ยวกับความสุขในชีวิตตามหลักพุทธศาสนา โดยเน้นความสำคัญของการมีสติและการเข้าใจธรรมชาติแห่งชีวิต กำลังเน้นที่การใช้เส้นทางความดีและการช่วยผู้อื่น การมุ่งเน้นที่การมีสุขในปัจจุบันและการเข้าใจว่าชีว…
สาระขัดไหมนินาม วิญญาณา สมุดปกกา ชำฉนุน (ฉบับโอ ภาคิโ)
246
สาระขัดไหมนินาม วิญญาณา สมุดปกกา ชำฉนุน (ฉบับโอ ภาคิโ)
ประโยค-สาระขัดไหมนินาม วิญญาณา สมุดปกกา ชำฉนุน (ฉบับโอ ภาคิโ) - หน้าที่ 246 อหมิ โสตาปนโน กิมมคุต จิตนุติ อุปโมคุตถาย วิปุสสน์ วาทปุตตา อนโควาสเยอ ฉมภิญโญ หฤวา วิสิทธิปวารามญ ปาวารสึ อริยสงคุสนน ภาวโต
…จะนำไปสู่วุฒิภาวะ และการประสบความสุขที่ยั่งยืน ฟังค์ชันต่างๆ ที่ถูกต้องมีความเชื่อมโยงกับการเข้าใจในธรรมชาติแห่งชีวิตและจิตใจ สิ่งเหล่านี้เป็นแนวทางในการพัฒนาตนเองเพื่อเข้าสู่การตระหนักรู้ที่แท้จริง.
อภิธมฺมตฺถวิภาวินิยา ปญฺจิกา นาม อตฺถ โยชนา (ปฐโม ภาโค)
315
อภิธมฺมตฺถวิภาวินิยา ปญฺจิกา นาม อตฺถ โยชนา (ปฐโม ภาโค)
ประโยค - อภิธมฺมตฺถวิภาวินิยา ปญฺจิกา นาม อตฺถ โยชนา (ปฐโม ภาโค) - หน้าที่ 315 ปฐมปริจเฉทตฺถโยชนา หน้า 315 [๑๕๘] ย์ ธมฺมชาติ กุจจิต หุตวา กายิกสุข์ ขันติ วา ย ธมมชาติ ทุกขม อิติ ตสฺมา ติ ธมมชาติ ทุกข์
…เกิดทุกข์ และการเป็นอยู่ด้วยอาจารย์ที่นำเสนอวิธีการเรียนรู้และการปฏิบัติที่เกี่ยวข้องกับแนวทางนันต่อธรรมชาติแห่งชีวิตเพื่อให้มีความสุขต่อไปในชีวิต
ธรรมะเพื่อประชาชน: สะท้อนความจริงแห่งชีวิต
384
ธรรมะเพื่อประชาชน: สะท้อนความจริงแห่งชีวิต
ธรรมะเพื่อประชาช ม ห า พ ร ห ม - ม ห า บุรุษ ๓๘๓ ละจากความเห็นผิดของตน และกล่าวสรรเสริญพระพุทธองค์ ด้วยจิตเลื่อมใสจากนั้นพระบรมศาสดาก็อันตรธานจากพรหมโลก กลับลงมายังโลกมนุษย์ตามเดิม เราจะเห็นว่า ความยื
…ระบรมโพธิสัตว์ นำเสนอว่าพรหมนั้นอาจหลงผิดเนื่องจากชีวิตที่ไม่มีแก่เจ็บตาย ซึ่งอาจทำให้พวกเขาประมาทในธรรมชาติแห่งชีวิต การศึกษาพรหมโลกเป็นสิ่งสำคัญเพื่อให้เกิดความเข้าใจและไม่หลงอยู่ในสังสารวัฏ ผู้เชื่อควรตั้งจิตให้มั่…
เส้นทางจอมปราชญ์ (๗)
501
เส้นทางจอมปราชญ์ (๗)
เส้นทางจอมปราชญ์ (๗) ๕๐๐ มวลมนุษย์ทั้งหลายที่ดำรงอยู่ในโลกปัจจุบัน หรือแม้แต่ ที่เคยเกิดมาหลายภพหลายชาติ และที่กำลังจะเกิดในอนาคต บางคนมีอายุยืน บางคนมีอายุสั้น ความสั้นยาวของอายุมนุษย์ เป็นธรรมชาติที
…นักปราชญ์ที่ไม่มีที่สิ้นสุด ซึ่งสะท้อนถึงความทะเยอทะยานในการแสวงหาความรู้และความเข้าใจอย่างลึกซึ้งในธรรมชาติแห่งชีวิตและความตาย ตลอดจนการปฏิบัติธรรมของคณะสงฆ์ในช่วงเวลาที่สำคัญ.
การแสดงศีล (กิเลสอาสวะ)
13
การแสดงศีล (กิเลสอาสวะ)
๕๐ การแสดงศีล (กิเลสอาสวะ) ๓ พฤศจิกายน ๒๔๙๗ นโม..... สีลปริภาวโต..... พระมงคลเทพมุนี (สด จนฺทสโร) 165 ศีล สมาธิ ปัญญา เป็นหลักของพระพุทธศาสนา ในการสังคายนา พระไตรปิฎก ซึ่งมีพระมหากัสสปะเป็นประธาน ได้แ
…ยังมีการกล่าวถึงการเห็นอริยสัจ และความสำคัญของใจในการประพฤติตนซึ่งสามารถนำไปสู่วิมุตติและการเข้าใจในธรรมชาติแห่งชีวิตและการปฏิบัติทางจิตใจได้