ข้อความต้นฉบับในหน้า
ประชวัต - พระธรรมปิฏกผู้ฉลองตอบปริยัติภาค ๖ - หน้า ๕๓
๓. เรื่องภิกขุผู้เจริญวิสาสนา * [๑๓๔]
[ข้อความเบื้องต้น]
พระศาสดาเมื่อประทับอยู่ในพระเชตวัน ทรงปรารภภิกขุ
ผู้เจริญวิสาสนามีประมาณ ๕๐๐ รูป ตรัสพระธรรมเทวนิทิวว่า " ยอด
พุทธพฤกษ์ ปลูกร่ ัน " เป็นต้น
[ภิกษุอธิเอา into เป็นอารมณ์]
ได้ยินว่า ภิกษุเหล่านั้น เรียนกับมุษฐานในสำนักของพระศาสดา
แล้ว เข้าไปสุปปา แม้พยายามอยู่ ก็ไม่ได้รับรสอันวิจัย จึงกล่าวว่า
"พวกเราก็เรียนกับมุษฐานให้วิจัย" กำลังมุสังสำนักของพระศาสดา
เห็นพบบัดดาในระหว่างทาง เจริญกับมุษฐานมีพวยแคดเป็นอารมณ์
นั่นหล่ะมาแล้ว ฝนตกในขะแแห่งภิกษุเหล่านั้นเข้าไปสู่ว่านั้น
เอง ภิกษุเหล่านั้น ยืนที่หน้ามุขบัณฑบอณ์ฯ เห็นฟองน้ำทั้งหลาย ซึ่งดัง
ขึ้นแล้ว ด้วยความเร็วแห่งสายฝนตกในอุปัฏฐกะนั้น ยึดเอาเป็นอารมณ์ว่า
"อัตภาพแผ่นนี่ เป็นเช่นกับฟองน้ำ เพราะอธิษฐานเกิดขึ้นแล้ว แตก
ไปเหมือนกัน" พระศาสดาประทับนั่งในพระคันธกุฎีของตนเอง ทรง
แสดงคุณธรรมเหล่านั้นแล้ว ทรงแผ่พระโอษฐ์ เหมือนรสับภิกษุเหล่า
นั้นแล้ว ตรัสพระคาถานี้ว่า :-
" พระยำัจจุ ย่อมไม่เห็นบุคคลผู้วิจารณาเห็น
* พระมหาชุ่ม ป. ธ. ๓. วัดชนะประดิษฐ์ฯ แปล.