ธรรมะเพื่อประชาชน: สะท้อนความจริงแห่งชีวิต : หน้า 384/593

ธรรมะเพื่อประชาช ม ห า พ ร ห ม - ม ห า บุรุษ ๓๘๓ ละจากความเห็นผิดของตน และกล่าวสรรเสริญพระพุทธองค์ ด้วยจิตเลื่อมใสจากนั้นพระบรมศาสดาก็อันตรธานจากพรหมโลก กลับลงมายังโลกมนุษย์ตามเดิม เราจะเห็นว่า ความยืนยาวของชีวิตในพรหมโลกนั้น บางครั้งเป็นเหตุให้พรหมทั้งหลายหลงผิดไปว่าตัวเองพ้นทุกข์แล้ว เพราะไม่แก่ ไม่เจ็บ และไม่ตาย เป็นอมตะที่สุด เพราะฉะนั้น พระบรมโพธิสัตว์ทั้งหลายขณะที่กำลังสร้างบารมี ท่านจะ อธิษฐานให้ได้เฉพาะสวรรค์สมบัติ และมนุษย์สมบัติ คือ สร้าง บารมี และเสวยบุญเฉพาะใน ๒ ภพภูมินี้เท่านั้น จะได้ไม่หลงตัวเอง และเสียเวลาในการสร้างบารมี ขณะที่ยังอยู่ในสังสารวัฏอัน หาเบื้องต้น ท่ามกลาง และที่สุดมิได้นี้ ดังนั้น การที่เราศึกษา เรื่องราวความเป็นไปของพรหมทั้งหลาย ว่าเสวยพรหมสมบัติ กันยาวนานเพียงไร พรหมมีกี่ชั้น ทําความดีอะไรเอาไว้ จึงได้ไป บังเกิดในพรหมโลก เราศึกษาเพื่อให้เกิดความรอบรู้ แต่ว่าเรามี เป้าหมายที่สุดแห่งธรรม ตั้งความปรารถนาพักระหว่างทาง คือ ดุสิตบุรี ครั้นถึงเวลาเราก็ลงมาสร้างบารมีกันต่อ เพื่อ รื้อภพรื้อชาติ รื้อวัฏสงสาร และไปให้ถึงที่สุดแห่งธรรม ดังนั้น ให้ทุกท่านรักษากำลังใจให้เข้มแข็ง ด้วยการฝึกฝนใจให้หยุดนิ่ง ให้ขยันหมั่นเพียรเรื่อยไป จนกว่าจะเข้าถึงพระรัตนตรัยภายใน กันทุกคน