หน้าหนังสือทั้งหมด

ร่ำร้อง บันทึกใจ ด้วยสัมม่มนียกก เล่ม ๑
32
ร่ำร้อง บันทึกใจ ด้วยสัมม่มนียกก เล่ม ๑
ร่ำร้อง บันทึกใจ ด้วยสัมม่มนียกก เล่ม ๑ ๑๑ ลูกโยมเข้าหาแม่โคบ่อยๆ บุคคลย่อมล่ำมากและดื้นรน บ่อยๆ คนเขาล่ยมเข้าถึง…
ในบทนี้เผยแนวคิดเกี่ยวกับการให้ทานและการมีศรัทธา ผู้ที่ถวายทานด้วยความศรัทธาจะได้รับความปีติยินดีและสิ่งที่พึงปรารถนา พระสัมมาสัมพุทธเจ้าตรัสว่า ผู้ที่ให้ของดีจะได้รับของดี แนวทางนี้เป็นหลักการที่เสริ
รำลึก บันทึกใจ ด้วยสัมโมนายก เล่ม ๑ ๓๗
38
รำลึก บันทึกใจ ด้วยสัมโมนายก เล่ม ๑ ๓๗
รำลึก บันทึกใจ ด้วยสัมโมนายก เล่ม ๑ ๓๗ ประการแรก เมื่อเราจะลิขณถึงภาพแห่งการทำบุญ ความใดใจจะอิ่มเอิบเบิกบานกับภ…
บทความนี้กล่าวถึงการทำบุญและการสั่งสมบุญบารมีที่สามารถทำให้จิตใจเบิกบานและนำไปสู่สุคติและโลกสวรรค์ การทำบุญคือการสร้างความปรากฏเพื่อให้ใจมีความอิ่มเอิบ ด้วยการละวางความทุกข์ในชีวิต นอกจากนี้ยังมีการตร
รำรึก บันทึกรำใจ ด้วยสัมเมนียกทา เล่ม 1
46
รำรึก บันทึกรำใจ ด้วยสัมเมนียกทา เล่ม 1
รำรึก บันทึกรำใจ ด้วยสัมเมนียกทา เล่ม 1 ๔๕ ประกาศแรก ย่อมเป็นที่รักของชนเป็นอันมาก ประกาศที่สอง สับปรุงผู้ลงน้…
บทนี้เน้นความสำคัญของประกาศในสังคมและการให้ทาน โดยระบุประกาศหลายข้อที่มีผลต่อการเจริญเติบโตของบุคคลและชุมชน เช่น ความรักและชื่อเสียงอันดีที่ขยายวงกว้าง การเข้าสู่ที่ประชุมอย่างกล้าหาญ และการให้ทานที่ไ
รำรึง บันทึกใจ ด้วยสัมโมหนี้กาก เล่ม ๑ ๕๕๕
56
รำรึง บันทึกใจ ด้วยสัมโมหนี้กาก เล่ม ๑ ๕๕๕
รำรึง บันทึกใจ ด้วยสัมโมหนี้กาก เล่ม ๑ ๕๕๕ ประเภทที่สาม คนจนนยาก หมายถึง คนที่จะกลับมา คนอีกเป็นไปได้ยาก เพราะม…
เนื้อหาเกี่ยวกับการสำรวจชีวิตของคนที่เป็นทุกข์และโอกาสในการกลับมายืนบนเส้นทางที่ถูกต้อง ผ่านการทำบุญและการให้เป็นนิสัย เพื่อรับพลังแห่งความดีและโภคทรัพย์ที่จะช่วยในการดำเนินชีวิตอย่างมีความหมาย สอนให้
รำรึก บันทึกใจ ด้วยสัมโมหนียกา เล่ม ๑ ๒๙
70
รำรึก บันทึกใจ ด้วยสัมโมหนียกา เล่ม ๑ ๒๙
รำรึก บันทึกใจ ด้วยสัมโมหนียกา เล่ม ๑ ๒๙ ประเภทแรก เชื่อเนื่องผลของบุญตั้งแต่ยังมีชีวิตอยู่ จึงเร่งขวนขวายสั่งส…
บทความนี้แบ่งประเภทของความเชื่อเกี่ยวกับบุญออกเป็นสองประเภทแรก มีการเชื่อผลของบุญขณะมีชีวิตและประเภทที่สองที่เชื่อผลเมื่อหลังจากละโลกไปแล้ว ทำให้ไม่สามารถสั่งสมบุญได้ในขณะมีชีวิตอยู่ อย่างไรก็ดี ท่านท
บุญเป็นสิ่งที่ต้องแสวงหา
75
บุญเป็นสิ่งที่ต้องแสวงหา
75 ว่าง บันทึกใจ ด้วยสัมผัสนิยกาล เล่ม 1 บทที่ ๒๘ บุญเป็นสิ่งที่ต้องแสวงหา ชีวิตของเราดำรงอยู่ได้ต้องอาศัยปัจจัย…
บทที่ 28 กล่าวถึงความสำคัญของบุญในชีวิตเราที่ไม่ได้ใช้อาศัยปัจจัย 4 เท่านั้น แต่ต้องแสวงหาบุญเพื่อใช้ในปรโลกซึ่งแตกต่างจากการใช้ปัจจัย 4 ในโลกปัจจุบัน ผู้เขียนชี้ให้เห็นว่า การทำบุญจะนำไปสู่ชีวิตที่มี
หน้า7
82
ว่าริง บันทึกใจ ด้วยสัมเมหนี้ยกกา เล่ม ๑ ๙๑ บุญนั้นติดตามผู้เป็นเจ้าของไปในภาพเบื้องหน้าได้ เป็นเหตุให้ได้ทั้งบุ…
ผู้มัชฌิมในโลกทั้งสอง
85
ผู้มัชฌิมในโลกทั้งสอง
๕๔ ำรัง บันทึกใจ ด้วยสัมมนานักกราบ เล่น๑ บทที่ ๓๓ ผู้มัชฌิมในโลกทั้งสอง ฐานะทางสังคมในโลกนี้วัดกันที่ใครมีทรัพย์…
เนื้อหาพูดถึงการวัดฐานะทางสังคมในโลกนี้ที่พิจารณาจากทรัพย์สมบัติและยศ แต่ในโลกหน้าจะวัดกันที่กำลังบุญ ผู้ที่สั่งสมบุญมากจะเป็นผู้มีอำนาจเหนือกว่า ผู้ที่สร้างสัมมาอาชีวะและขยันหมั่นเพียรจะได้รับความปีต
พื้นฐานของความสุขและความสำเร็จ
91
พื้นฐานของความสุขและความสำเร็จ
รำรึก บันทึกใจ ด้วยมโนหมุนกฏ เล่ม ๑ บทที่ ๔๒ พื้นฐานของความสุขและความสำเร็จ บัญฑิตทั้งหลายในกาลก่อนกล่าวไว้ว่าบ…
เรื่องราวในบทนี้กล่าวถึงหลักการพื้นฐานในการบรรลุความสุขและความสำเร็จในชีวิต โดยเน้นการทำทาน รักษาศีล และเจริญสมาธิภาวนา ซึ่งจะนำพาเราไปสู่ความเป็นมหาเศรษฐีทั้งในโลกนี้และโลกหน้า มีการชี้แจงว่าการให้จะ
รำเรือง บันทึกใจ ด้วยสัมเมตธ์เนีกลา เล่ม ๑ ๙๑
92
รำเรือง บันทึกใจ ด้วยสัมเมตธ์เนีกลา เล่ม ๑ ๙๑
รำเรือง บันทึกใจ ด้วยสัมเมตنيهกลา เล่ม ๑ ๙๑ ทาน ศีล ภาวนา เมื่อปฏิบัติอยู่เป็นประจำ จะทำให้เกิดความบุญ ติดอยู่ ที…
การปฏิบัติทาน ศีล ภาวนา เป็นประจำจะช่วยสร้างบุญซึ่งอยู่ที่ศูนย์กลางกายฐานที่ ๗ ดวงบุญนี้คือสิ่งที่นำไปสู่ความสุขและความสำเร็จในชีวิตอย่างแท้จริง คนสามารถเข้าสู่วงฌานของความเป็นเศรษฐีและสามารถเข้าถึงคว
ผู้มีบุญลาภอันประเสริฐ
93
ผู้มีบุญลาภอันประเสริฐ
52 จากถึง บันทึกใจ ด้วยสัมมานิยมฤกษ์ เล่ม 1 บทที่ 37 ผู้มีบุญลาภอันประเสริฐ พระสัมมาสัมพุทธเจ้าตรัสว่า "ชีวิตถูกชำ…
บทที่ 37 นี้พูดถึงการที่ชีวิตจะมีการชำแหละเข้าสู่การตาย และจะมีชีวิตในปรโลกที่ยาวนานทั้งสุขและทุกข์ ซึ่งขึ้นอยู่กับบุญที่ได้สร้างเอาไว้ในโลกนี้ โดยหลวงพ่อถมมชโยได้ระบุว่าสถานที่หนึ่งที่ทุกคนต้องไปคือป
บุญและผลของการทำบุญ
96
บุญและผลของการทำบุญ
รำลึก บันทึกใจ ด้วยสัมโมหนี้กถา เล่ม 1 ๙๔ ประการที่ สี่ บุญเป็นของเฉพาะตน ไม่ใช่ของ สาราณะแก่คนทั่วไป ภัยใดๆ ไม…
บทความนี้พูดถึงความสำคัญของการทำบุญ ว่าบุญนั้นเป็นของเฉพาะตนที่สามารถติดตามเราไปในภพเบื้องหน้า คล้ายกับการทำประกันชีวิตที่ช่วยให้ชีวิตของเราไม่ตกไปสู่อบาย และยังสร้างความสุขทั้งในโลกมนุษย์และทิพย์ รวม
หน้า13
106
ราเชิง บันทึกใจ ด้วยสัมโมทนียกถา เล่ม ๑ ๑๐๕ พระสัมมาสัมพุทธเจ้าตรัสว่า "หากบุคคลจะพิ ทำบุญ ก็ควรทำบุญนั้นบ่อยๆ …
รำรึก บันทึกลใจ ด้วยสัมมะหนียกถา เล่ม ๑ ๑๓
114
รำรึก บันทึกลใจ ด้วยสัมมะหนียกถา เล่ม ๑ ๑๓
รำรึก บันทึกลใจ ด้วยสัมมะหนียกถา เล่ม ๑ ๑๓ ความปรารถนาของโยมพ่อโยมแม่ คือ ปรารถนาจะเห็นลูกซึ่งเป็นประดุจแก้วตาด…
บทความนี้กล่าวถึงความปรารถนาของโยมพ่อโยมแม่ที่หวังเห็นลูกเป็นคนดีและเก่ง โดยพระลูกชายมีความปรารถนาที่จะเป็นหนทางสู่สวรรค์และพระนิพพานให้กับโยมพ่อโยมแม่ ผ่านการให้ทาน รักษาศีล และเจริญสมาธิภาวนา จนทั้ง
บุคคลสำคัญในวันอาสาฬหบูชา
117
บุคคลสำคัญในวันอาสาฬหบูชา
๑๒๖ รำเถิ่น บันทึกใจ ด้วยสัมเม้นที่ยกเล่ม ๑ บทที่ ๔๘ บุคคล ๒ ท่าน ในวันอาสาฬหบูชา (ขึ้น ๑๕ ค่ำ เดือน ๘ วันอาสาฬหบูชา)…
ในวันอาสาฬหบูชา มีบุคคลสำคัญ คือ พระอญาโกโณทัญญะ ที่บรรลุธรรมเป็นปฐมสาวกจากการฟังปฐมเทศนาของพระสัมมาสัมพุทธเจ้า และมหาบูถากวิลาสา ที่ถวายพรในโอกาสนี้ ซึ่งสะท้อนถึงความสำคัญของการทำบุญและการบรรลุธรรมขอ
บันทึกลึกใจ ด้วยมิมนึกกลา
129
บันทึกลึกใจ ด้วยมิมนึกกลา
1259 จึงเป็น บันทึกลึกใจ ด้วยมิมนึกกลา เล่น ๑ พระพุทธศาสนา เช่น ถวายภัตตาหาร ถวายเครื่องไทยธรรม เป็นต้น คาถาที่พระิกษ…
เนื้อหาเกี่ยวกับการถวายภัตตาหารและการใช้คาถาในพระพุทธศาสนา ซึ่งพระสงฆ์ใช้ในพิธีกรรมทั่วไป ตามที่ปรากฏในวรรณถถธรรมบทและประวัติศาสตร์ทางพระพุทธศาสนา. คาถายอดนิยม ได้แก่ 'ยถา วาริหา' และ 'สุขพีโย' ที่ใช้
บทอนุโมทนาในพุทธศาสนา
132
บทอนุโมทนาในพุทธศาสนา
รำรึง บันทึกใจ ด้วยสัมมนาที่ยาก เล่ม ๑ ๑๓๑ ๒. บทอนุโมทนาพเฉพาะวิธี บทอนุโมทนาเฉพาะวิธีได้แก่ บทอนุโมทนาที่พระ…
บทอนุโมทนาเฉพาะวิธีในพุทธศาสนามีความสำคัญต่อการจัดพิธี โดยพระสงฆ์จะต้องเลือกบทพุทธธรรมที่เกี่ยวข้องกับงานพิธีเพื่อเพิ่มความหมายและคุณค่าของการทำบุญ เช่น การทำบุญขึ้นบ้านใหม่หรือวันคล้ายวันเกิด บทอนุโม
การกล่าวสัมโมหนี่ยถาของคณะสงวัดพระธรรมกาย
136
การกล่าวสัมโมหนี่ยถาของคณะสงวัดพระธรรมกาย
รว่าร้อง บันทึกใจ ด้วยสัมโมหนียถา เล่ม ๑ ๑๓๕ การกล่าวสัมโมหนี่ยถา ของคณะสงวัดพระธรรมกาย การกล่าวสัมโมหนี่ยถา…
การกล่าวสัมโมหนี่ยถาของคณะสงวัดพระธรรมกายใช้ธรรมะแห่งพระไตรปิฎกจัดเป็นระบบเพื่อช่วยพระภิกษสามเณรในการปฏิบัติประกอบด้วย 4 ขั้นตอน คือ ทักทาย, กล่าวสัมโมหนี่ยถา, อำนวยพร ฯลฯ เพื่อสร้างความปีติและการสั่ง
การปฏิบัติสัมโมทนียกถา
140
การปฏิบัติสัมโมทนียกถา
ร่ำรึก บันทึกใจ ด้วยสัมโมทนียกถา เล่ม ๑ ๑๓๙ ให้ผู้ตาย (กรณีเผาหรืองไหม้แล้ว) ๒. ข้อปฏิบัติในการกล่าวสัมโมทนียกถา…
เนื้อหานี้เป็นแนวทางการปฏิบัติในการกล่าวสัมโมทนียกถาสำหรับผู้ที่ผ่านไปแล้ว โดยเริ่มจากการนั่งพับเพียบและจัดไมค์ในระดับที่เหมาะสม ต่อด้วยการเชิญชวนเจ้าภาพหลับตาและนึกถึงการบูชากรรม พร้อมทั้งการใช้เสียง
ประวัติอาณาจักรปัลลอซและพุทธศาสนา
60
ประวัติอาณาจักรปัลลอซและพุทธศาสนา
…อักษรชนิดหนึ่ง พัฒนามาจากอักษพทราหมณ์ เป็นที่รู้จักกันในชื่ออักษรสลัม ได้มีการใช้มาก15 และอักษรสลัม บันทึกเทียนถวพระพุทธประวัติในราวพุทธศก ๑๑๓๓-๑๑๒๓ ซึ่งต่อมา พุทธประวัติฉบับนี้ได้รับการแปลถ่ายทอดเป็นภาษาอา…
…มีชื่อเสียงในศาสนาพุทธตั้งแต่ พ.ศ. ๑๑๕๕ ถึง พ.ศ. ๑๑๒๓ โดยเฉพาะการพัฒนาของระบบอักษรสลัมที่ถูกใช้ในการบันทึกประวัติพระพุทธศาสนา ซึ่งแสดงให้เห็นถึงความเชื่อมโยงทางวรรณกรรมและวัฒนธรรมระหว่างอาณาจักรต่างๆ ทำให้ศ…