รำลึก บันทึกใจ ด้วยสัมโมนายก เล่ม ๑ ๓๗ : หน้า 38/146

รำลึก บันทึกใจ ด้วยสัมโมนายก เล่ม ๑ ๓๗ ประการแรก เมื่อเราจะลิขณถึงภาพแห่งการทำบุญ ความใดใจจะอิ่มเอิบเบิกบานกับภาพที่ร่ำรวยแจ่มใส ประการที่สอง เมื่อละวางสะดุ้งท้ายของชีวิต ภาพการทำบุญที่ว่าแจ่มใสนั้น จะมาบรากฎ ทำให้จิตผ่องใส เป็นเหมือนยานพาหนะแห่งนำเราไปสู่สุคติ โลกสวรรค์ ประการที่สาม เมื่อละเมอเทพบุตรเทพธิดาใหม่เกิดขึ้นบนสวรรค์ เป็นธรรมนิยมที่จะต้องตรวจดูทิพยสมบัติของตนว่าเกิดด้วยบุพกรรมใดที่เคยสั่งสมไว้เมื่อครั้งเป็นมนุษย์ เมื่อถามจะถึงภาพความว่าเจิมแจ่มใสในการสั่งสมบุญบารมี ใจก็ยิ่งอิ่มเอิบเบิกบาน รัศมีสว่างไสว ประการที่สี่ เป็นธรรมนิยมของพระอรหันต์ เมื่อลบรรลุธรรมสิ้นอาสาก็เสลแล้ว ก็จะลักษณิต ตรวจดูบุพกรรมของตนเองว่า สั่งสมบุญบารมีมาอย่างไร เมื่อเห็นการสั่งสมบุญด้วยความว่าเจิมแจ่มใสก็ยังมีดีอิ่มเอิบเป็นธรรม ทั้งยังเป็นแบบอย่างเก่าพุทธบริษัทที่ตามมาในภายหลังให้ปฏิบัติตามอีกด้วย ดังนั้น จึงขอเรียนเชิญทุกท่าน ได้จิตของตนให้รำรึงแจ่มใส ในบทกุศลที่ตั้งใจมากระทำในครั้งนี้ และตั้งใจจะกระทำทุกครั้งสืบไป