ประวัติอาณาจักรปัลลอซและพุทธศาสนา : หน้า 60/124

ในตอนล่างของอาณาจักร" ในที่เนียบฎัตรีย์ของราวงค์ปัลลอซ ซึ่งตีณาราชวงศ์นั้นบันบ็ถือศาสนาพุทธ12 มีศาสนีทรงพระนามว่า พุทธวรรมัน คงราษียะระหว่าง พ.ศ. ๑๑๕๕-๑๑๕๓13 พระเจ้าสิงห์ทุรงมันที่ ๑ คงราษียะ ระหว่าง พ.ศ. ๑๑๓๓-๑๑๒๓14 พระภิญจ์จิ้นเสวยเมืองจิ๋งหรือพระจังจำจัง ได้กิราบถึงเมืองกาญจบุรี๓๙ ท่านนั้นก็ได้ว่าว่าในพระพุทธศาสนา ๑๐๐ แห่ง และมีพระสงฆ์ว่าพันรูป นับปราชญ์สำคัญในศาสนาพุทธหลายท่านก็อาจยึดถููกขาอยู่ตามฎิวัติูปนี้ เช่นพระพุทธมาฆาจารย์ พระธรรมปาละ หลังจากราชวงศ์ปลอแล้ว พระพุทธศาสนายังคงอยู่ในดินแดนแกบูรษฐ์ฯ๓ เป็นต้นมา อักษรปัลลอซในที่ต่างๆ เช่นพระพุทธมาฆาจารย์ พระธรรมปาละ หลังกจากราชวงศ์ปลอแล้ว พระพุทธศาสนายังคงอยู่ในดินแดนแกบูรษฐ์ฯ๓ เป็นต้นมา สิ่งที่ควรค่าแก่การทราบไว้อีกประการหนึ่ง คือ ในราวงค์ปัลลอซนี้มีระบบอักษรชนิดหนึ่ง พัฒนามาจากอักษพทราหมณ์ เป็นที่รู้จักกันในชื่ออักษรสลัม ได้มีการใช้มาก15 และอักษรสลัม บันทึกเทียนถวพระพุทธประวัติในราวพุทธศก ๑๑๓๓-๑๑๒๓ ซึ่งต่อมา พุทธประวัติฉบับนี้ได้รับการแปลถ่ายทอดเป็นภาษาอาหรับ ซีเรีย กรีก ยินรู เอธิโอเปีย อาราเมเนีย และละติน16 พุทธสถานถาวรแต่พระสงฆ์จากลังกา นาคารชุมโกณฑะ อนุสรประทศ อินเดีย พุทธศวรรษที่ ๔-๕ ที่มา http://www.ixigo.com/nagarjunakonda-buddhist-stupas-andhra-pradesh-india-ne-3019462