ป.สร.๙ : ​ค้นหาหนังสือธรรมะ หน้า 19 / 3007

เอเตสุ ทินนานิ มหปผลานิ วีชานิ วุตฺตานิ ยถา สุเขตเตติ ๑๔๗ บุคคลควรเลือกให้ทาน ในเขตที่ตนให้แล้ว จะมีผล มาก เพราะการเลือกให้พระสุคตทรงสรรเสริญแล้ว ทานที่ให้ในท่านผู้เป็นทักขิไณยบุคคลในชีวโลกนี้ เป็นของ

บทความนี้กล่าวถึงการเลือกให้ทานในเขตที่เหมาะสม ซึ่งสามารถเพิ่มผลบุญให้สูงยิ่งขึ้น การให้ทานแก่พระสุคตและผู้ปราศจากราคะเป็นสิ่งที่มีคุณค่าและมีกำไรในทางจิตวิญญาณ พืชที่หว่านในนานั้นก็เปรียบเสมือนการให้

รู้ทัน วิ บ า ก ก ร ร ม ๑.อดีตชาติ สั่งสมบุญแล้วอธิษฐาน ให้มีปัญญา มีความทรงจำดี ๑.อดีตชาติ+ปัจจุบัน สนับสนุนส่งเสริม ให้คนได้รับการศึกษา ๒.อดีตชาติ มีบุญชอบให้วิทยาทาน ๓.อดีตชาติ+ปัจจุบัน ขวนขวายรักก

เนื้อหานี้สำรวจบทบาทของอดีตชาติในการสร้างบุญและส่งเสริมการศึกษา โดยเน้นความสำคัญของการเรียนรู้และปัญญาในชีวิตปัจจุบัน ผู้เขียนยังชี้ให้เห็นถึงความสำคัญของความรักในการเรียน ศึกษาธรรมะ และการเผยแผ่ความร

ต้องทุ่มเท ทั้งแรงกาย แรงใจ แบกรับภาระอันยิ่งใหญ่ทั้งงานหยาบ และงานละเอียด จนเป็นเหตุให้ท่านต้องล้มป่วยหนักอยู่หลายครั้ง ด้วยหัวใจที่เด็ดเดี่ยว กล้าแกร่งดั่งเพชร ซึ่งหลอมรวมเข้ากับอานุภาพ ของวิชชาธรรม

คุณยายอาจารย์ฯ ได้ทุ่มเททั้งแรงกายและแรงใจเพื่อสร้างวัดพระธรรมกายให้เป็นสถานที่ศักดิ์สิทธิ์สำหรับชาวพุทธ ซึ่งในปีนี้เป็นวาระครบรอบ ๑๐๐ ปี เพื่อเฉลิมฉลอง ความดีงามในการสร้างบุญและเผยแผ่ธรรมะให้แผ่ชัดไป

2 บทสวดระลึกถึงพระธรรมกาย ธมฺมกายานุสสติกถา ทิพพจักขุ ปัญญาจักขุ สมันตจักขุ พุทธจักขุ ธัมมจักขุ ปวรจักขุทวยัง ทิพพโสตญาณปวรโสตทวยัง โคตรภูญาณปวรอุตุงคฆานัง มัคคผลวิมุตติผลญาณปวรคัณฑทวยัง สัตตตึงสปวรโพ

บทสวดนี้นำเสนอการระลึกถึงพระธรรมกาย พร้อมวิธีการที่เกี่ยวข้องกับการเข้าใจในขั้นของพุทธญาณและความรู้ที่ประเสริฐ รวมถึงการอธิบายถึงลักษณะและคุณสมบัติของต่างๆ ที่เกี่ยวข้องกับพระพุทธเจ้าและธรรมะที่สูงส่ง

การบวชทำให้ผมรู้ว่า ความสุขจากการหยุดนิ่งใน ชีวิตของสมณะ เป็นความสุขที่ยิ่งกว่า และจะมีความสุข อย่างยิ่งเมื่อใจของเราหยุด ใจของเรานิ่ง และเมื่อใจของ เราละเอียดขึ้นแล้ว ทำให้เรามองสิ่งที่เป็นปัญหาได้อย

การบวชทำให้ผมเข้าใจถึงความสุขจากการหยุดนิ่งของใจ ความสุขนี้ยิ่งใหญ่เมื่อเราเห็นการเปลี่ยนแปลงในชีวิตของคนรอบตัวจากการศึกษาธรรมะและปฏิบัติธรรมเป็นประจำ นี่คือความหมายของคำว่า "ปลื้มกว่านี้ ไม่มีอีกแล้ว

ธรรมะเพื่อประชา มหาปูชนียาจารย์ (๓) ๑๕๐ พระสัมมาสัมพุทธเจ้าทรงเป็นผู้รู้ ผู้ตื่น ผู้เบิกบาน เป็นผู้บริสุทธิ์หลุดพ้นจากกิเลสอาสวะแล้ว กิจที่จะต้องทำยิ่ง กว่านี้ไม่มีอีกแล้ว พวกเราทั้งหลายก็ควรที่จะนําเ

เนื้อหานี้กล่าวถึงสิ่งที่พระสัมมาสัมพุทธเจ้าทรงสอนเกี่ยวกับการทำความบริสุทธิ์ในกาย วาจาและใจ ซึ่งเป็นสิ่งที่ต้องดำเนินชีวิตตามแบบอย่างของพระองค์ โดยเน้นการฝึกใจให้หยุดนิ่งเพื่อนำไปสู่การเห็นธรรมกาย ผู

26 พ่อสอนลูก ศึกษาพระธรรมวินัย ๏ ๓ ป. สืบต่อพุทธศาสน์ การที่พระพุทธศาสนาจะสืบทอดต่อมาเป็นที่พึ่งแก่มนุษย์ และเทวดานั้น จะต้องประกอบไปด้วย ๓ ป. คือ ปริยัติ ปฏิบัติ และปฏิเวธ รวมทั้งเทศนาด้วย แต่หลักใหญ

การที่พระพุทธศาสนาจะสืบทอดต่อมาเป็นที่พึ่งแก่มนุษย์และเทวดานั้น จะต้องประกอบไปด้วย ๓ ป. คือ ปริยัติ ปฏิบัติ และปฏิเวธ โดยหลักสำคัญคือการศึกษาและปฏิบัติตามหลักธรรมวินัย เพื่อที่จะนำไปสู่การหลุดพ้นจากกิ

ประโยค - บาลีไวยากรณ์ วจีวิภาคที่ ๒ นามและอัพพยศัพท์ - หน้าที่ 73 ปญฺ. ปญฺ. ตีหิ ฉ. ติณณ์ ติณณนน ฉ. ส. ตีสุ ส. ตีหิ ติสฺสนุน ตีสุ เท่านั้น ติ ศัพท์ ใน นุปั, แจกเหมือนใน ปุ๋. แปลกแต่ ป. ท. ตี วิธีเปลี่

เนื้อหานี้สำรวจเกี่ยวกับไวยากรณ์บาลีในวจีวิภาคที่ ๒ โดยเน้นการแจกคำศัพท์ในหมวดนามและอัพพยศัพท์ รวมถึงศึกษาวิธีเปลี่ยนวิภัตติและการันต์ โดยมีการแจกจตุศัพท์ในหลายประเภท และความสัมพันธ์ระหว่างคำในประโยคต

ประโยค - อภิธมฺมตฺถวิภาวินิยา ปญฺจิกา นาม อตฺถ โยชนา (ปฐโม ภาโค) - หน้าที่ 40 อภิธมฺมตฺถวิภาวินิยา หน้า 40 ภาโว เวยยุตฺติย์ ปญฺญาย คุโณ ฯ พุยตฺต อิติ ฐิติ ฯ ยตฺตตาภาเว ตูติโนย เตสญฺโณ โลป์ ปุพพ...พการ

หนังสืออภิธมฺมตฺถวิภาวินิยา ให้ข้อมูลเกี่ยวกับความเข้าใจในแก่นแท้ของธรรมะ การวิเคราะห์ความหมายของคำศัพท์และแนวคิดในพุทธศาสนา ซึ่งสามารถนำไปตีความในมุมมองต่างๆ รวมถึงการประยุกต์ใช้ในชีวิตประจำวันได้อย่

ประโยค - อภิธมฺมตฺถวิภาวินิยา ปญฺจิกา นาม อตฺถ โยชนา (ปฐโม ภาโค) - หน้าที่ 266 อภิธมฺมตฺถวิภาวินิยา หน้า 266 สภาโว ฯ เตชาติ ติกข์ จิตต์ ฯ ติช ที่สามเน ที่สามน ติกฺขณ์ สภาเวน ติกข์ สภาวติกข์ ฯ เอวสทฺโท

ในหน้า 266 ของอภิธมฺมตฺถวิภาวินิยา มีการพูดถึงแนวคิดต่างๆ ที่เกี่ยวข้องกับการรู้สึกและกรอบการเข้าใจของจิต โดยนำเสนอการเปรียบเทียบและการจัดกลุ่มความคิดเห็นทางจิต การศึกษานี้สำรวจกระบวนการคิด ที่ทำให้ผู

ประโยค - อภิธมฺมตฺถวิภาวินิยา ปญฺจิกา นาม อตฺถโยชนา (ปฐโม ภาโค) - หน้าที่ 525 ปฐมปริจเฉทตฺถโยชนา หน้า 525 โฆ ฯ วินิจฉโย จ โส สาโร จาติ วินิจฉัยสาโร วิเสสนุตตร กมฺมธารโย ฯ [๓๔๖] อย วินิจฉัยสาโร อุทธโฏ

เนื้อหานี้พูดถึงความสำคัญของอภิธมฺมตฺถวิภาวินิยา โดยเน้นการวินิจฉัยและการศึกษาเกี่ยวกับหลักการในพระพุทธศาสนา ซึ่งกล่าวถึงแนวทางการปฏิบัติที่เชื่อมโยงกับคำสอนของเถรวาทและติปิฎก นอกจากนี้ยังมีการพูดคุยถ

ประโยค - อภิธมฺมตฺถวิภาวินิยา ปญฺจิกา นาม อตฺถ โยชนา (ปฐโม ภาโค) - หน้าที่ 597 ปฐมปริจเฉทตฺถโยชนา หน้า 597 ยตฺถาติ ทสฺสตีติ ปเท อาธาโร ฯ รูปสสาติ ปเหยียภาโวติ ปเท สมพนฺโธ ฯ ตตฺถาติ ปกาสิตาติ ปเท อาธาโ

เอกสารนี้ประกอบด้วยการวิเคราะห์และแสดงเนื้อหาในอภิธมฺมตฺถวิภาวินิยา ปญฺจิกา ที่มีรายละเอียดเกี่ยวกับการเข้าใจสาระและความหมายในหลายแง่มุมในความรู้ด้านธรรมะ โดยเฉพาะอย่างยิ่งในส่วนที่เกี่ยวข้องกับการแสด

ประโยค - อภิธัมมัตถสังคหบาลี และอภิธัมมัตถวิภาวินีฎีกา - หน้าที่ 4 จิต ๘ นี้ คือ จิตที่สหรคตด้วยโสมนัส ประกอบด้วยญาณ เป็นอสังขาริก ๑ สสังขาริก ๑ จิตที่สหรคตด้วยโสมนัส ไม่ประกอบ ด้วยญาณ เป็นอสังขาริก ๑

ในงานเขียนนี้กล่าวถึงประเภทของจิต 8 ประเภทที่เชื่อมโยงด้วยโสมนัสและอุเบกขา รวมถึงการที่จิตเหล่านี้แบ่งออกเป็นหลายประเภทรวม 54 ประเภท ซึ่งถือเป็นการศึกษาที่สำคัญในอภิธัมมัตถสังคหบาลี และอภิธัมมัตถวิภาว

ประโยค - บาลีไวยากรณ์ วากยสัมพันธ์ - หน้าที่ 252 ศัพท์ อาวธารณะ ใน เอาตเกน, ปิตา สยกัตตา ใน สเปส เปสิ อาขยาตบท กัตตุวาจก. เอเตน วิเสสนะ ของ การเณน เอว ศัพท์ อวธารณะ ใน เอเตน, เม สามีสัมพันธ์ ใน ปิตา.

บทนี้อธิบายถึงศัพท์และวากยสัมพันธ์ในภาษาบาลี โดยเน้นการใช้ศัพท์เฉพาะในสถานการณ์ต่างๆ รวมถึงการวิเคราะห์ข้อกำหนดทางไวยากรณ์ที่สัมพันธ์กับคำในบริบททางภาษาศาสตร์ เช่น การเชื่อมโยงระหว่างศัพท์และการแสดงออ

ประโยค๘ - วิสุทธิมรรคแปล ภาค ๑ ตอน ๒ - หน้าที่ 232 เมื่อจะเรียนเอาอสุภนิมิตชนิดอุทธุมาตกะ ย่อมไปผู้เดียว ไม่ (ต้อง) มีสหาย มีสติตั้งมั่น ) " ดังนี้เป็นต้นอันใด ลักษณะนั้นทั้งปวงพร้อม ด้วยวินิจฉัยและอธ

เนื้อหานี้กล่าวถึงการเรียนรู้เกี่ยวกับอสุภนิมิตชนิดต่างๆ ที่ระบุไว้ในวิสุทธิมรรค โดยอธิบายถึงลักษณะและการปฏิบัติของอสุภนิมิต เช่น วิปุพพกอสุภและวิจฉัททกอสุภ พร้อมทั้งการใช้หัวข้อเหล่านี้ในกรรมฐาน เพื่

ประโยค๘ - วิสุทธิมรรคแปล ภาค ๑ ตอน ๒ - หน้าที่ 233 หรือเสือกัด (จนตัวขาดออกจากกัน) บ้าง เพราะเหตุนั้น พระโยคาวจร พึงไปสู่สถานที่เห็นปานนั้น ถ้าอสุภนั้นแม้ ( ขาดเป็นท่อน) ตก ( เรีย) อยู่ต่างทิศกัน (แต่

บทความนี้กล่าวถึงกรรมฐานอสุภ โดยเสนอแนวทางการปฏิบัติที่เกี่ยวกับการมองเห็นอสุภในรูปลักษณะต่าง ๆ และการรวมรวบอสุภ โดยไม่ให้จับต้องด้วยตนเองเพื่อไม่ให้เกิดความชินในสัมผัส. มีการใช้ไม้เท้าในการเก็บอสุภ ห

ประโยค - อธิบายบาลีไวยากรณ์ สมาธิและติรัจฉิฎ - หน้าที่ 34 ให้เป็นพหูพจน์ ส่วนในรูปวิเคราะห์จะใช้ถ้อยจะแ หรือ พหูจจะ ก็ได้ แล้วแต่เนื้อความจะบ่งถึงว่าอย่างไหนควร อญัญญาคือประธาน ของบทปล่องต้องเป็นพหูจ

บทความนี้กล่าวถึงความสำคัญของการใช้บาลีไวยากรณ์ในเรื่องสมาธิและติรัจฉิฎ โดยเน้นการวิเคราะห์ประโยคที่ประกอบไปด้วยหน้าที่และบทต่างๆ เช่น อญัญญา และการใช้พหูพจน์ในประโยค ทั้งยังมีการอธิบายความหมายของศัพท

ประโยค- วิชาธรรมาภิบาล ๓ ตอนที่ ๑ หน้า ที่ 226 ซึ่งเดิมทีเขากำหนดฉันชื่อว่า "ปฏิจจสมุปบาท" คำของเจ้าลัทธินั้นไม่ชอบเพราะอะไร? เพราะไม่มีพระสูตร (ฮ้าง) เพราะผิดต่อพระสูตร เพราะไม่เกิดความลึกซึ้งและนัย

ในบทนี้เน้นถึงการวิเคราะห์คำว่า 'ปฏิจจสมุปบาท' ซึ่งเป็นที่ถกเถียงในทางความหมายและการอ้างอิงในพระสูตรว่าทำไมคำนี้ถึงไม่สอดคล้อง โดยชี้ให้เห็นถึงความสำคัญของเหตุผลทางเทววิทยาและการปรากฏการณ์ของกรรมในบริ

ปฏิสิ นอร ซึ่งพระผู้มีพระภาคเจ้าทรงหมายถึง ตรัสไว้ว่า ปฏิสิ นอร สดุ ภิกขุโน ภมาน สดุ วิฑุตมานัน สามคิยามุ ขุ ต สดุ ตุ โย อุตตาน ภวน น ทสุกเลย หากภิญญา ดู ไม่แสดงดตนในภาพน์ คือ ที่อยู่ พระอริยะทั้งหลาย

ในบทความนี้จะมีการวิเคราะห์เกี่ยวกับการตีความของคำว่า "ปฏิสิ นอร" ซึ่งพระพุทธเจ้าทรงตรัสเกี่ยวกับความหมายและบทบาทของภิกขุในพระพุทธศาสนา โดยเฉพาะความหมายในการแสดงออกทางอภิญญาและความเป็นอยู่ของพระอริยะท

ประโยค - อธิบายวาทสัมผัส เล่ม ๑ หน้าที่ 99 [ ๔ ] ทูลศัพท์วิเศษที่เข้าไปบทนามกิริยา อาจใช้ได้ในอรรถหลายอย่าง เช่น ตาล ปาณาติปาสสุ กรณ วาทธานุสาสน์ [ สมา วีตี ๒/๕๐ ] พระองค์ทรงงานบำ หรือไม่ทำซึ่งปาณาติป

ในเนื้อหานี้จะพูดถึงวาทสัมผัสที่เข้าไปในนามกิริยาและการใช้งานในอรรถหลายอย่าง รวมถึงการวิเคราะห์บทนามที่ประกอบด้วยนุฏกิศัพท์ การศึกษาเกี่ยวกับการใช้ศัพท์เพื่อความเข้าใจในธรรมดาและพระพุทธศาสนา นอกจากนี้