ข้อความต้นฉบับในหน้า
ธรรมะเพื่อประชา
มหาปูชนียาจารย์ (๓)
๑๕๐
พระสัมมาสัมพุทธเจ้าทรงเป็นผู้รู้ ผู้ตื่น ผู้เบิกบาน
เป็นผู้บริสุทธิ์หลุดพ้นจากกิเลสอาสวะแล้ว กิจที่จะต้องทำยิ่ง
กว่านี้ไม่มีอีกแล้ว พวกเราทั้งหลายก็ควรที่จะนําเนินชีวิตตาม
แบบอย่างของพระพุทธองค์ โดยมุ่งทำความบริสุทธิ์กาย วาจา
ใจ เป็นอันดับแรก ส่วนเรื่องอื่นให้เป็นเรื่องรองลงมา เพราะเรา
ยังมีสิ่งที่จะต้องทำให้รู้แจ้งอีกมากมาย อย่างน้อยก็ต้องให้รู้ว่า
เราเกิดมาจากไหน เกิดมาทำไม อะไรคือเป้าหมายของชีวิต
เพราะฉะนั้นเราจึงควรหมั่นฝึกใจของเราให้หยุดนิ่ง ให้เข้าไปถึง
ผู้รู้แจ้งภายในคือพระธรรมกายให้ได้
พระสัมมาสัมพุทธเจ้าได้ตรัสสอนพระวักกลิอยู่ตอนหนึ่งว่า
“โย โข วกุกลิ ธมฺนํ ปสฺสติ โส ม ปสฺสติ
โย นํ ปสฺสติ โส ธมฺนํ ปสฺสติ
ดูก่อนวักกลิ ผู้ใดเห็นธรรม ผู้นั้นชื่อว่าเห็นเรา ผู้ใด
เห็นเรา ผู้นั้นชื่อว่าเห็นธรรม”
ที่พระองค์ตรัสอย่างนี้ หมายความว่า ผู้ใดเห็นธรรมกาย
ได้เข้าถึงธรรมกาย ผู้นั้นก็ได้ชื่อว่าเห็นพระพุทธองค์ เพราะ
พระองค์เป็นอันหนึ่งอันเดียวกับกายธรรมอรหัต ซึ่งพระสัมมา
สัมพุทธเจ้าทรงถือว่า ใครก็ตาม แม้ไม่ได้อยู่ใกล้ชิดกับพระองค์
แต่หากนำคำสอนไปลงมือปฏิบัติกันอย่างจริงจัง จนได้บรรลุ