พิการ : ​ค้นหาหนังสือธรรมะ หน้า 2 / 2

…งขนบางออกจากกลุ่ม เมื่อบางคลองดูรุด ได้เห็นหนุ่มครูแล้วอยากจะร้องไห้สัก 50 ปี เพราะบุคคลของนางพิกัลพิการสารพัดอย่าง มือ เท้า หู จมูก ปาก นัยตา พิการ์ไปหมด เหมือนปีศาจจลูกฝุ่น น่ากลียดเหลือเกิน แต่นางก็ไม่…

เนื้อหาเกี่ยวกับหญิงยากจนที่ต้องตกอยู่ในสภาพยากลำบากตั้งแต่ช่วงตั้งครรภ์ลูก ทำให้เธอต้องเผชิญกับความจนและความลำบากร่วมกับลูกในท้อง เมื่อเธอโตขึ้นมีชีวิตที่ต้องต่อสู้อย่างหนัก แม้จะมีอุปสรรคมากมายแต่เธ

…ประทับใจ เช่น ความลาดเอียงแหลม และ ลักษณะอ่อนด้อยที่น่าอึดอัด เด็ดฉันท์ เช่น โง่เง่า ปัญญาอ่อน พิล พิการทางกายและทางสมอง เป็นต้น เหล่านี้คือความหมาย ของโลกนี้มีที่มา เมื่อครำมันในกุฎิแห่งกรรมแล้ว บุคคลจะ…

บทนี้พูดถึงการเกิดในรูปแบบของมนุษย์ที่มีคุณสมบัติพิเศษในการสร้างกรรมดีและการเข้าใจโลกผ่านหลักธรรมของพระพุทธศาสนา การเกิดเป็นมนุษย์นับว่าเป็นโอกาสที่มีค่า เพื่อสร้างกรรมดีและหลีกเลี่ยงอบายมุข ทั้งนี้ยั

…ระเบิด ฟ้าผ่า - ภัยจากบาปกรรมตามทัน ถูกล่อลวงทุกๆรูปแบบ เคยเข็ดเมียน สัตว์ก็ทำให้ต้องเจ็บไข้ได้ป่วย พิการ เคยโกหกไว้มากก็ทำให้ความจำเสื่อม เลื่อน ไปคลิกลือโกงเขา เข้าจับได้ถูกบุตรครูลงโทษ ก็สารพัดจะ ฯลฯ ทำ…

เมื่อเกิดมามนุษย์เผชิญกับภัยทั้งภายในและภายนอกอย่างต่อเนื่อง ภัยภายในประกอบด้วยความมืดของจิตใจ, ชาติกำเนิด, ความแก่, ความเจ็บปวด, และความตาย ขณะที่ภัยภายนอกนั้นมีมากมาย เช่น ภัยจากคนและธรรมชาติ การเผช

…ที่ร้ายที่สุดจะออกมาเป็นอย่างไร? ● แล้วรองลงมาล่ะจะเป็นยังไง? ● ร้ายที่สุดคือ ตาย ● รองลงมาก็เจ็บ ● พิการ ● จับสึก ● ปลดออกจากตำแหน่ง ● สิ่งเหล่านี้ยังไม่เกิดขึ้น เพราะฉะนั้น เราจึงต้องสุขุมเยือกเย็น ● ทุ่…

บทความนี้นำเสนอวิธีการคิดเพื่อเตรียมตัวในสถานการณ์ที่อาจเกิดผลลัพธ์อันเลวร้าย โดยให้เน้นถึงการคิดถึงจุดที่ร้ายที่สุด เพื่อจะช่วยในการเตรียมตัวทั้งทางจิตใจและอารมณ์ นอกจากนี้ยังเล่าถึงเหตุการณ์ประจำวัน

…เบิด ฟ้าผ่า ภัยจากอบายมุขตามทัน ถูกล้างผลาญทุกๆรูปแบบ อาทิ เคยเนียนเขียนสัตว์ ก็ทำให้เจ็บไข้ได้ป่วย พิการ เคโหกไว้มาก ก็ทำให้ความจำเลอะเลือน เคยปล่อยโง่เขา เขาจับได้ก็ถูกขังลงโทษ การที่เราเดินดุ่มอยู่ท่ามก…

เนื้อหานี้กล่าวถึงภัยต่างๆ ที่มนุษย์ต้องเผชิญทั้งจากภายนอกและภายใน รวมถึงการวิเคราะห์โยคะในสี่รูปแบบที่ส่งผลกระทบต่อชีวิต เช่น กามโยคะ ความยินดีในสิ่งที่ปรารถนา, ภโยคะ การยึดถือในความสุขที่เกิดจากอารม