ข้อความต้นฉบับในหน้า
198
อังคารที่ 10 สิงหาคม 2542
● สิ่งที่ร้ายที่สุดจะออกมาเป็นอย่างไร? ● แล้วรองลงมาล่ะจะเป็นยังไง? ● ร้ายที่สุดคือ ตาย ● รองลงมาก็เจ็บ ● พิการ ● จับสึก ● ปลดออกจากตำแหน่ง ● สิ่งเหล่านี้ยังไม่เกิดขึ้น เพราะฉะนั้น เราจึงต้องสุขุมเยือกเย็น ● ทุ่มความตั้งใจด้วยชีวิต แล้วเดินหน้าต่อไป ●
หลวงพ่อพูดกับไว้ว่าวิจฉาก ที่ศูนย์พยาบาล
การคิดไปถึงจุดที่ร้ายที่สุด ผมชอบวิธีคิดนี้
ทุกครั้งที่พบเจอปัญหา ผมก็พกใชวิธีนี้เป็นประจำ
คิดถึงผลร้ายที่สุด ว่าจะออกมาเป็นอย่างไร?
แล้วไล่ลดับขึ้นไปเรื่อยๆ
วิธีนี้ช่วยทำให้เรามีโอกาสหาทางป้องกัน
เพื่อเตรียมตัวไว้ เตรียมใจรับมือ
ถ้าหากถึงเวลานั้นแล้ว ผลลัพธ์ออกมาเป็นยังไงก็ตาม
เราจะตั้งสติได้ง่าย ได้ไวขึ้น และไม่ทุกข์ใจมาก
พุธ ที่ 11 สิงหาคม 2542
ขณะที่เดินผ่านตันไม้ หลวงพ่อก็อีกที่แห่งแล้วบอกให้ไป
หักกิ่งไม้กิ่งนั้นมา
พอผมก็พักมาแล้ว เจอหนอนตัวหนึ่งกำลังซ่อนอยู่ข้างใน
มองภายนอก มองไม่เห็น ดูไม่ออกเลย
หนอนค่อยๆ เจาะ ดูดน้ำเลี้ยงไปเรื่อยๆ จนสุดท้ายไม่กิ่ง