ม. : ​ค้นหาหนังสือธรรมะ หน้า 3327 / 3331

นั่งอยู่ใกล้ ๆ พี่เลี้ยงจึงพานางสาวซึ่งมิ่นมั่นในดวงหน้าเข้าไปหานางอนิศิติกเศรษฐี "หนูร้องไห้ทำไมจ๊ะ" พี่เลี้ยงก็เล่าเรื่องทั้งหมดให้ท่านเศรษฐีรุต บ ท่านเศรษฐีจึงให้หลานสาวนั่งที่กัก แล้วก็ปลอบว่า "

เรื่องราวเกี่ยวกับการปลอบใจเด็กสาวที่ร้องไห้ โดยท่านเศรษฐีรุตและอนาถบิณฑิกะ มีการพูดเกี่ยวกับการถวายทานอุทธิสวนกุลให้กับหลานสาว เพื่อยุติความทุกข์ของเด็ก เรื่องนี้สะท้อนถึงความเมตตาและการสนับสนุนในพระ

รุ่งขึ้นพระสัมมาสัมพุทธเจ้าพร้อมด้วยภิญญาสงส์ ๕๐๐ รูป เสด็จไปที่เรือนของท่านอนาถบิณฑิกเศรษฐี เมื่อพระพุทธองค์ตรัสวัจจะสำเร็จแล้ว ทรงปราศจากเหตุเรื่องตุ๊กตาแป้ง แล้วจึงกระทำอนุฏฐานแจกแจงการทำบุญ เพื่ออ

ในบทเรียนนี้ พระสัมมาสัมพุทธเจ้าได้สอนเกี่ยวกับการทำบุญเพื่ออุทิศส่วนกุศลแก่ผู้ล่วงลับ โดยใช้เรื่องตุ๊กตาแป้งเพื่ออธิบายถึงความเชื่อมโยงระหว่างมนุษย์กับปรโลก พระองค์ยังได้กล่าวถึงความสำคัญของการทำบุญ

บุญ และสิ่งลาวะที่ดีขึ้น มีสุขภาพดีขึ้นกว่าเดิม มีความเป็นอยู่ที่ดีขึ้นกว่าเดิม เพราะในปรโลกนั้นเป็นอยู่ได้ด้วยบุญ ไม่มีการทำมาหากิน ไม่มีการหว่านการไถ เจอความสามารถในเมืองมนุษย์ไปใช้ในปรโลกไม่ได้เลย

การทำบุญในชีวิตนี้ไม่เพียงแต่ส่งผลดีต่อเราเอง แต่ยังส่งผลถึงบรรพบุรุษที่ล่วงลับไปแล้วในปรโลก โดยเฉพาะการอนุโมทนาบุญที่เราได้ทำ ซึ่งเป็นวิธีเชื่อมโยงและส่งต่อสิ่งดีงามไปยังท่านในโลกหน้า พระพุทธองค์ได้ท

เป็นกุศลที่อาจารย์หรือกุมเทวาชั้นสูงอาศัยในได้ เพราะจะต้องอุทิศส่วนกุศลให้ หรือถวายทานแล้วอุทิศให้เทวดาผู้สูงสติอยู่ในเรือนของตน คือ นอกจากบรรพบุรุษแล้วก็ต้องถวายทาน อุทิศให้เทวดาผูสูงสติในเรือนของตน

บทความนี้พูดถึงความสำคัญของการอุทิศกุศลให้กับเทวดาและบรรพบุรุษ และการถวายทานในเรือนของตน ซึ่งเป็นวิธีการสร้างบุญและนำความสุขมาสู่ชีวิต โดยมีการเน้นถึงบทบาทของเทวดาและกุมเทวาที่ดูแลอาณาบริเวณและการเป็น

ไม่มีประโยชน์อะไรเลย สำหรับผู้ที่ล่วงลับไปแล้ว แต่ถ้าดูกันที่บุคคลล่วงไปแล้วก็เท่ากับสูงสุดต่าง หากที่จะเกิดกุศลและสำเร็จประโยชน์โดยตรงแก่ญาติผู้ล่วงลับไปแล้ว เพราะฉะนั้นก็สูงเป็นเนื้อในบุญ เป็นอายุพร

การถวายทานแก่ผู้ล่วงลับมีคุณค่าไม่น้อยสำหรับญาติ โดยเป็นการสร้างกุศลและความสุขให้แก่ผู้ที่จากไปแล้ว นอกจากนี้ยังส่งเสริมอายุของพระพุทธศาสนาและเป็นการทำพิธีกรรมที่มีความสำคัญในชุมชน การทำบุญเช่นนี้คือก

ข้อความที่ได้จากการ OCR ในภาพนี้คือ: "ต่อมาพระเจ้าปเสนทิโกศลเสด็จไปข้างฝาผนัง สัมมาสัมพุทธเจ้า แล้วตรัสถามว่า “ห้าเผระองค์ผู้มีจริยะ เหตุใดภิญญาสูงทั้งหลาย จึงเข้าไปบัณฑิตของ หมดมักเป็นเวลา ๑ เ

ในเรื่องนี้ พระเจ้าปเสนทิโกศลได้เสด็จไปหาพระพุทธเจ้าและตั้งคำถามเกี่ยวกับการเข้าถึงภิญญาสูง หลังจากนั้น พระพุทธองค์ได้เล่าและให้คำแนะนำ พระเจ้าปเสนทิโกศลจึงได้น้อมรับปฏิบัติตามอย่างเคร่งครัด ร่วมกับปร

เป็นชาวสวรรค์ แต่ในงานมหรสพนั้น มีใจครหนึ่ง แห่งความอยากได้ทรัพย์ในทางมีชอบ เกิดความอยากได้ ชอบคอยโมยเครื่องประดับจากบุคคลที่ร่วมงาน คือ โจรเนี่ยงเที่ยวงานแต่ไม่ได้บรรสพ ดูแต่เครื่องประดับของ ผู้มาเที

ในงานมหรสพ มีโจรที่มีใจตะกละในทรัพย์สิน โดยเฉพาะเครื่องประดับของผู้ร่วมงาน เขาแอบมองหาหญิงที่ใส่เครื่องประดับมีค่า พร้อมกับใช้กลอุบายล่อลวง เพื่อชิงของจากหญิงรับใช้ที่เข้าใจผิดคิดว่าเขาคือชายหนุ่มที่ด

เศรษฐีฟังต่อ ท่านอนาถบิณฑิกเศรษฐีรับราบแล้ว คิดว่าเราจะแนะนำเรื่องนี้ไปถวายพระสัมมาสมพุทธเจ้า ให้ทรงทราบจะดีกว่า แล้วก็ไปยังวัดพระเชตวัน เพื่อเข้าฝากะสัมมาสัมพุทธเจ้า ท่านเศรษฐีก็ได้กราบทูลเรื่องราวทั

บทสนทนาระหว่างท่านอนาถบิณฑิกเศรษฐีกับพระสัมมาสสัมพุทธเจ้า เกี่ยวกับความสามารถในการรับรู้และเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น รวมถึงการตระหนักถึงกรรมของผู้คนในอดีต พร้อมทั้งการให้ความรู้ที่จะนำไปสู่การบรรลุธรรมในอน

ท่านอนาถิยนต์เกรษฐ์ ได้ฟูลอารานาให้พระ พุทธองค์ทรงเล่าให้ฟัง พระอย่บทรงนำเรื่องราวในอดีต มาตรีเส่าให้ฟัง ดังต่อไปนี้ ในอดีตกาลพระเจ้าพรหมทัตทรงรอชามิต้อย ณ กรุงเทพฯ ได้มีหญิงงามเมือง หรือหญิงโลภก็ คน

…้ สถานการณ์สร้างความตึงเครียดและความวิตกกังวลในชุมชน ทำให้เกิดการเคลื่อนไหวเพื่อเรียกร้องความเป็นธรรม.

เวลามากินเลนเลย เจ้าหน้าที่จึงรอจนค่า พอปลอดคน กรีนชำกาชายเศรษฐีไปล้านประทาร มีการอารัก อย่างแข็งขัน พอถึงเวลาประกาศใช้ดาบตัดศรีษะของลูก เศรษฐีพิท จากนั้นเจ้าหน้าที่จึงใช้เวลาเสร้างของลูก ชายเศรษฐ

เรื่องราวเกี่ยวกับเจ้าหน้าที่ที่รอคอยในการใช้ดาบตัดหัวลูกชายเศรษฐี สิ่งนี้ทำให้ประชาชนไม่สามารถดูได้ เนื้อเรื่องยังรวมถึงความรักระหว่างนางสุสลาและโจรสัตตะที่เปลี่ยนแปลงชีวิตของพวกเขาในเมืองที่เต็มไปด้

หวาน ๆ กับนางลัลลลล "สุสานน้องรัก เมื่อครั้งที่เจ้า หน้าต่างเมืองจับตัวพิมา ระหว่างทางพีได้บนนบต่อ สิงห์ดสีสิทธิ์ออกเขาในว่า ถ้าพรอตายครั้งนี้จะมา ถวายเครื่องเนื้อแดงเลย ตอนนี้ยังไม่ได้แก้บนเลย กลัวว่

บทกลอนนี้นำเสนอเรื่องราวของการถวายเครื่องสังเวยต่อสิ่งศักดิ์สิทธิ์ โดยมีความเชื่อเกี่ยวกับการรักษาสัจจะและการบูชาที่เกี่ยวข้องกับความรักของตัวละคร สื่อถึงความกังวลต่อการผิดคำสัญญาเมื่อมีการบูชาและเหตุ

คลายไปเลย จากนั้นโจรสตัวยังก็รีดอาวุธออกมา แล้วกล่าวว่า “สูสาน้องรัก พี่ไม่ได้น่าเธอมาเพื่อกวายเครื่องสังเวยหรอก แต่พี่จะฆ่าเธอ แล้วจะเอาเครื่องประดับของเธอไป เธอขอจดเครื่องประดับออกมาทั้งหมดเดี๋ยวนี้

ในเรื่องนี้โจรได้ขู่ฆ่านางสุขลาเพื่อจะขโมยเครื่องประดับของเธอ แต่เธอพยายามขอร้องให้เขานึกถึงบุญคุณที่เคยช่วยเขาให้รอดจากอันตราย ซึ่งสื่อถึงความซับซ้อนของความรักและความโลภในมนุษย์ สุดท้ายโจรที่มีมุมมอง

แต่หนูไม่ได้สนเลย" โจรใจอ่อน เราจะเห็นว่า ขนาดโจรชีวิตเป็นเดิมพัน เกือบจะถูกประหารชีวิตแล้ว ยังกล้าทำความชั่ว เพราะนั่นทำความดี ก็ต้องกล้เหมือนกัน เธอถาม "พี่..น้องมีพระคุณต่อพี่ฉิ่งเพียงนี้แล้วพี่จะฉ

ในเรื่องนี้ เราเห็นว่าแม้ในสถานการณ์ที่ชีวิตเป็นเดิมพัน โจรก็ยังคงเลือกที่จะทำความชั่ว ขณะเดียวกัน มีการพูดคุยระหว่างตัวละครที่สะท้อนถึงความรักและความมีพระคุณ โดยเฉพาะเมื่อเธอเสนอที่จะช่วยโจรและใช้ชีว

ภัตตาคารให้เกิดขึ้นแต่พระคาถา ๑๐๐ รูป เหล่าพระคาถา ก็ใจ หลังจากบูฉันภัตตาหารที่เววานนี้จงมาอวยจนอิ่มหนำสำราญ แต่เรานึก ๆ คิด ๆ ยังบาดาลให้สุขที่เรานึกสมปรารถนาได้ เออ ! ทำอย่างไรดีน่า เราจะได้เห็นเทวด

บทความนี้กล่าวถึงการบูชาพระคาถาเพื่อสร้างความสัมพันธ์กับเทวดา ที่จะทำให้เกิดความสุขและสมปรารถนา โดยการบูชาอาหารและน้ำเพื่อต้อนรับเทวดา ซึ่งเชื่อว่าบุญและพลังของพระคาถาจะส่งผลให้เทวดาแสดงตัวเพื่อให้เห็

ท่านทำอย่างไร ท่านไปทำบุญอะไรหรือ จึงมาเป็นเทพตามผู้มักยึดีๆว่า ปราถว่า ท่านเทวดาอย่างพระคุณเจ้าโปรดอย่าถาม แต่พระดาบสคะนั้นคอยยืนอยู่ต่อ “โปรดเถิดท่านเทวดา” เทวดายังเกิดความละอายเพราะว่าบุญที่ตัวทำมา

บทสนทนาเกี่ยวกับความเป็นมาของเทพเจ้าในอดีต ที่เป็นมนุษย์ซึ่งมีลักษณะตระหนี่ และไม่สามารถสร้างบารมีหรือทำบุญได้อย่างเพียงพอ จนถึงจุดที่ต้องทำงานเพื่อความอยู่รอดและประสบผลสำเร็จในชีวิต โดยมีการกล่าวถึงก

ขยับหน่วย นอกจากนั้นทุกคนในเรือนของท่านอนาถบิณฑิต เศรษฐี ส่วนเหตุงาน เพื่อสร้างโบสถ์ลักษณ์ทุกคน เมื่อท่านเศรษฐีกลับมาวัดพระเชตวัน ก็ถามว่า “เออ ! มีใครบอกงานใหม่ของเราหรือเปล่า วันนี้ เป็นวันโอโสถ

ในเรื่องนี้ได้กล่าวถึงเศรษฐีที่กลับมาที่วัดพระเชตวันและสนใจการทำบุญ โดยมีการพูดถึงการเตรียมอาหารเพื่อแบ่งปันให้กับผู้ที่มีจิตใจดี ซึ่งนำไปสู่การสร้างความสามัคคีในชุมชนและการสนับสนุนการทำบุญในทุกๆ วัน

เกิน มีอะไรกับหรือเปล่า" บรีวาคร็อตว่า "วันนี้เป็นวันอุโบสถ ทุกคนในเรือนหยุดงานเพื่อรักษาอุโบสถศิลปินๆ แม้แต่เด็กก็ยังดื่มนมอยู่ ทานเศรษฐีให้ดื่มน้ำปานะ เพื่อฝึกให้เด็ก รักษาอุโบสถศิลป์ตั้งแต่เล็ก ๆ

เรื่องราวเกี่ยวกับการรักษาอุโบสถศิลป์ในวันที่สำคัญ โดยทุกคนในเรือนต้องหยุดงานเพื่อมีส่วนร่วม รวมถึงการฝึกเด็กให้เข้าใจและปฏิบัติตามโดยดื่มน้ำปานะ การสนทนาระหว่างบรีวาคร็อตและเศรษฐี เกี่ยวกับสิทธิในการ

กระผมดีใจมาก แม้ว่าจะเหนื่อยมาจากงาน ผ่าฟิน มันไม่ใช่เรื่องเล่น ๆ ไม่มาก มันเยากตอนเทอแซงแหล่ะ เพราะนั่น มันเหนื่อย กระผมได้สมาทานอาบสรัสเพื่อครั้งวัน กระผมปลื้ม ปลื้มมากเลย แต่พอตอนกลางคืน สมมติ

เนื้อหาเกี่ยวกับความรู้สึกของผู้เขียนหลังจากทำงานหนักและมีความรู้สึกเหนื่อยล้า โดยได้บอกถึงวิธีการที่ใช้ในการบรรเทาความเครียดเมื่อร่างกายอ่อนเพลีย ซึ่งต้องประสบการณ์การทำงานตลอดวันและไม่ได้รับประทานอา

ท่านเศรษฐี ตอนนี้เสียงเฝ้าไปเรื่อย ๆ “สมคำเริ่มแก่กระผมแล้ว สมในท้องกำเริบ” “ถ้าของนั้นเธอลูกขึ้นรับประทานเถสนี้เถิด” เก๋อ & มี เม ลา ส เหยิน น้ำมัน น้ำผึ้ง น้ำอ้อย กระผมถามกลับไปเลยว่า (เพราะตอนนี้

ในบทสนทนานี้ท่านเศรษฐีได้กล่าวถึงเรื่องการทะเลาะเบาะแว้งและการรักษาศีล โดยมีการพูดถึงการบริโภคที่สัมพันธ์กับหลักธรรมและความเมตตากรุณา ซึ่งเกิดขึ้นในบริบทของการสนทนาระหว่างมนุษย์ต่อมนุษย์ในสังคม เป็นกา

อย่าได้เฝ้ารอเลย ศิลจึงวันให้เต็มเปี่ยมบริบูรณ์" ท่านเศรษฐีเล่าว่า "ท่านอย่าทำอย่างนั้นเลย จงรับประทานเสด็จเกิด" อนวอนเลย ท่านเศรษฐีต้องเว้าวอน คงงานใหม่ไม่ใจอ่อน กระผมยังยืนยันว่านั้นเดิม เสียงยังแข็

บทความนี้เล่าถึงความสำคัญของการพึ่งพาพระพุทธเจ้า พระธรรม และพระสงฆ์ในชีวิตของมนุษย์ รวมถึงการแสดงความเคารพต่อตนเองและการรักษาจิตใจให้บริสุทธิ์ โดยมีการยกตัวอย่างจากเรื่องราวของเศรษฐีและเทวดา เพื่อแสดง