อนาถบิณฑิกเศรษฐี : หน้า 295/465

ภัตตาคารให้เกิดขึ้นแต่พระคาถา ๑๐๐ รูป เหล่าพระคาถา ก็ใจ หลังจากบูฉันภัตตาหารที่เววานนี้จงมาอวยจนอิ่มหนำสำราญ แต่เรานึก ๆ คิด ๆ ยังบาดาลให้สุขที่เรานึกสมปรารถนาได้ เออ ! ทำอย่างไรดีน่า เราจะได้เห็นเทวดา อยากเห็นจังเลย เทวดาจะรู้ว่าจะจิต จึงช้ำแรกออกมามากินไทร แสดงตนให้เหล่าพระคาถาได้เห็น ส่วนหนึ่งก็เป็นเทวานุภาพ อีกส่วนหนึ่งเพราะบุญของพระคาถาส่งหลาย เพราะฉะนั้น มาประชวนเหมาะกัน ได้เคยถวายเทวดาด้วยน้ำ ด้วยอาหาร แม้อยู่ในฉันกันดาร ก็ใด่กับบุญฤทธิ์ส่งสมดังเช่นพระนอนคาถามา แม้ยังไม่ระดับทีมีด ังค์ถ้อยคำ ถามว่าถ้าพึงลงไม่นิดอย่างรอก แตด้วยกำลังแห่งตะพระคาถาส่งหลายที่ได้บำเพ็ญมาเป็นส่วนหลัก ส่วนเทวานุภาพเป็นส่วนเสริม จริงบาดาลให้เทวดาดังนี้แสดงตัวออกมา พอออกมาไม่ได้ตาใจอะไร แต่ด้วยทีเต็ม บิดใจ "ท่านเทวดาท่านเก่งจังเลย.