ห้า-ส่วน-ธรรม-กาย : ​ค้นหาหนังสือธรรมะ หน้า 144 / 172

69 รวมพระธรรมเทศนา ๔ เพียร จนได้รับบาดเจ็บเห็นปานนี้ แต่ ก็ไม่ละความเพียร ส่วนเธอออกบวชในศาสนานี้ ที่ จะนำตนออกจากทุกข์ได้ เพราะเหตุไร เล่าจึงละความเพียรเสีย” จากนั้นทรงแสดงพระอริยสัจ ในเวลาจบพระ ธรรม

เรียนรู้จากพระธรรมเทศนาที่ชี้ให้เห็นถึงความสำคัญของความเพียรในการสร้างบารมี และการไม่ยอมแพ้ในสงครามแห่งชีวิต ซึ่งนำไปสู่การบรรลุธรรมและสันติสุขอย่างแท้จริง การอดทนและต่อสู้เพื่อให้เข้าถึงธรรมกายเป็นสิ

ธรรมะเพื่อประชาช ปัจจัยในการบรรลุธรรม ១២៩ ตั้งแต่นั้นมา มหาอุบาสิกาก็ตั้งใจทำสมาธิภาวนาอย่าง จริงจัง แม้จะมีภารกิจการงานมาก แต่ก็พยายามรักษาใจไม่ให้ ขุ่นมัว ยามว่างเว้นจากการงานเมื่อไร ก็เอาเวลามาทําห

บทความนี้เล่าถึงมหาอุบาสิกาที่มุ่งมั่นในการทำสมาธิภาวนาแม้จะมีภารกิจมาก โดยรักษาใจให้สงบและไม่ขุ่นมัว เธอได้พิจารณาเห็นความไม่เที่ยงของสังขาร จนเมื่อใจได้หยุดนิ่งก็สามารถเข้าถึงพระธรรมกาย และเกิดอภิญญ

ธรรมะเพื่อประชาช ผู้นำ ประโยชน์ สุขมาให้แก่ชาวโลก ๒๒๓ ตนเองและผู้อื่น ให้ดำเนินชีวิตอยู่บนเส้นทางที่ถูกต้อง ทั้งทาง โลกและทางธรรม เหมือนดวงจันทร์ที่คอยขจัดความมืดมิด ชี้ทางสว่างให้สรรพสัตว์ทั้งหลาย เด

บทความนี้กล่าวถึงการดำเนินชีวิตตามหลักธรรมะที่ถูกต้อง และการมีจิตใจเสียสละในการช่วยคนอื่นเข้าใจโลกและชีวิต ผู้มีสัมมาทิฏฐิจะนำความสุขและชื่อเสียงดีมาสู่หมู่คณะ โดยยกตัวอย่างของโชติปาละที่เป็นนักปราชญ์

สังคมในอุดมคติ ๓๖๐ เราได้เหน็ดเหนื่อยกันมาตลอดทั้งวัน จากการประกอบ ธุรกิจหน้าที่การงาน การศึกษาเล่าเรียน หรือเรื่องอื่นๆ ที่เราได้ ทําผ่านมาแล้ว ดังนั้นในช่วงเวลาต่อจากนี้ไป เราจะให้โอกาส แก่ตัวของเรา

บทความนี้กล่าวถึงความเหน็ดเหนื่อยในชีวิตประจำวันที่ทำให้เราต้องการแสวงหาสาระอันแท้จริงของชีวิต ด้วยการปฏิบัติธรรม โดยให้ความสำคัญกับการแผ่เมตตาเพื่อให้เกิดความสุขและความเจริญรุ่งเรืองในชีวิต ทั้งยังบร

ธรรมะเพื่อประชาช ผู้มีจิตตั้งมั่นไม่หวั่นไหว ๓๗๑ พระพุทธองค์หรือเปล่าหนอ เราควรตรวจสอบดูว่า ปุรพันธะ พ้นจากอำานาจของเราหรือยัง ว่าแล้วพญามารก็เนรมิตกายให้ เหมือนกับพระบรมศาสดาที่ทรงจีวร และถือบาตร เสด

เรื่องราวเกี่ยวกับพระพุทธเจ้าที่เสด็จกลับมาหาปุรพันธะอีกครั้ง ก่อนที่พญามารจะต้องการทำให้จิตใจของปุรพันธะหวั่นไหว เพื่อทดสอบความมั่นคงของเขา ปุรพันธะสงสัยในตัวพญามารและสร้างความตระหนักถึงอุปสรรคในทางด

เส้นทางจอมปราชญ์ (๔) ៤៧២ ส่วนพระยามิลินท์นั้น เป็นผู้รักการสนทนาธรรมเป็น ชีวิตจิตใจอยู่แล้ว กอปรกับตัวพระองค์เองก็เป็นผู้ที่มีปัญญา จึงเที่ยวถามปัญหากับสมณพราหมณ์ผู้มีชื่อเสียงในยุคนั้น จนเป็นที่เลื่อ

ในตอนนี้ พระยามิลินท์ที่รักการสนทนาธรรม ได้ไปถามปัญหากับพระมหาเถระอายุปาละเกี่ยวกับการบรรพชาที่มีคุณประโยชน์สูงสุด พระเถระตอบว่าการบรรพชาจัดว่ามีคุณค่าทางธรรมและการดำเนินชีวิตในฐานะฆราวาสที่มีธรรมจริย

ธรรมะเพื่อประชาชll สำรวมจิตเพื่อชีวิตที่สมบูรณ์ ៨១ พระเถระได้ตรีกระลึกถึงศีลอันบริสุทธิ์ของตนตั้งแต่ ออกบวช และความสำรวมอินทรีย์ที่มีมาตลอด เมื่อนึกแล้ว ก็เกิดความปลื้มปีติในความบริสุทธิ์ของตน จิตใจขอ

ในบทความนี้เล่าถึงการสำรวมจิตใจและศีลที่บริสุทธิ์ซึ่งมีผลให้บรรลุธรรม พบกับความรู้สึกที่สว่างไสวและเบิกบานในใจ เมื่อจิตใจหยุดนิ่งและอยู่ในความสงบ พระเถระบรรลุธรรมเป็นพระอรหันต์ขณะเดินจงกรม เสียงของธรร

ธรรมะเพื่อประชาช สามัคคี ธรรม ๑๐๓ สรรพสัตว์ทั้งหลายล้วนปรารถนาความสุข มนุษยชาติ ต่างปรารถนาอยากให้โลกมีสันติสุข มีการเรียกร้องหาสันติภาพ กันทั่วโลก แต่จะมีสักกี่คนที่รู้ว่า สันติภาพภายนอกต้องเริ่ม มาจ

สรรพสัตว์ทุกชีวิตปรารถนาความสุขและสันติภาพ แต่การค้นหาสันติภาพภายนอกนั้นจะต้องเริ่มจากการมีสันติสุขภายใน การปฏิบัติธรรมสามารถช่วยนำเราไปสู่ความสุขที่แท้จริงได้ หากคนในโลกนี้ร่วมกันฝึกใจให้หยุดนิ่ง ตาม

ธรรมะเพื่อประชาช สามัคคี ธรรม ១០៩ ยึดครองเมืองวัชชีได้อย่างง่ายดาย เพราะฉะนั้น การแตกความสามัคคี จึงเป็นสัญญาณ ของความหายนะ การทะเลาะวิวาทกันเป็นปากทางแห่ง ความเสื่อม บัณฑิตจึงสนับสนุนความพร้อมเพรียงก

การแตกความสามัคคีคือสัญญาณของความหายนะ การทะเลาะวิวาทนำไปสู่ความเสื่อม บัณฑิตส่งเสริมความพร้อมเพรียงกัน ความสามัคคีสนับสนุนประเทศชาติ ประเทศใดที่ไม่เห็นความสำคัญของอปริหานิยธรรมก็อยู่ไม่นาน หากทุกคนมี

ธรรมะเพื่อประช คุณ ธรรม ของนักปกครอง ๒๓ บังเกิดขึ้น ความรู้รักสามัคคีก็ลดลง ถ้าหากมีความลำเอียงเพราะความโกรธ ความหลงหรือ ความกลัวซึ่งเนื่องมาจากทำถูกต้องแต่ไม่ถูกใจ หรือเป็นเพราะ ความเกรงกลัวอำนาจของผ

เนื้อหานี้กล่าวถึงความสำคัญของการมีธรรมะในการปกครอง โดยเน้นว่า ความไม่ลำเอียงและการไม่ประพฤติล่วงอคติเป็นคุณธรรมที่สำคัญในการนำพาประเทศไปสู่ความเจริญรุ่งเรือง และได้ยกตัวอย่างจากอดีตเมื่อพระเจ้าพรหมทั

อเนก วรรณเทพบุตร ๔๓๒ เวลาที่มีคุณค่ามากที่สุด คือ เวลาแห่งใจหยุดนิ่ง เป็นเวลา มีคุณค่ายิ่งกว่าเวลาที่เราได้เพชรได้พลอย หรือได้อัญมณีอัน ลํ้าค่าทั้งหลายในโลกนี้ เพราะเราได้ไปเอารัตนะภายใน เมื่อเรา ประพ

บทความนี้กล่าวถึงความสำคัญของการหยุดใจเพื่อเข้าถึงพระรัตนตรัยภายใน ซึ่งมีค่ามากกว่าทรัพย์สินภายนอก การปฏิบัติธรรมตามคำสอนของพระสัมมาสัมพุทธเจ้าเป็นทางที่จะทำให้เข้าถึงความสุขและหลุดพ้นจากทุกข์ พร้อมเน

จูฬรถเทพบุตร ๔๔๒ การคบหาคนพาล ย่อมเป็นเหมือนบุคคลเอาใบ ไม้ห่อปลาเน่า แม้ใบไม้ก็มีกลิ่นเหม็นฟุ้งไปฉะนั้น ส่วนการ คบหาสมาคมกับนักปราชญ์ ย่อมเป็นเหมือนบุคคลเอา ใบไม้ห่อของหอม แม้ใบไม้ก็มีกลิ่นหอมฟุ้งไปฉะ

การคบหาคนพาลเป็นดั่งการเอาใบไม้ห่อปลาเน่า จะนำไปสู่นรกในขณะที่การคบคนดีหรือสัตบุรุษจะนำไปสู่นิพพาน สติปัญญาในชีวิตสามารถพิจารณาจากมิตรที่เราเลือก ถ้ามิตรดีมีผลให้เราไปสู่สุคติ สัตบุรุษจะชักนำไปสู่ความ

วิธีตัด เหตุแห่งทุกข์ ๕๕๔ หากกิเลสเหล่านี้ สามารถก่อเป็นรูปร่างขึ้นมาได้ แล้วมีผู้นำไป วางไว้ที่ใดก็ตาม ที่นั้นไม่สามารถรองรับกิเลสเหล่านั้นได้ เหมือนแม่น้ำสายเล็กๆ ไม่สามารถรองรับน้ำฝน ที่ตกลงมาทั่ว

บทความนี้กล่าวถึงการตัดกิเลสที่เป็นเหตุแห่งทุกข์ โดยยกตัวอย่างความไม่สามารถรองรับของกิเลสเมื่ออยู่ในใจ เราต้องมีสติและฝึกสมาธิเพื่อให้ใจหยุดนิ่ง ซึ่งเป็นวิธีการเพื่อให้หลุดพ้นจากอาสวะ และเข้าถึงพระธรร

ธรรมะเพื่อประช เส้นทางสู่สันติ การเจริญสมาธิภาวนาเป็นทางมาแห่งมหากุศล เป็นทาง ลัดของการสร้างบารมี เพื่อมุ่งตรงสู่ที่สุดแห่งธรรม ทุกครั้งที่ เราได้นั่งหลับตาท่าสมาธิภาวนา นำใจกลับมาหยุดนิ่งที่ ศูนย์กลา

การเจริญสมาธิภาวนาเป็นทางลัดในการสร้างบารมีสู่ความบริสุทธิ์ ยิ่งการทำสมาธิช่วยให้จิตใจสงบ รับรู้ถึงความสุขที่แท้จริง ปราศจากกิเลสอาสวะที่ทำให้เกิดทุกข์ ความบริสุทธิ์นี้จะนำไปสู่ความรู้และอภิญญา ดั่งที

ความโกรธ ทำให้เสียประโยชน์ การเอาชนะใจผู้อื่นด้วยความดีเป็นสิ่งที่บัณฑิตนักปราชญ์ ประพฤติกัน เช่นเดียวกับการเอาชนะคนมักโกรธด้วยความ ไม่โกรธตอบ ซึ่งต้องปฏิบัติต่อกันด้วยความละมุนละม่อม รู้จัก ประนีประน

ข้อความนี้เน้นเรื่องความโกรธและผลกระทบต่อจิตใจมนุษย์ การเอาชนะความโกรธด้วยความดีและสันติสุข เป็นสิ่งที่บัณฑิตชนควรประพฤติ โดยแนะนำให้เจริญสมาธิภาวนาเพื่อเข้าถึงสันติสุขภายใน ที่สำคัญคือการรู้จักประนีป

ชีวิต ของนักสร้างบารมี ๓๓๐ ไม่พึงใช้ให้ผู้อื่นลัก ไม่พึงอนุญาตให้ผู้อื่นลัก พึงเว้นวัตถุที่เจ้าของ เขาไม่ให้ทั้งหมด สาวกผู้รู้แจ้งพึงเว้นอพรหมจรรย์ เหมือน บุคคลเว้นหลุมถ่านเพลิงที่ลุกโชน แต่เมื่อไม่สา

เนื้อหานี้เกี่ยวกับแนวทางการประพฤติปฏิบัติของสาวกผู้รู้แจ้งในพระพุทธศาสนา โดยชี้แนะให้เว้นจากการทำบาป เช่น การลักขโมย การดื่มสุรา และการพูดเท็จ รวมถึงการเข้าจำนวนอุโบสถในวันสำคัญ เพื่อให้บริสุทธิ์และเ

Dsuem ประชาช อยู่ก็รัก จากก็คิดถึง ๕๔๗ ทิฏฐิอย่างใดอย่างหนึ่งอันเป็นของประเสริฐ เป็นเครื่องนำ สัตว์ออกจากทุกข์ ย่อมนำออกเพื่อความสิ้นทุกข์โดยชอบแก่ ผู้กระทำทิฏฐิอันนั้น มีอยู่ ภิกษุเป็นผู้ถึงความเสมอก

บทความนี้กล่าวถึงสาราณียธรรม 5 ประการซึ่งเป็นหลักในการที่ทำให้มนุษย์มีชีวิตที่มีความสุขและเป็นที่รักของคนรอบข้าง ทั้งยังส่งผลต่อความสงบสุขในสังคมและประเทศชาติ โดยมีการเชื่อมโยงกับความห่วงใยและการเคารพ

อานิสงส์ถวายวิหาร ៣៨ เพื่อเพ่งฌาน และเพื่อเจริญวิปัสสนา พระพุทธเจ้าทั้งหลาย ทรงสรรเสริญว่าเป็นทานอันเลิศ เพราะเหตุนั้นแล คนผู้เป็น บัณฑิต เมื่อเล็งเห็นประโยชน์ตน จึงสร้างวิหารอันรื่นรมย์ ให้ภิกษุสงฆ์ผ

การถวายวิหารเป็นการสนับสนุนที่สำคัญสำหรับภิกษุสงฆ์ในการปฏิบัติธรรม ซึ่งนำไปสู่อานิสงส์ที่นำมาซึ่งความสุขใจและการบรรลุมรรคผลนิพพาน ถวายข้าว น้ำ ผ้า และเสนาสนะช่วยให้พระสงฆ์มีสถานที่ในการศึกษาธรรมะและเผ

ประโยค - อภิธมฺมตฺถวิภาวินิยา ปญฺจิกา นาม อตฺถโยชนา (ตติโย ภาโค) - หน้าที่ 458 นวมปริจเฉทตฺถโยชนา หน้า 459 เอก....สาติ ตติยาวิเสสน์ ฯ สตฺตสตุตกาน วโส สตฺตา...วโส ฯ เอก...สาติ จริยาติ วิเสสน์ ฯ จริยาติ

บทความนี้พูดถึงการวิเคราะห์อภิธมฺมตฺถวิภาวินิยา ปัญจิกา ซึ่งมีการอธิบายถึงหลักการสำคัญที่เกี่ยวข้องกับการทำความเข้าใจธรรมชาติของจิตใจและการกระทำที่เชื่อมโยงกับการปฏิบัติธรรม โดยเสนอแนวคิดที่สำคัญเกี่ย

ประโยค - อภิธัมมัตถสังคหบาลี และอภิธัมมัตถวิภาวีนีฎีกา - หน้าที่ 52 จิตไม่ฟุ้งซ่าน ฯ ธรรมชาติที่ชื่อว่าปฐมฌาน เพราะอรรถว่า เป็นปฐม เพราะเป็นเบื้องต้นตามลำดับเทศนา และตามลำดับการเกิด จัดเป็นฌาน เพราะเพ

ในหน้าที่ 52 ของอภิธัมมัตถสังคหบาลีกล่าวถึงปฐมฌานซึ่งเป็นฌานเบื้องต้นที่เกิดจากการเพ่งอารมณ์และการเผาธรรมที่เป็นข้าศึก เช่น วิตก วิจาร ปีติ และสุข รวมถึงการตั้งจิตเป็นเอกัคคตา โดยองค์ฌานทั้ง 5 มีบทบาท