ข้อความต้นฉบับในหน้า
กรรมที่ทำให้คนอื่นแท้งลูก
ยสฺส ปตฺโต สุมโน
៤៤៨
วิปาก์ ปฏิเสวติ
ปฏิกจฺเจว นํ กยิรา นํ ชญญา หิตมตฺตโน
บุคคลทํากรรมใดแล้ว เดือดร้อนใจภายหลัง มีหน้า
นองด้วยน้ำตาร้องไห้อยู่ เสวยผลแห่งกรรมใด กรรมนั้นทำ
แล้วไม่ดีเลย บุคคลทำกรรมใดแล้ว ไม่เดือดร้อนในภายหลัง
มีหัวใจแช่มชื่นเบิกบาน เสวยผลแห่งกรรมใด กรรมนั้น
ทำแล้วเป็นการดี บุคคลรู้กรรมใดว่าเป็นประโยชน์แก่ตน
ควรลงมือกระทำกรรมนั้นก่อน”
อกุศลกรรมมีกิเลสอาสวะเป็นเหตุเป็นเค้ามูลให้มนุษย์
ทําบาปกรรม คือ โลภมูลจิต โทสมูลจิต โมหมูลจิต คือจิตที่
ประกอบด้วยความโลภ ความโกรธ และความหลง เมื่อกิเลส
เหล่านี้ครอบงำาจิตใจของเราไว้ จิตเศร้าหมองไม่ผ่องใส เมื่อจิต
ไม่ผ่องใส ก็ส่งผลต่อไปเป็นลูกโซ่ คือ ทำให้เกิดกายทุจริต วจีทุจริต
มโนทุจริต เมื่อจะคิดก็คิดไปในทางที่ไม่ดี ผิดจากทำนองคลอง
ธรรม และก็พูดผิด ทำผิด เพราะภาพเริ่มต้นในใจของเรามันไม่ดี
ตั้งแต่แรก ความผิดพลาดที่ทำไปก็ส่งผล เป็นวิบากกรรมอัน
เผ็ดร้อนในอบายภูมิ กว่าจะรู้ตัวว่าสิ่งที่ทำไปนั้นเป็นความวิบัติ
และผิดพลาดใหญ่หลวงก็ยากที่จะแก้ไข เมื่อรู้ตัวก็สายไปเสียแล้ว
กฎแห่งการกระทำบางอย่างส่งผลในภพชาตินี้ บางอย่าง
ส่งผลในภพหน้า กรรมไหนที่ทำไปแล้วดูเหมือนว่าไม่มีผลอะไร