Mobile Versionทบทวนฝันในฝัน วันที่ 29 พฤษภาคม พ.ศ.2553 ช่วงที่ 1ธุดงค์ธรรมชัย ตอน พลังใจไม่มีวันสิ้นสุดการเดินธุดงค์ของพระธรรมทายาทรุ่นบูชาธรรม 66 ปี พระราชภาวนาวิสุทธิ์เรียบเรียงจากรายการโรงเรียนอนุบาลฝันในฝันวิทยาการเดินธุดงค์ของพระธรรมทายาท รุ่นบูชาธรรม 66ปี พระราชภาวนาวิสุทธิ์ ที่มุ่งหน้าไปยังวัดกองก๋อย จังหวัดแม่ฮ่องสอน เป็นการเดินธุดงค์ข้ามจังหวัด เพราะเริ่มก้าวแรกในพื้นที่อำเภอฮอด จังหวัดเชียงใหม่ ไปสู่จุดหมายปลายทางที่อำเภอสบเมย จังหวัดแม่ฮ่องสอน เพื่อนำแสงสว่างไปสู่ทุกดวงใจบนยอดดอยพระอธิการชยุธ ชวนปญฺโญ (เจ้าอาวาสวัดกองก๋อย)เมื่อคณะพระธุดงค์เดินทางไปถึงวัดกองก๋อย ได้มีชาวบ้านเป็นจำนวนมากมาคอยต้อนรับอย่างอบอุ่น โดยต่างคนต่างก็นำน้ำเย็นๆและปานะเย็นๆมาถวายแด่คณะพระธุดงค์ ที่สำคัญพระอธิการชยุธ ชวนปญฺโญ เจ้าอาวาสวัดกองก๋อย ได้ออกมาต้อนรับคณะพระธุดงค์ด้วยตัวท่านเอง ถึงแม้ว่าวัดกองก๋อยจะมีเจ้าอาวาสอยู่เพียงรูปเดียว แต่ด้วยความที่ท่านเป็นพระนักพัฒนา จึงทำให้วัดกองก๋อยที่เคยเกือบจะกลายเป็นวัดร้างกลับมารุ่งเรือง เป็นศูนย์รวมใจของทุกคนในชุมชน ชาวบ้านที่นี่ชอบเข้าวัดฟังธรรม ช่วยกันดูแลพัฒนาวัดจนสะอาดเรียบร้อย ดังนั้นเมื่อมีพระธุดงค์เป็นจำนวนมากเดินทางมายังหมู่บ้านของตน ชาวบ้านจึงรู้สึกยินดีและดีใจกันสุดๆพระธุดงค์และชาวบ้านร่วมแรงร่วมใจสร้างกำแพงวัดการเดินธุดงค์มายังวัดกองก๋อย พระธุดงค์ได้ทำประโยชน์อันยิ่งใหญ่ให้เกิดขึ้นมากมาย ด้วยการช่วยกันพัฒนาวัด ทั้งทำความสะอาดพื้นด้านหลังศาลา ขนไม้มาวางเป็นพื้นทางเดิน ขนดินมาถมปรับพื้นที่ และยังช่วยท่านเจ้าอาวาสสร้างกำแพงวัด ด้วยการเทปู ผสมปูนอย่างชำนาญ ราวกับช่างมืออาชีพ สร้างความประหลาดใจให้กับชาวบ้านที่มาช่วยงานเป็นอย่างมาก เพราะไม่คาดคิดมาก่อนว่า ตุ๊เจ้า(พระ)จะสามารถผสมปูน เทปูน ได้คล่องแคล่วขนาดนี้ ทำให้งานสร้างกำแพงวัดลุล่วงไปอย่างรวดเร็ว
ในช่วงเช้า เมื่อคณะพระธุดงค์เดินสายออกบิณฑบาต ก็ทำให้พี่น้องชาวดอยต่างปลื้มปีติเบิกบานใจ เพราะทุกคนไม่เคยมีใครได้เห็นภาพพระสงฆ์ออกมาบิณฑบาตเป็นจำนวนมากอย่างนี้มาก่อน แม่อุ๊ยบางคนถึงกับรำพึงออกมาว่า “เฮาอยู่มาเจ็ดสิบปี ก็เพิ่งจะเคยหันตุ๊เจ้ามาบิณฑบาตนักๆจะอี้ ได้ยะบุญสุขใจขนาดเน้อ”แม้บางหมู่บ้าน คนส่วนใหญ่จะเป็นชาวกะเหรี่ยงที่ไม่ได้นับถือพุทธ แต่เมื่อเห็นพระธุดงค์เดินบิณฑบาตด้วยอาการที่สงบสง่างาม ก็เกิดความศรัทธา พากันไปนำอาหารมื้อเช้าที่จัดเตรียมไว้ ออกมาใส่บาตรในทันที บางคนที่จัดเตรียมอะไรไม่ทัน ก็นำเหรียญบาทขึ้นมาจบหน้าผาก อธิษฐาน แล้วใส่บาตรแทน ทำให้วันแรกได้ปัจจัยเหรียญบาทมากกว่า 3,300บาท และได้อาหารบิณฑบาตมามากมาย เมื่อวางรวมกันมองดูปานเนินเขาย่อมๆ พิธีลอยโคมถวายเป็นพุทธบูชา สว่างไสวไปทั้งยอดดอยในช่วงค่ำของทุกวัน ชาวบ้านทั้งเด็กและผู้ใหญ่ก็จะพากันมาสวดมนต์ นั่งสมาธิ(Meditation) ชาวบ้านชอบฟังพระธุดงค์แสดงธรรม โดยจะแสดงธรรมในหัวข้อต่างๆสลับกันไป เช่น พระคุณของพ่อแม่ การบวชพระหนึ่งแสน รูปในรุ่นเข้าพรรษา อานิสงส์ของการรักษาศีล เป็นต้น และยังได้ร่วมกันประกอบพิธีเวียนเทียน จุดโคมลอยฟ้า ถวายเป็นพุทธบูชา สร้างความปีติใจให้กับชาวบ้านเป็นอย่างมากก่อนที่พระธุดงค์จะเดินทางกลับ ท่านเจ้าอาวาสได้กล่าวเปิดใจว่า “เมื่อนานมาแล้ว หลวงพ่อเคยไปที่วัดพระธรรมกาย และสะดุดตาสะดุดใจ กับคำที่บอกว่า พุทธบุตรต้องเป็นหนึ่งเดียวกัน เหมือนดวงตะวันที่มีดวงเดียว เมื่อแรกบวช คือเมื่อแปดปีก่อน ก็คิดเสมอว่า พระเราต้องอยู่ร่วมกันเป็นทีม แต่หลังจากบวชแล้วก็ยังไม่เคยเจอ เพราะเห็นแต่ต่างรูปต่างแยกกันอยู่ จนคิดว่าการรวมพลังช่วยกันพัฒนาพระพุทธศาสนา บำเพ็ญสมณธรรมแบบพร้อมๆกันคงไม่มี คงเป็นเพียงความคิดในอุดมคติ แต่ครั้งนี้ดีใจมาก เพราะหลวงพ่อได้พบคณะสงฆ์ในอุดมคติแล้ว คือ เหล่าพระธุดงค์ลูกศิษย์วัดพระธรรมกาย ที่ทำวัตร นั่งสมาธิ ฉันภัตตาหาร รับบุญประจำวัน อย่างพร้อมเพรียงกัน หลวงพ่อขอฝากคำชื่นชมและฝากคำขอบคุณมายังหลวงพ่อธัมมชโยด้วย ที่ได้สร้างความเข้มแข็งให้เกิดขึ้นในพระพุทธศาสนา และทำให้รู้ว่าการรวมกันดุจดวงตะวันที่มีดวงเดียวนั้นสามารถทำได้จริงๆ แล้วคราวหน้าขอนิมนต์พระธุดงค์มาเป็นเนื้อนาบุญให้ชาวบ้านแถวนี้อีกนะ คราวหน้ามาให้ถึงหนึ่งร้อยรูปไปเลย หลวงพ่อยินดีต้อนรับ”
http://goo.gl/aGiCg
พิมพ์บทความนี้
