Mobile Versionทบทวนฝันในฝัน วันที่ 4 เมษายน พ.ศ.2554
ชีวิตไม่เดียวดาย เพราะมีรักแท้ภายใน
เรียบเรียงจากรายการโรงเรียนอนุบาลฝันในฝันวิทยากราบนมัสการพระเดชพระคุณหลวงพ่อที่เคารพอย่างสูงกระผม พระธรรมทายาท อลงกรณ์ ญาณพโล อายุ 31-ปี ตัวแทนพระธรรมทายาทจากศูนย์อบรมวัดพระธรรมกาย ระเบียงสาม กลุ่มเจ็ด ก่อนมาบวช กระผมทำงานเป็นพนักงานขับรถของบริษัทแห่งหนึ่งครับ กระผมมีชีวิตที่ราบรื่น ราบเรียบ ไม่มีอะไรผาดโผน กระผมชอบนั่งสมาธิ(Meditation)แบบภาวนาพุทโธ และเคยมาทำบุญที่วัดพระธรรมกาย แต่ไม่บ่อยนะครับ กระผมจำได้ว่าที่วัดพระธรรมกายมีโครงการดีๆเยอะ และชอบจัดโครงการบวชอยู่เป็นประจำ ซึ่งกระผมก็มีความตั้งใจมาตลอดว่า สักวันหนึ่ง..กระผมจะต้องมาบวชให้ได้
แล้ววันหนึ่ง กระผมขับรถไปส่งของ ตอนนั้นรถติด กระผมก็เหลือบไปเห็นป้ายชวนบวชพระโครงการหนึ่งแสนรูปทั่วไทยอยู่ที่ริมถนน กระผมก็กดโทรศัพท์ไปถามรายละเอียดเลย หลังจากนั้นก็ตัดสินใจอย่างเด็ดเดี่ยว ไปยื่นใบลาออกเพื่อมาสมัครบวชทันทีครับ หลวงพ่อครับ...ที่จริงกระผมอยากบวชมานานแล้ว และได้เตรียมการล่วงหน้ามาหลายปี ด้วยการทำงานเก็บเงินไว้ก้อนหนึ่ง เพื่อให้โยมพ่อของกระผมได้ใช้จ่ายอย่างไม่เดือดร้อน ส่วนตัวกระผมเองก็อยู่แบบไร้คนข้างกาย ทำให้กระผมไม่มีห่วงกังวลอะไร แล้วตอนนี้กระผมก็พร้อมแล้ว ที่จะหยุดใจเพื่อค้นหาคนกลางกายครับ โครงการนี้ดีมากๆ มีพระอาจารย์-พระพี่เลี้ยงคอยสอนแต่สิ่งดีๆ และมีกิจกรรมบุญให้พระธรรมทายาทได้ทำตั้งแต่เช้า-จรดค่ำ ไม่มีเวลาว่างให้ฟุ้งซ่านเลยครับ ซึ่งกระผมก็พยายามทำตามทุกอย่าง เพื่อก้าวไปสู่ความเป็นพระแท้ และที่สำคัญกระผมอยากเข้าถึงพระธรรมกาย อยากศึกษาวิชชาธรรมกาย เพราะใครๆก็บอกว่าวิชชาธรรมกายนั้นสุดยอด กระผมจึงตั้งใจนั่งสมาธิ โดยฝึกนึกถึงฐานทั้งเจ็ดฐานตามที่พระอาจารย์สอน หลับตาทีไรก็จะนึกว่ามีดวงแก้วกำลังเคลื่อนไปตามฐานต่างๆ แต่ก็นึกได้ชัดบ้างไม่ชัดบ้าง จนผ่านไปประมาณหนึ่งสัปดาห์ สมาธิก็ดีขึ้น พอหลับตาปุ๊บ กระผมก็นึกให้มีดวงแก้วลอยเข้าไปในจมูกข้างขวา ดวงแก้วที่กระผมนึกเป็นดวงกลมๆ มีขนาดเท่าพระอาทิตย์ ตอนนั้นใจมันดีมาก ไม่มีความฟุ้งซ่านเลย กระผมไม่รู้ว่าดวงแก้วเข้าไปในจมูกข้างขวา และเข้าไปตามฐานต่างๆได้อย่างไร กระผมเห็นดวงแก้วเคลื่อนที่ไปเอง แล้วตอนนั้นในตัวกระผมก็มืดไปหมด มันมืดๆโปร่งๆ เงียบมาก กระผมมองไม่เห็นอวัยวะอะไรเลย เห็นแต่แสงสว่างที่อยู่กับดวงแก้ว ดวงแก้วเลื่อนไปตามทางที่เป็นท่อแก้วใสๆ พอเคลื่อนไปอยู่ที่กลางหัว ก็หล่นไปที่ลำคอ หล่นไปตามลำดับเรื่อยๆ จนถึงฐานที่หก แล้วก็เคลื่อนขึ้นเคลื่อนลง ระหว่างฐานที่เจ็ดกับฐานที่หก สักพักใหญ่ๆก็ลอยขึ้นมาตรงฐานที่เจ็ดเอง ตอนนั้นกระผมเห็นดวงแก้วชัดมาก ดวงแก้วเหมือนดวงแก้วจริงๆ ใสกิ๊กเหมือนกระจก มีความสว่างนิดหน่อยอยู่ตรงกลาง สักพัก ก็พรึบ...สว่างจ้าไปหมดทั้งตัวเลยครับ ไม่นานความสว่างก็หายไป แล้วกระผมก็ลืมตา ภาพวาดประสบการณ์ภายในของพระธรรมทายาท อลงกรณ์ ญาณพโลในวันต่อมา กระผมก็เห็นดวงแก้วใสกิ๊ก ไหลไปตามท่อแก้วแบบเดิม พอมาถึงฐานที่เจ็ด ดวงแก้วก็เปลี่ยนไป คือ อยู่ๆก็...กลายเป็นองค์พระใสๆที่ค่อยๆขยายใหญ่ขึ้นเอง จนเกือบเท่าตัวกระผม องค์พระทั้งใสทั้งสว่าง ตอนนั้นกระผมรู้สึกเหมือนได้รับพลังพิเศษบางอย่างที่ทำให้กระผมสามารถนั่งสมาธิไปได้เรื่อยๆ เหมือนเรากินยาชูกำลังเข้าไป ทำให้ไม่เมื่อยไม่เหนื่อยไม่เบื่อ มีแต่ความตื่นตัว เบิกบานใจครับ พอองค์พระหายไป ก็เหลือไว้แต่ดวงแก้วใสๆเหมือนเดิม เป็นประสบการณ์ที่สุดยอดมาก ทำให้กระผมอยากหยุดใจอยู่กับดาวภายในอย่างนี้ตลอดไปครับในวันอุปสมบท ในขณะที่กำลังนั่งคุกเข่าฟังการสวดจากพระอุปัชฌาย์ ใจกระผมนิ่งมาก มีสมาธิมาก แล้วความรู้สึกก็แวบไปอยู่ตรงศูนย์กลางกาย พอหลับตาลงก็เห็นแสงสว่างมาจากตรงกลางของดวงแก้ว แล้วอยู่ดีๆองค์พระใสๆก็ขึ้นมาเองเลยครับ ท่านมาในท่านั่งขัดสมาธิ องค์พระสูงเกือบเท่าหน้าอกกระผม ใสสว่างไปทั้งองค์ ตอนนั้นกระผมรู้สึกว่าการบวชครั้งนี้มีคุณค่ามาก พิเศษมาก กระผมคิดว่าโยมพ่อ-โยมแม่ของกระผมต้องได้บุญมากแน่ๆเลยครับ 
พระธรรมทายาท อลงกรณ์ ญาณพโลเดี๋ยวนี้กระผมนั่งสมาธิไม่นาน ข้างในก็จะเงียบสงบ ไม่มีความฟุ้งซ่าน แล้วก็จะเห็นดวงแก้วใสกิ๊กเป็นปกติทุกวัน แล้วใจก็จะอยู่กับดวงแก้ว ไม่สนใจสิ่งรอบข้าง แต่หลวงพ่อครับ...ในช่วงที่ใจนิ่งมากๆก็จะมีองค์พระมาปรากฏให้เห็น แต่ท่านจะอยู่กับกระผมไม่นาน เพราะกระผมจะรู้สึกคล้ายๆกึ่งๆจะตกใจ และต้องลืมตาทุกครั้ง กระผมควรจะแก้ไขอย่างไรดีครับ(คุณครูไม่ใหญ่: ก็ต้องทำซ้ำๆ เดี๋ยวเราก็จะคุ้นเคยแล้วก็ชินไปเอง ด้วยการทำซ้ำๆแบบเฉยๆ สมมุติเราพยายามเฉยๆแล้วยังตกใจอีกก็ไม่เป็นไร แต่อย่าลืมตา หากแม้อดลืมตาไม่ได้ก็ไม่เป็นไร เราก็หลับตาใหม่ ฝึกอย่างนี้ซ้ำๆ...ซ้ำๆ บ่อยๆ เดี๋ยวเราก็จะคุ้นเคยแล้วก็ชิน แล้วก็จะเป็นปกติของเราเหมือนเราหายใจเข้า-ออก) สุดท้ายนี้ กระผมอยากให้หลวงพ่อรักษาสุขภาพด้วยนะครับ กระผมอยากเห็นหลวงพ่อมีสุขภาพแข็งแรง มีอายุขัยยืนยาว และออกมาสอนธรรมะทุกวัน กระผมว่าหลวงพ่อสอนดีมากๆ เหมือนคุณครูสอนนักเรียน มีสื่อการสอน มีการอธิบายที่ทำให้เข้าใจง่าย ทำให้ธรรมะไม่น่าเบื่อ สนุกมากครับ กระผมมาบวชครั้งนี้ด้วยความมุ่งมั่นที่จะเป็นพระแท้ และอยากเข้าถึงพระธรรมกาย กระผมจึงคิดว่าระยะเวลาเพียง 49-วันไม่เพียงพอสำหรับกระผม กระผมจึงขอเลื่อนวันลาสิกขาออกไปอย่างไม่มีกำหนดครับ ซึ่งกระผมจะขอใช้แรงกายแรงใจช่วยงานหลวงพ่อ หลวงพ่ออยากให้กระผมช่วยอะไร กระผมจะทำตามหลวงพ่อทุกอย่างครับ กราบนมัสการด้วยความเคารพอย่างสูงพระธรรมทายาท อลงกรณ์ ญาณพโลรับชมคลิปวิดีโอไฮไลท์วันบรรพชาสามเณร 1 แสนรูปภาคฤดูร้อน ครั้งที่ 3 
http://goo.gl/ce1lT
พิมพ์บทความนี้
