Mobile Versionคำถาม: ขอความกรุณา หลวงพ่อช่วยไขข้อข้องใจในเรื่องภิกษุณี กับชีในปัจจุบันด้วยครับว่าต่างกันอย่างไร?
ภิกษุณีมีศีล ๓๑๑ ข้อคำตอบ: ภิกษุณีมีศีล ๓๑๑ ข้อ แต่ชีมีศีล ๘ ข้อ ภิกษุณีนั้นหมดไปนานแล้ว ชีก็ส่วนชี ภิกษุณีก็ส่วนภิกษุณี เป็นคนละประเภทกัน แม่ชีนั้นเทียบได้แค่อุบาสิกาเท่านั้นเอง เพราะถือศีล ๘ ยกขึ้นไปเทียบกับภิกษุณีไม่ได้เลย
แม่ชีมีศีล ๘ ข้อเมื่อเดือนเมษายน ๒๕๒๙ มีนักบวชหญิงมาจากไต้หวัน เข้าบอกว่าเขาเป็นภิกษุณีของเขายังมีอยู่ ส่วนทางหินยานหรือเถวรวาทของพวกเรา ภิกษุณีหมดไปตั้งแต่เมื่อพระพุทธศาสนาแผ่จากอินเดียมาปักหลักที่ลังกาแล้ว แต่ว่าภิกษุณีของทางมหายานจะมีศีลมีวินัยถูกต้องครบที่ทรงบัญญัติไว้ในสมัยพุทธกาลเพียงใดนั้นเราไม่ทราบ เพราะขาดการติดต่อกันแต่เมื่อเขามา ทางเราก้ต้อนรับเขาอุบาสิกาถือศีล ๘พูดถึงเรื่องนี้แล้ว ก็ขอเล่าไว้เป็นเกร็ดความรู้สักนิด พระภิกษุในฝ่ายมหายาน โดยเฉพาะในประเทศเกาหลี ไต้หวัน เขามีสิ่งที่เขาภูมิใจอยู่สิ่งหนึ่ง ซึ่งเป็นสิ่งที่พวกเราไม่มีแล้ว สิ่งนั้นคือการสืบสายถึงอุปัชฌาย์ น่าสรรเสริญที่เขาสามารถรักษาขนบธรรมเนียมเอาไว้ได้ คือเวลาจะบวชกับอุปัชฌาย์ เพียงองค์ ๒ องค์ เท่านั้น ส่วนมากเขาบวชแล้วไม่มีการสึกกันเวลามีคนมาขอบวชพระกับอุปัชฌาย์องค์ไหนก็ตาม พระอุปัชฌาย์ จะต้องบอกลูกศิษย์ก่อนว่า “คุณจำไว้นะ อุปัชฌาย์ของฉันชื่อนั้น อุปัชฌาย์ ของอุปัชฌาย์ชื่อนั้น ๆ” ไล่ชื่อกันไปถึงโน่น พระอานนท์พระมหากัสสปะ หรือ พระมหาโมคคัลาน์ทีเดียว เขาไล่ชื่อกันไปได้เลยของเราทำไม่ได้ ของเขานอกจากไล่ชื่อได้ถึงองค์นั้น ๆ แล้ว เขายังมีรูปวาดเก็บไว้ให้ดูหน้าตาได้อีกด้วยขนาดเกาหลีทำสงครามกับจีน กับญี่ปุ่น ตั้งแต่เมื่อ ๕๐๐ ปี มาแล้ว รบกันเกือบตลอดเวลา เขายังเก็บหลักฐานรูปพระอุปัชฌาย์ของเขาไว้ได้ ยิ่งกว่านั้นเนื่องจากเขากลัวพระไตรปิฎกของเขาจะสูญหาย เขาจึงสร้างระบบพิมพ์ขึ้นมา คือเอาไม้มาแกะสลักเป็นตัวอักษรภาษาจีนสันสกฤต (ไม่ใช่จีน–บาลี) แล้วเรียงพิมพ์เป็นพระไตรปิฎกเก็บไว้ เพื่อป้องกันไม่ให้การจดบันทึกคลาดเคลื่อน เขามีการพิมพ์ด้วยไม้ตั้งแต่ยุคที่พระพุทธศาสนาเผยแผ่มาถึงใหม่ๆ เขาแกะไม้เป็นตัวอักษรเสร็จแล้วก็ปั๊มไป อยากได้กี่เล่ม ๆ ปั๊มกันเข้าไป เพราะเขากลัวว่าภัยสงครามจะทำให้พระไตรปิฎกของเขาสูญหาย เขาจึงคิดทำกันออกมาอย่างนี้ เท่าที่ทราบชื่ออุปัชฌาย์ของเขาสามรถไล่ขึ้นไปได้ถึง ๑๐๐-๒๐๐ ชั่วคน จนกระทั่งถึงพระโมคคัลาน์ พระสารีบุตร ถึงพระสัมมาสัมพุทธเจ้าเลยนะนี่เป็นความภูมิใจของฝ่ายมหายาน ที่เขามักเอามาพูดข่มทางหินยานของเราเหมือนกันว่า เฮ้อ....แค่ชื่ออุปัชฌาย์ยังไม่รู้ แล้วจะมีหน้ามาทำอะไรกัน...เขาว่าเราอย่างนั้น แล้วเราก็เถียงเขาไม่ได้ด้วยนะ อย่างพวกเราลองถามดูเถอะพระอุปัชฌาย์ของอุปัชฌาย์ชื่ออะไร เสร็จตอบไม่ได้ อย่างดีก็ไล่ย้อนไปได้ไม่เกิน ๓ องค์แค่นั้น แต่ของเขาไล่ย้อนขึ้นไปได้เป็นร้อย ใครจะมาบวชต้องไล่ชื่ออุปัชฌาย์ของอุปัชฌาย์จนถึงพระพุทธเจ้าให้ฟัง แล้วให้ท่องให้ได้ก็เป็นสิ่งที่น่าเคารพเลื่อมใสของเขาอย่างหนึ่ง ตอนนี้ฝ่ายเราอยากจะทำบ้าง ก็ไม่รู้จะทำอย่างไรเสียแล้ว เพราะสืบสายกันไม่ติดเราเคยอ้างว่าของเราขาดตอนตั้งแต่สมัยเสียกรุงศรีอยุธยาโน้น แต่ฝ่ายมหายานเขาบอกว่าของเขาเจอศึกมากกว่านั้นอีก เขาก็ยังรักษาไว้ได้ ของเรามันพวกไม่เอาถ่านต่างหาก ถ้าเขาว่ามาอีกก็ยอมรับความจริงก็แล้วกันนะ พวกเราไม่ค่อยสนใจเรื่องนี้ ก็สมควรให้เขาว่าเสียบ้างก็ดีเหมือนกัน
http://goo.gl/4tJF1
พิมพ์บทความนี้
