Mobile Versionทบทวนฝันในฝัน วันที่ 1 มิถุนายน พ.ศ.2554แด่โยมแม่ด้วยดวงใจแห่งชัยชนะ
พลิกชีวิตด้วยบุญบวชตอน แด่โยมแม่ด้วยดวงใจแห่งชัยชนะเรียบเรียงจากรายการโรงเรียนอนุบาลฝันในฝันวิทยากราบคารวะพระเดชพระคุณหลวงพ่อที่เคารพอย่างสูงครับกระผม...พระชัยวุทธ ทานวีโร อายุ 35 ปี บวชในโครงการแสนรูป 49 วัน ภาคฤดูร้อนที่ผ่านมา ปัจจุบันรับบุญเป็นพระพี่เลี้ยงอุบาสิกาแก้วหน่ออ่อน ณ ศูนย์อบรมวัดไผ่หลิว จังหวัดสระบุรีครับ ว่าไปแล้ว...ชีวิตของกระผม มันเหมือนละคร แต่กระผมไม่ได้หล่อเหมือนพระเอกที่ชื่อ โดม ปกรณ์ลัม หรือ เคน ธีรเดช หรอกครับ เพราะกระผมเป็นเพียงผู้ชายธรรมดาๆที่มีโยมแม่ที่ไม่ธรรมดา ซึ่งหากย้อนนึกถึงครั้งที่กระผมยังเด็ก ท่านต้องตกระกำลำบาก ทำนาหลังขดหลังแข็ง เพื่อหาเงินมาส่งลูกเรียน แต่พอทำไปทำมา หนี้สินก็เพิ่มขึ้นเป็นเงาตามตัว เนื่องจากพอขายข้าวได้ ก็ต้องเอาไปจ่ายเป็นค่าเช่านาเกือบหมด จนเงินที่จะซื้อน้ำปลากินสักขวดยังไม่มีเลยครับ พระชัยวุทธ ทานวีโรตอนหลังโยมพ่อโยมแม่จึงเลิกทำนา แล้วพากันระหกระเหินเข้ามาหางานทำในกรุงเทพฯ ด้วยการคุ้ยของจากกองขยะที่สกปรกเอามาขาย เช่น กระป๋อง ขวด เศษเหล็ก ส่วนโยมพ่อก็ทำงานเป็นยาม ต้องอดหลับอดนอน ด้วยความลำบากในวัยชราของท่านทั้งสองนี้เอง กระผมจึงเกิดจิตสำนึกขึ้นมาว่า กระผมน่าจะเป็นลูกที่เป็นที่พึ่งให้ท่านได้สักคน จากนั้น กระผมจึงตัดสินใจไปเป็นแรงงานต่างด้าวที่ประเทศไต้หวัน พอไปแล้วก็ไม่ได้ดีอย่างที่คิด เพราะกระผมเจอปัญหารุมเร้าหลายอย่าง จนเกิดภาวะเครียด เหงาและว้าเหว่มาก เพื่อนก็หาทางออกให้โดยแนะวิธีคลายเหงาด้วยการให้กระผมใช้สารเสพติด พวกยาบ้า ยาไอซ์ ดื่มเหล้า และสูบบุหรี่วันละ 2 ซอง ทำให้เงินทองที่กระผมหามาได้หมดไปกับสิ่งเหล่านี้จนตอนหลัง โยมแม่แอบรู้พฤติกรรมทั้งหมดของกระผมจากเพื่อนที่ไต้หวัน พอท่านรู้...ท่านก็เสียใจมาก ร้องไห้ใหญ่เลยครับ เพราะในจำนวนลูกทุกคน ท่านเหลือกระผมเป็นความหวังสุดท้าย ท่านจึงเสียใจจนกินไม่ค่อยได้นอนไม่ค่อยหลับ เหมือนตกนรกทั้งเป็น และเครียดจนวันๆก็คิดแต่ว่า “ทำไมลูกถึงเป็นอย่างนี้” คิดวนไปวนมาตลอดเวลา แม้ในขณะที่ท่านตากแดดเหงื่อโทรมกาย คุ้ยขยะเก็บของเก่าไป น้ำตามันก็ไหลออกมาอย่างไม่รู้ตัว บางทีขี่ซาเล้งขนของเก่าไปขาย แก้มทั้งสองข้างก็อาบชุ่มไปด้วยน้ำตา แต่ยังโชคดีครับ ช่วงที่โยมแม่ทุกข์ใจเรื่องกระผม เป็นช่วงที่ท่านเข้าวัดพระธรรมกายแล้ว และพอท่านทำบุญอะไร ก็จะอธิษฐานตลอดเวลาเลยว่า “ขอให้ลูกชายได้มาบวชอยู่กับหลวงพ่อ” ท่านอธิษฐานอย่างนี้ทุกวัน 
โยมแม่ คำปุ่น สินทรจนกระทั่ง ประจวบเหมาะกับที่ทางไต้หวันหมดสัญญาว่าจ้างกระผม คือ ครบ 6 ปีแล้ว กระผมจึงเดินทางกลับเมืองไทย พอเจอโยมแม่ ท่านก็บอกกระผมว่า “แม่ลำบากมาทั้งชีวิต ชาตินี้แม่ขอลูกแค่ 2 อย่างได้ไหม อย่างที่ 1 คือ ขอให้ไปปฏิบัติธรรม 7 วัน ส่วนอย่างที่ 2 คือ บวชให้แม่ได้ไหม” กระผมจึงตกลง และวันที่กระผมบวช กระผมสังเกตเห็นว่าเป็นวันที่โยมแม่ปลื้มมากที่สุดในโลก เพราะน้ำตาของท่านก็ไหลออกมาอย่างพรั่งพรู จนกระผมรู้สึกว่าภาพแห่งความยากลำบากที่ต้องแบ่งเงินมาเลี้ยงดูลูก จนตัวเองอดมื้อกินมื้อ รวมถึงภาพที่กระผมเคยทำผิดพลาด ทำให้ท่านเสียใจมาในอดีต มันถูกลบออกจากใจของโยมแม่อย่างหมดจดในวันนั้น แล้วแทนด้วยคำพูดจากโยมแม่ว่า “แม่ปลื้มและดีใจที่สุด ไม่คิดไม่ฝันว่า ชีวิตของแม่จะมีวันนี้”การบวชทำให้กระผมได้เรียนรู้อะไรมากมายอย่างที่กระผมไม่คาดคิด ได้เข้าใจเรื่องบุญบาปและกฎแห่งกรรม ได้ฝึกความมีวินัย เคารพ อดทน และที่สำคัญยังได้นั่งสมาธิ(Meditation)จนพบความสุขภายใน เพราะเวลานั่งสมาธิทีไร กระผมจะปล่อยใจตามเสียงนำนั่งของหลวงพ่อไปเรื่อยๆ แล้วสักครู่...ใจกระผมก็จะรวม รู้สึกนิ่ง ตัวเบา ใจเบา จนเห็นเป็นแสงสว่างแบบแวบๆ จากนั้นกระผมก็ปล่อยใจนิ่งๆต่อไปเรื่อยๆ ค่อยๆนึกถึงดวงแก้ว ซึ่งพอมองดวงแก้วไปเรื่อยๆบางทีดวงแก้วก็เปลี่ยนเป็นองค์พระ ทำให้กระผมรู้สึกมีความสุขเหลือเกินครับ สุขมากอย่างที่ไม่เคยเป็นมาก่อน ไม่กระวนกระวายร้อนรนเหมือนอยู่ทางโลก จนกระผมรู้สึกขึ้นมาว่า “การบวชเป็นพระดีอย่างนี้นี่เอง สุข สงบ สบายใจ ปลอดกังวล” 
พระชัยวุทธ ทานวีโรตอนนี้ กระผมซาบซึ้งกับชีวิตการเป็นสมณะเหลือเกิน จึงคิดว่าหลังจากจบโครงการแล้วก็จะบวชไปวันต่อวัน เพราะการบวช นอกจากจะทำให้ตัวเองมีความสุขแล้ว ยังช่วยหลวงพ่อฟื้นฟูศีลธรรมโลกได้อีกด้วย อีกทั้งการบวชยังทำให้โยมแม่สมหวัง เพราะในชีวิตของท่านไม่เคยมีความภาคภูมิใจอะไรเลย แม้ท่านจะทำอาชีพสุจริต แต่ลึกๆในใจของท่านก็ไม่ค่อยจะกล้าเล่าให้ใครฟัง เพราะวันๆท่านต้องไปคุ้ยกองขยะที่สกปรก เก็บขยะที่เขาทิ้งแล้วเอามาขาย แต่มาวันนี้ โยมแม่ของกระผมไม่อายใคร ท่านมีความภาคภูมิใจมากที่สุดในโลก มีความสุขที่สุดในโลก เพราะมีลูกชายที่บวชให้ จนท่านสามารถเดินยืดอกและองอาจไม่แพ้ใคร แม้ท่านจะเป็นเพียงคนเก็บขยะมาขาย แต่ท่านก็สมปรารถนากว่าแม่ของหลายๆคนบนโลกใบนี้ เพราะท่านพูดอวดใครๆได้ว่า “ลูกชายฉันบวชให้ ฉันมีพระลูกชายที่อยู่ช่วยงานหลวงพ่อที่วัดพระธรรมกาย”สุดท้ายนี้ กระผมอยากจะฝากบอกผู้ชายทุกคนบนโลกว่า “ให้มาบวชเถิดครับ แล้วคุณจะพบคุณค่าของชีวิตที่แตกต่าง ที่ไม่เคยได้รับจากที่ไหนเลยจริงๆ” กราบนมัสการด้วยความเคารพอย่างสูงพระชัยวุทธ ทานวีโรอ่านรายละเอียด...
http://goo.gl/Uk1Oa
พิมพ์บทความนี้
